บทที่ 22 ตัดสินใจที่จะลอง（2）

บ๗ที่ 22 ตัดสินใจที่จะลอง（2） ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากหย่าเธอคิดเรื่องหย่าไว้นานแล้ว แต่แน่นอนว่าผู้ชายคนนั้นไม่ยอมแน่ๆ！ ทำยังไงถึงจะหย่าได้โดยเร็วกันนะ？ เธอใช้เวลาคิดอยู่นาน ในหัวตอนนี้มีแต่ความยุ่งเหยิง เธอคิดว่าเวลานี้ต้องหาใครสักคนเพื่อหารือเกี่ยวกับการรับมือเรื่องหย่านี้ เธอรีบโทรศัพท์หาคณพร ทั้งสองนัดเจอกันที่ร้านกาแฟ เมื่อหลายปีก่อน ตอนที่เมืองเมฆยังยิ่งใหญ่ บ้านจันทยศกับบ้านของจรินทร์เป็นเพื่อนบ้านกันนานเกือบ 20 กว่าปี คณพรกับจรินทร์สนิทกันมาตั้งแต่ยังเด็ก ทรงภพ พี่ชายของจรินทร์และนทจร พี่ชายคณพร ทั้งสองเปรียบเสมือนพี่น้องกัน อย่าเพิ่งตัดสินจากชื่อคณพร เพราะชื่อเธอดูผู้หญิงสุดๆไปเลย แต่จริงๆแล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งคนหนึ่ง ตัวสูง แต่งตัวแมนๆ กลับมีชื่อที่ฟังดูเป็นผู้หญิงขนาดนั้น พ่อของคณพรเปิดโรงฝึกศิลปะการต่อสู้อยู่ที่เมืองเมฆ เป็นวิชาที่สอนเรื่องการต่อสู้ เพราะอย่างนั้นบ้านของคณพรจึงมีความสามารถด้านการต่อสู้ คณพรเองก็รับวิชาต่างๆมาจากบ้าน นิสัยของเธอจึงค่อนข้างตรงไปตรงมา คณพรเรียนอยู่ที่มหาลัย A จากมหาลัย Aห่างจากสตาร์โมเดลลิ่งไม่ไกลมากนัก เพราะอย่างนั้นทั้งสองคนจึงนัดเจอกันที่ร้านกาแฟที่ตั้งอยู่ระหว่างสองโรงเรียน เมื่อจรินทร์มาถึง คณพรเองก็มาถึงก่อนแล้ว เธอสั่งน้ำผลไม้รอจรินทร์ ก่อนหน้านี้ได้คุยเรื่องนี้ผ่านทางโทรศัพท์มาบ้างแล้ว เพราะอย่างนั้นประโยคแรกที่คณพรพูดกับจรินทร์จึงไม่ใช่คำพูดปลอบโยนหัวใจที่บาดเจ็บของเธอ ตาทั้งสองเป็นประกายเมื่อเอ่ยถาม ：“มีรูปของผู้ชายคนนั้นรึเปล่า เร็ว รีบเอามาให้ฉันดูหน่อยว่าหล่อไม่หล่อ！” จรินทร์หมดคำจะพูด “คณพร เธอพึ่งได้ไหมเนี่ย ฉันกำลังเครียดเรื่องจะหย่ากับเขาอยู่นะ！” “ก็ได้ๆ”คณพรเก็บความซุกซนเอาไว้ นั่งลงตรงที่นั่งตรงข้ามเธอ “จะกังวลทำไม เมื่อกี้พี่สาวฉันช่วยเธอคิดวิธีได้แล้วละ แต่เปอร์เซ็นต์ที่จะสำเร็จไม่เต็มร้อยหรอกนะ เธออยากลองฟังหน่อยไหมละ？ ” “จริงเหรอ？”จรินทร์ตาลุกวาว ไม่ต้องพูดหรอกว่าเปอร์เซ็นต์ไม่สูงน่ะ ต่อให้โอกาสมีแค่หนึ่งเปอร์เซ็นเธอก็ยินดีที่จะลองทำแล้ว พ่อให้เวลาแค่ครึ่งเดือนและถ้าหากภายในครึ่งเดือนเธอไม่สามารถหย่าได้ละก็ ดูจากนิสัยของพ่อแล้ว มันไม่ใช่เรื่องเล่นๆแน่นอน เมื่อคณพรเล่าถึงแผนการทั้งหมดของเธอออกมา แววตาของจรินทร์ที่นั่งฟังอยู่นั้นสว่างขึ้น ดวงตาคู่ที่ดูเต็มไปด้วยความหวัง คณพรขยิบตาอย่างภูมิใจ ：“คืดว่าไง？ฉันบังเอิญเห็นวิธีนี้ในละคร แต่ยังไงก็ตามเธอก็ต้องเตรียมใจไว้ด้วย เพราะถ้ามันล้มเหลว มันอาจจะกลับกันกับนางเอกในละคร” “นางเอกทำไมเหรอ？”จรินทร์สงสัย “เอ่อ....ก็คือ......”คิ้วของคณพรผูกกันเป็นปม ตอบอย่างคลุมเครือ ：“ไม่อะไรหรอก ก็แค่ถูกพระเอกที่หล่อมากๆกดน่ะ หล่อมากเลยนะ” จรินทร์เย็นวูบไปทั้งตัว โฟกัสไม่ได้อยู่ที่หล่อ แต่กลับอยู่ที่คำว่ากดนี่สิ แต่อย่างไรก็ตาม เธอได้ตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าผลจะออกมาเป็นยังไงก็ต้องลองดู！ ทั้งสองปรึกษากันนานกว่าหนึ่งชั่วโมง แต่จรินทร์ต้องรีบกลับโรงเรียนก่อน เตรียมวัสดุที่ต้องใช้เสร็จแล้ว จรินทร์ตั้งหน้าตั้งตารอสายเรียกเข้าจากชโนดม และในที่สุด เป็นเวลาห้าโมงเย็น โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น มีข้อความสั้นๆจากเบอร์โทรของชโนดม มันมีเพียงแค่สองคำ：“ออกมา” จรินทร์ยิ้มออกมาทันที รีบลุกจากเตียงและเดินลงบันไดอย่างรวดเร็ว