ตอนที่ 254 ข้อมือหัก

ต๭นที่ 254 ข้อมือหัก ธัชชัยก็ถือว่ามันถูกต้องแล้ว กนิษฐาผู้หญิงคนนั้นจะมีปฏิกิริยาแบบนั้น ในขณะที่เธอกำลังถูกเอารัดเอาเปรียบ อีกครั้งที่เขาต่อยนักพนันอิตาลี ไม่ได้ต้องการที่จะต่อสู้กับนักพนันอิตาลีแค่ต้องการทดสอบมันหน่อย "เสาไฟฟ้า" ที่ยืนอยู่ข้างเขานั้นจะสามารถเร็วได้แค่ไหน ดูว่าแข็งแกร่งแค่ไหน แต่ผลลัพธ์ที่ได้ธัชชัยก็คาดไม่ถึงจริงๆ ความเร็วของเขาไม่เพียงแต่รวดเร็วเกินไปที่คนจะเห็นได้อย่างชัดเจน แต่ยังโหดเหี้ยมมาก! หมัดของธัชชัยนั้นถูกบล็อกโดยเขา นอกจากนี้ยังใช้ฟ้าผ่าอย่างรวดเร็วเพื่อเปิดหูเปิดตาให้ ธัชชัยถูกชกอย่างรุนแรงไปที่แขนของเขา ธัชชัยก็แค่รู้สึกเจ็บปวดใจและอาการชาอย่างรุนแรง เริ่มสั่นเล็กน้อยไปทั่วร่างกายเพราะมันช่างเจ็บปวดเหลือเกิน "อู้วว! " ธัชชัยต้องจ่ายราคาให้กับความประมาทเลินเล่อของเขา ถอนหายใจออกมาหนึ่งครั้ง เมื่อไผ่ได้ยินเสียงของเขาก็รู้ว่าเขาได้รับบาดเจ็บ ก็นำผู้คนมาล้อมอยู่ตรงหน้าเขา กนิษฐาก็ตกอกตกใจแล้วรีบเดินไป “ชัย คุณไม่เป็นไรใช่ไหม” เพราะเธอกังวลมากเกินไป แต่ไม่รู้ว่าเขาบาดเจ็บตรงไหน เธอจึงจับแขนของธัชชัยที่ได้รับบาดเจ็บจากการถูกทำร้าย “โอ่ย……” ธัชชัยร้องขึ้นทันทีที่เธอเอามือเข้ามาจับ และทำให้มีเสียงคำรามต่ำด้วยความเจ็บปวด กนิษฐาปล่อยมือของเขาด้วยความตกใจ "อา! มือหักหรือเปล่า? " "นี่ยอดเยี่ยมมาก ไอ้ที่ไม่หักนี่คุณทำให้มันหักหมดละ! "ความเจ็บปวดที่สามารถทำให้คุณสั่นสะเทือนทั่วร่างกายธัชชัยไม่ได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนเกินไป เขามักจะมีความอดทนที่มากกว่าคนอื่นๆ กนิษฐาเมื่อเห็นว่าธัชชัยเจ็บปวดจริงๆ เสียงของเขาก็สั่นไหวออกมา "มันไม่แตกจริงๆ ใช่มั้ย? อย่าทำให้ฉันกลัวนะชัย .. ไผ่ก็รู้ว่าครั้งนี้เขาได้รับความเดือดร้อนจริงๆ กำลังจะขึ้นไปตรวจบาดแผลของเขาและธัชชัยก็หยุดเขาด้วยสายตาของเขา และส่งสัญญาณว่าตัวเองไม่เป็นไร ทำให้เขาทำได้แค่สังเกตอาการอย่างเงียบเชียบ กนิษฐาร้องไห้เหมือนสัตว์ตัวเล็ก ๆ ที่หมดหนทางในวินาทีสุดท้าย ทันใดนั้นก็ปะทุขึ้นออกมาเหมือนเสือตัวเมียที่โกรธ วิ่งเข้าหา "เสาไฟฟ้า" อันเมื่อครู่ก่อนจะยกมือตบเสียงดัง ตบนี้มันโหดร้ายจริงๆ! ทุกคนรู้สึกเจ็บปวดกันเป็นแถบเมื่อได้ยินเสียงตบอันทรงพลังของเธอ “ไปตายซะ！ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับชัย ฉันจะไม่ปล่อยแกไปแน่! " ธัชชัยก็คิดไม่ถึงจริงๆ ว่ากนิษฐาจะปากจัดอย่างนี้ แม้ว่าเขาจะแพ้ "เสาไฟฟ้า" แต่เธอก็กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าแล้วตบหัวเพื่อปกปิดใบหน้าของเธอ อย่างไรก็ตามทำให้คนยังคงอยู่ข้างหลังประหลาดใจ "เสาไฟฟ้า"อันนั้นที่โหดร้ายมากเมื่อสักครู่ กลับไม่มีการต่อสู้ตอบกลับ! กล้ามเนื้อบนใบหน้าที่มืดมนของเขาดูเหมือนจะอดทน ไม่มีที่สิ้นสุดของความโกรธที่น่ากลัวแต่กลับไม่มีการระบายอะไรออกมา มันเป็นไปได้ไหมว่าเขาจะเป็นพวกโอนอ่อนให้แก่ผู้หญิง? ไม่ทำร้ายผู้หญิงอย่างนี้เหรอ? ธัชชัยแปลกใจที่คิดเกี่ยวกับมัน ไม่สิ บุคคลนี้ต่อสู้กับกรดล เขาจะไม่อ่อนแอเหมือนบุรีและในขณะที่เล่นโป๊กเกอร์ ธัชชัยสังเกตเขาเป็นครั้งคราวด้วยแสงตกค้าง พบว่าเขาเพิ่งดูที่การ์ดโดยไม่ต้องเหล่ โดยไม่ได้หันมองกนิษฐา จากนั้นมีความเป็นไปได้เพียงทางเดียวเขารู้จักกนิษฐาและด้วยเหตุผลบางอย่างเขาไม่สามารถต่อกรกับกนิษฐาได้ แต่เมื่อดูการตอบสนองของกนิษฐาเธอดูเหมือนว่ายังไม่รู้จักพวกเขาเลย แต่ก็ไม่เป็นไรสิ่งหนึ่งที่ธัชชัยสามารถมั่นใจได้คือด้านหลัง"เสาไฟฟ้า"นั่นมันจะต้องเกี่ยวข้องกับปลาตัวใหญ่ดังนั้นเขาจึงรู้จักกนิษฐา และมีความสัมพันธ์กับเธอในฐานะผู้ใต้บังคับบัญชา อาจจะไม่ได้เป็นโดยตรง แต่ก็เป็นความสัมพันธ์ระหว่างเจ้านายลูกน้องทางอ้อมๆ และนั่นอาจจะเป็นเหตุผลที่เขาจะไม่ตอบกลับ ผู้ชายโดยทั่วไปถูกทำแบบนี้ใส่ ร้อยทั้งร้อยจำต้องโกรธ ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือไม่ ด้วยท่าทีของ “เสาไฟฟ้า” ถ้าเป็นคนของปลาใหญ่นั่น ก็นับว่าวรรณะสูงคนหนึ่งเลย เมื่อหนุ่มนักพนันชาวอิตาลีไม่ตอบโต้กลับ คนของไผ่ก็เพียงแค่พูดคุยกับอีกสามคนเป็นภาษาอังกฤษก่อนจะพาออกมา ไผ่มองดูคนพวกนั้นออกไป ก็อยากจะเข้าไปดูอาการของธัชชัย แต่ก็ถูกธัชชัยขัดด้วยการมองกลับมาด้วยสายตาแหลมคม เป็นหมายสำคัญที่จะบอกว่าเขาไม่อยากจะเปิดเผยตัวตน การเล่นเกมในครั้งนี้ มันเพิ่งจะเริ่มเองนะ！ ในคืนนั้น ที่ยากเกินจะหลีกเลี่ยงนั่นก็คือเธอวัจสาที่อยู่บ้านตระกูลศรีทอง เธอหลับไปแล้ว แต่นอนไม่ค่อยหลับเท่าที่ควรเท่าไหร่ ด้วยเพราะฝันร้าย เธอฝันว่าตัวอักษรสามสี่คำขนาดใหญ่ในฝันนั้นกดทับลงมาที่หน้าอกเธอราวกับภูเขาลูกใหญ่ ไม่ให้เธอขยับไปไหน และไอ้คำสามสี่คำนั่นก็คือ ฝันไปเถอะ….ใช่แล้วหล่ะ ตัวเธอเองก็แค่ฝันไป “คุณผู้หญิงคะ คุณผู้หญิง ตื่นเร็วค่ะ ตื่นเร็ว…..”เสียงจากข้างหูที่คุ้นเคยดังขึ้นอย่างร้อนรน วัจสารู้สึกว่าตัวทั้งตัวของเธอสั่นไหวไปมา แต่เธอกลับคิดว่าตัวเองคงยังฝันอยู่ จึงพลิกตัวเพื่อที่จะหลับต่อ “คุณผู้หญิงคะ ตื่นเร็วค่ะ...คุณชายรอง...คุณชายได้รับบาดเจ็บค่ะ นี่ยังนั่งโมโหอยู่ที่ห้องนั่นเล่นอยู่เลยค่ะ” เดิมทีป้าอ้อยไม่ได้อยากจะปลุกวัจสาผู้ซึ่งเป็นคนหลับยากเลย แต่ด้วยคนที่บาดเจ็บเป็นคุณชายรอง ผู้ซึ่งเป็นสามีของเธอ ดังนั้นควรจะให้เธอเป็นคนดูแลจึงจะถูก ป้าอ้อยร้องเรียกอย่างไม่หยุดหย่อน จนทำให้เธอตื่นขึ้นมา พอลืมตาขึ้นมาได้จึงถามขึ้น “ใครเป็นอะไรนะ ป้าอ้อยทำไม้ปาต้องร้อนรนขนาดนั้น? ” “คุณชายรองค่ะ เขาบาดเจ็บที่ข้อมือดูเหมือนว่ากระดูกจะหักหน่ะค่ะ！”