บทที่ 37 เธอไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น(1)

บ๗ที่ 37 เธอไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น(1) เธอเข้าไปที่หน้าการค้นหา จรินทร์ค่อยๆพิมพ์ทีละตัว ไม่นาน มีคำสองสามคำปรากฏขึ้นบนจอ “หลังจากการตายของคู่สมรสก็ไม่จำเป็นต้องเซ็นใบหย่า เพียงแสดงหลักฐานการเสียชีวิตของคู่สมรสของคุณ ก็ถือว่าความสัมพันธ์ระหว่างสามีและภรรยาเป็นโมฆะ ” ดีล่ะ！เพราะในกฎหมายระบุไว้อย่างชัดเจน อย่างนั้นเธอจึงตัดสินใจทำตามแผน จรินทร์ในครั้งนี้ ไม่นับว่าหุนหันพลันแล่น เพราะอย่างน้อยเธอก็รู้ดีว่าเอกสารปลอมที่มารับรองการหย่าปลอมๆมันดูไม่น่าเชื่อถือสักเท่าไหร่ ถ้าเอาใบหย่าปลอมกลับบ้าน พ่อจะต้องตรวจสอบมันแน่ๆ และความจริงก็จะถูกเปิดเผย ดังนั้นเธอจึงไม่คิดที่จะทำอย่างนั้น แต่เมื่อลองมองในมุมที่กว้างขึ้น มีอีกวิธีหนึ่ง ใบรับรองการเสียชีวิตไม่เหมือนกัน ของแบบนี้ไม่มีระบบ ข้างบนไม่ต้องระบุเลข มีเพียงแค่ตราปั๊มอันสองอัน ถ้าคนปลอมเอกสารมีฝีมือล่ะก็ มันเป็นเรื่องยากที่จะแยกระหว่างของจริงและของปลอม เมื่อเธอใช้ใบรับรองการตายแลกกับใบสมรส เป็นไปไม่ได้ที่จะกระตุ้นหน่วยงานความปลอดภัยสาธารณะจริง ๆ พ่อมีวิธีที่จะอธิบาย จรินทร์ตื่นเต้นที่จะชำระเงินผ่านทางออนไลน์ ธุรกรรมเสร็จสมบูรณ์เรียบร้อยแล้ว หลังจากนั้น เธอรออย่างใจจดใจจ่ออยู่ที่หอพัก พี่ชายมาส่งได้ทันเวลา เวลาเพียงไม่ถึงชั่วโมง เธอก็ได้รับใบรับรองการเสียชีวิตเรียบร้อยแล้ว มองดูใบรับรองการตายที่มีตราประทับสีแดงประทับอยู่ พูดก็พูดเถอะ ในใจของจรินทร์กลับรู้สึกผิดอยู่ลึกๆ สิ่งนี้มันเฮงซวย.....เธอกลัว ในกรณีที่มันเกิดขึ้นเหมือนครั้งที่แล้ว แน่นอนว่าชโนดม....จะไม่ไว้ใจเธออีกต่อไป แต่ว่าเธอก็ยังคงตัดสินใจอย่างเดิม เพราะเมื่อนึกถึงชโนดม เธอก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นที่อพาร์ตเมนต์ ไม่ต้องเอ่ยถึงไฟในใจเธอเลย เพราะมันยิ่งเพิ่มน้ำหนักในการตัดสินใจหย่ากับเขา เธอเก็บใบรับรองการเสียชีวิตไว้ในกระเป๋า เดินออกจากหอไป เธอเรียกแท็กซี่ตรงไปที่ฝ่ายกิจการพลเรือน แถวการจัดการเกี่ยวกับเรื่องใบสมรสเรียงยาว แต่ในที่สุดก็ถึงคิวของจรินทร์ เธอเดินเข้าไป ส่งใบรับรองการตายของชโนดมและเอกสารอีกมากมายของตัวเองเข้าไปในหน้าต่าง “ขอโทษนะคะ จัดการเรื่องใบสมรสให้ทีค่ะ ” พนักงานนำใบรับรองการเสียชีวิตที่เธอให้มาตรวจสอบข้อมูลการจดทะเบียนครัวเรือนของเธอบนคอมพิวเตอร์ จนเวลาผ่านไปนานพอสมควร จรินทร์เห็นว่ายังคงต้องรอจึงเดินไปนั่งที่เก้าอี้ เธอใช้เวลาให้เกิดประโยชน์โดยการฝึกวาดโครงเส้นในโทรศัพท์ เธอไม่ทันสังเกตว่าเจ้าหน้าที่ที่อยู่ภายในนั้นลุกยืนขึ้น เขาหยิบใบยืนยันการเสียชีวิตของเธอวิ่งไปหาผู้กำกับ ………. ในเวลาเดียวกันที่ชั้นบนสุดของบริษัทA.K มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น บรรพตรับสาย แต่หลังจากได้ยินคำพูดของอีกฝ่ายเขาถึงกับต้องเงยหน้าขึ้น “ครับหัวหน้าพรรษชล ผมจะจัดการเองและจะแจ้งคุณชโนดมให้เร็วที่สุด และจะตรวจสอบอย่างละเอียดครับ”หลังจากพูดไม่กี่คำ บรรพตก็รีบวางสายทันที เขาเดินออกจากสำนักงาน ตรงไปยังห้องประชุม ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสามดมงครึ่ง ชโนดมกำลังประชุมอยู่กับผู้บริหารคนอื่นๆในห้องประชุม ฟังรายงานการวิเคราะห์ของแต่ละแผนกเกี่ยวกับประสิทธิภาพของกลุ่มในไตรมาสก่อนหน้า ทันใดนั้นเอง ประตูห้องประชุมถูกผลักออก บรรพตหน้านิ่งเดินตรงเข้ามา ทันทีที่การประชุมถูกขัดจังหวะ ทุกคนต่างมองไปที่บรรพตเป็นสายตาเดียวกัน แม้แต่ชโนดมที่นั่งอยู่หน้าห้องประชุมก็ยังดูจะไม่พอใจเท่าไหร่