ตอนที่ 249 ฉันชอบในความหยาบคายของคุณ 2

ต๭นที่ 249 ฉันชอบในความหยาบคายของคุณ 2 ป้าอ้อยอายุอานามมาตั้งปูนนี้ ศักดินาของเธอมันล้มไม่ได้ง่ายและเธอก็ไม่ได้อยากจะล้ม เธอยังยึดเอาถึงการกระทำที่ดีเป็นหลักอยู่ กนิษฐาเป็นหญิงที่คุณชายใหญ่สมัครใจใคร่รัก คุณชายรองไม่ควรไปแวะเวียนเกี่ยวข้อง ถึงแม้ว่าคุณชายใหญ่จะโดนไฟคลอกซะเสียโฉม แล้วคุณชายรองจะดูดีมีสง่าขนาดนี้ก็ตาม แบบนี้ยิ่งไม่ควรไปยุ่งกับหญิงที่พี่ชายตัวเองชอบเลย เขาลืมไปแล้วหรือไงนะว่าเป็นเพราะเขาเองคุณชายใหญ่ถึงได้กลายเป็นแบบนี้? ไม่ว่าจะคิดไปในทิศทางไหนก็ไม่ควรไม่ยุ่ง “คุณเป็นอะไร? เราจะไปไหนกันมันก็เรื่องของเราไหม? ไม่ใช่ว่าวัจสาก็อยู่ด้วยหรือยังไง? เธอเป็นภรรยาของคุณชายใหญ่ของเธอนะ หน้าที่ดูแลวรพลก็ต้องเป็นของเธอไหม！” อีกครั้งแล้วที่ปะทะฝีปากกับคนใช้ในบ้าน การที่เอาวรพลมากดดันเธอ เธอไม่ได้จะอะไรเลย เพียงแต่กลัวว่าธัชชัยพอได้ยินชื่อพี่ชายของเขาเข้าจะพลันนึกได้ว่าเธอได้ทำอะไรเขาเอาไว้ แล้วก็จะเมินเฉยต่อตัวเธออีกครั้ง ดังนั้นหลังจากที่พูดจบกนิษฐาก็คว้าแขนธัชชัยเดินดุ่มๆ ออกไปโดยไม่รอให้ธัชชัยได้มีโอกาสพูดคุยกับป้าอ้อยอีก เมื่อมองไปที่สองร่างที่เดินจากไปของธัชชัยและกนิษฐา ป้าอ้อยก็อดไม่ได้ที่จะน้ำตาไหลออกมา แล้วนี่จะให้คุณชายใหญ่ทำยังไงหล่ะ? ร่างกายก็ไม่สู้จะดีอีกแล้ว ผู้หญิงที่ตนรักก็ยังไปรักน้องชายอีก！ อีกทั้งคุณชายรองของเธอก็ไม่ได้ปฏิเสธออกมาอย่างชัดเจน ทั้งยังทำตัวสนิทสนมแบบนี้อีก นี่มันเรื่องอะไรกันแน่? ！ เวลาเดียวกันพ่อบ้านภูษิตก็เดินออกมาจากโรงรถพอดี เมื่อเห็นตาแดงก่ำที่เพิ่งร้องไห้มาของป้าอ้อย จึงเดินเข้ามาเพื่อปลอบใจ เมื่อครู่นี้เขาเองก็ได้ยินบทสนทนาดังกล่าวเช่นกัน “อ้อย คุณไม่ต้องเป็นห่วง ท่านชายเป็นคนที่รู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ คุณคิดว่าเขาที่นับถือพี่ชายของเขามากขนาดนี้ จะกล้าทำอะไรให้พี่ชายตัวเองเสียใจหรอ ด้วยไม่รู้ว่ากนิษฐาจะคิดการทำอะไร แบบนี้เขาจะกล้าปล่อยให้ลูกระเบิดลูกนี้อยู่ข้างกายพี่ชายของเขาหรือยังไง? พ่อบ้านภูษิตเป็นคนเฉลียวฉลาด เขารู้แน่อยู่แล้วว่าธัชชัยคิดจะทำอะไร ความคิดอ่านใดๆ ก็เหนือกว่าที่ป้าอ้อยมี “โอ่ย หวังว่าจะเป็นแบบนั้นก็แล้วกันนะ” ป้าอ้อยพูดขึ้นก่อนจะคิดอะไรขึ้นมาได้อีก “เออจริงสิ ภูษิต คุณว่าคุณกนิษฐาคนนั้นจะชอบคุณชายใหญ่ของพวกเราขึ้นมาได้มั่งมั้ย? ในใจของป้าอ้อยผสมปนเปไปหมด พอกังวลเรื่องนี้จบก็มีเรื่องอื่นจ่อเข้ามาให้กังวลอีก “ไม่ว่าเธอจะชอบหรือไม่ คุณชายรองก็จะมีวิธีทำให้เธอชอบเองนั่นแหละ” พ่อบ้านภูษิตกล่าวขึ้นน้ำเสียงแข็งแกร่งหนักแน่นพอๆ กับธัชชัยทีเดียว “หากมันเป็นการบังคับ วันหนึ่งก็คงจะถูกเปิดเผย ถ้าถึงตอนนั้นคุณชายใหญ่ของเราจะไม่ยิ่งเสียใจหรอกเหรอ? ” ป้าอ้อยถอนหายใจออกมายาวๆ ดูเหมือนเรื่องนี้จะยังทำเธอคิดไม่ตกอยู่ “เอาน่า อ้อย แทนที่จะกังวลเกี่ยวกับมัน มันจะดีกว่าที่จะดูแลร่างกายของคุณผู้หญิงไหม ให้เธอมีทายาทให้บ้านตระกูลศรีทองของเรายิ่งไวยิ่งดี ทั้งคุณชายใหญ่คุณชายรองจะได้ไม่ต้องเป็นกังวลกันอีกต่อไป “นั่นหล่ะสิ่งที่ฉันกำลังจะพูด ฉันเตรียมซุปพุทราให้คุณผู้หญิงแล้วหล่ะ แล้วเมื่อครูที่คุณชายรองโหวกเหวกโวยวายนั่นก็ไม่รู้ว่าคุณผู้หญิงจะเป็นยังไงบ้าง” พร้อมกับที่พูดป้าอ้อยก็มองไปยังห้องบำบัดที่อยู่บนชั้นที่2 ไม่พอจะ10นาที วัจสาก็เดินลงมา ป้าอ้อยจึงบอกเธอไปว่าคุณชายรองออกไปข้างนอกกับกนิษฐาแล้ว วัจสาได้ยินก็หน้าบึ้งไปโดยที่เธอเองก็คงไม่รู้ตัว เพิ่งจะนอนเกลือกกันอยู่แหมบๆ ออกไปด้วยกันแล้ว? วัจสาคิดได้มาถึงตรงนี้หน้าทั้งหน้าก็พลันแดงขึ้น ดี！ ให้เธอตามธัชชัยไปให้เยอะๆ เลย เธอเองจะได้หลุดพ้น พอเห็นสีหน้าของวัจสาทั้งยังดูเหมือนกำลังใช้ความคิดอยู่ ป้าอ้อยจึงรีบอธิบาย “พวกเขาออกไปทำงานหน่ะค่ะ คุณชายรองรู้ดีว่าคุณกนิษฐาเป็นหญิงที่พี่ชายตัวเองรัก เขาจะไม่ทำอะไรเธอแน่นอน คุณไม่ต้องคิดมากนะคะ” “เขาจะทำอะไรก็เรื่องของเขา มันมาเกี่ยวอะไรกับฉันด้วย? ” วัจสาถูกป้าอ้อยจับไต๋ได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ เธอจึงกระแอมออกมาอย่างอึดอัด แต่ถึงแม้จะพูดแบบนั้น ในใจของวัจสาก็ยังคงเจ็บปวดอยู่นิดหนึ่ง ผู้ชายคนนั้นออกไปข้างนอกกับกนิษฐา หากเจ้าตัวน้อยในท้องรู้ เขาต้องเสียใจแน่ๆ แม่รีบเปลี่ยนเรื่องทันที เมื่อคิดถึงคำพูดของพ่อบ้านภูษิตขึ้น เธอก็ส่งซุปพุทราให้วัจสาได้ดื่ม “คุณผู้หญิงคะ ดื่มตอนที่มันยังร้อนๆ อยู่เลยสิคะ เดี๋ยวมันจะไม่อร่อยถ้าเย็นแล้ว รีบกินเข้าแล้วก็รีบไปนอนแต่หัววันเลยนะคะ สุขภาพจะได้แข็งแรงจะได้มีลูกกับคุณชายรองได้” ป้าอ้อยจะต้องคิดอยากจะให้คนในครอบครัวนี้เป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ ด้วยคำพูดที่ไม่ผ่านกระบวนการคิดที่พูดออกมาเฉยๆ แบบนั้นกำลังจะสร้างปัญหาที่ยิ่งใหญ่ขึ้น วัจสาชะงักไปฉับพลัน มีลูกกับคุณชายรอง? นั่นเป็นจุดประสงค์ของพวกเขาตั้งแต่แรก? ที่จะให้เธอมีลูกแล้วท้ายสุดก็เอาลูกไปให้วรพล！ “ป้าอ้อย ป้ารู้ไหมว่านี่พูดอะไรออกมา ฉันเป็นภรรยาแต่งของวรพลนะ ป้าคิดว่าที่พูดมานี่มันเหมาะสมแล้วหรือยังไง? ” วัจสาพูดด้วยความตัดพ้อ เธอเป็นคนนะ ไม่ใช่เครื่องมือ มันไม่ได้เป็นสิ่งที่จะเสียได้ถ้าใช้ "แบบนี้มันเป็นการลวงหลอกที่อยู่ในคราบของความมีเมตตาสินะ ไร้ศีลธรรมสิ้นดี ！”