ตอนที่123เกิดเรื่องไม่คาดฝัน（2）

ต๭นที่123 เกิดเรื่องไม่คาดฝัน（2） มีเสียงถุ....เล็ดลอยออกมา แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงประชดประชันว่า “กชกรเธอมาได้จังหวะพอดี” แววตาเหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้มมองมายังใบหน้าของจรินทร์ จรินทร์สัมผัสได้รีบเพิ่มความระวังตัวถอยออกมาครึ่งก้าว รีบกำหมัด และกำไว้ด้วยความแรง รีบอธิบายแก้ตัวไปว่า “เปล่า พอดีเมื่อกี้เลิกเรียนแล้ว เหมือนมองเห็นพี่เดินมาทางนี้ ก็เลยเดินมาดู” พูดไป มองจรินทร์ด้วยจิตใจระส่ำระสาย “พี่ ............พี่พูดแบบนี้หมายความว่าไง .....ฉันมาขัดจังหวะบทสนทนาพี่กับรุ่นพี่ทอตหรือ” เธอยืนอยู่ตรงนั้น ดูใสซื่อ ผิดกับท่าทีเต็มไปด้วยอารมณ์โมโหเมื่อเช้า ความอ่อนหวานของใบหน้ากชกรเกิดจากการทำศัลกรรมเลียนแบบดาราคนนึง ถึงแม้ว่าผลลัพธ์ที่ได้จากการศัลยกรรมอาจไม่เท่าดาราคนนั้น แต่ก็เกือบจะเหมือน บวกกับน้ำเสียงใสซื่อ เรียกพี่ทอตของเธอเข้าไป ทำให้คนขนลุกขนพองขึ้นมาครึ่งตัว จรินทร์ลูบแขนที่กำลังขนลุกเพราะรู้สึกสะอิดสะเอียนกชกร พูดแบบเย็นชาว่า “ไม่ได้ขัดจังหวะอะไร ก็แค่...เรากำลังพูดถึงเรื่องเธอ” “จริงหรือ” แววตาของจรินทร์กระตุกเล็กน้อย ยิ้มดูไม่ค่อยธรรมชาติ เธอไม่อยากเปิดโอกาสให้จรินทร์แทงเธอซ้ำสอง รีบกลับสายตามองมาที่ทอต “พี่ทอต พี่คุยอะไรกับพี่สายหนูหรือคะ เล่าให้หนูฟังได้หรือเปล่า” ทอตยิ้มออกมาเล็กน้อย ตอบเธอไปว่า “ก็คุยกันเรื่อยไป ไม่มีอะไร” เขาไม่ใช่คนที่เกลียดที่รักมักที่ชังแบบโจ่งแจ้ง ตรงกันข้ามเขาค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ ชอบหรือไม่ชอบ เขาซ่อนเร้นมันไว้อย่างดี ไม่ว่ากับใครเขาก็แสดงออกมาด้วยความเป็นมิตรเช่นเดียวกัน นอกเสียจากว่าจะเจอสิ่งที่เขาสนใจจริงๆ น้อยนักที่เขาจะแสดงสีหน้าบ่งบอกถึงความพึงพอใจหรือเกลียดชัง คำตอบที่ไม่ชัดเจนของทอต แววตาของกชกรแอบเสียใจอยู่เล็กน้อย มองไปที่จรินทร์พูดอีกครั้งว่า “พี่สาว พวกคุณคุยอะไรกันหรือ ขอฉันมีส่วนร่วมด้วยคนได้ไหม” จรินทร์เบ้ปากเย้ยหยันขึ้น “ฉันกับเธอมีอะไรที่ต้องคุยกัน ถ้าเธอตั้งใจจะมาหารุ่นพี่ทอต ก็ตามสบายนะ” พูดจบเธอรีบก้าวเท้ายาวเดินจากไป โดยไม่กล่าวอำลากับทอต ในเมื่อเธอบรรลุจุดประสงค์ของตัวเองแล้ว สิ่งที่เธอพูดกับทอตเมื่อสักครู่ เธอคิดว่ากชกรคงปวดหัวอยู่ไม่ใช่น้อย ต่อมาคงจะคิดหาวิธีเปลี่ยนแปลงความรู้สึกนึกคิดของทอต เฮ สนุกจังเลย หลังจากที่จรินทร์เดินจากไป กชกรมองทอตไปมา สลับกับมองเงาของจรินทร์ที่เดินจากไป สุดท้ายตัดสินใจอย่างแน่วแน่ หลังจากจรินทร์เดินจากไปจากเงาของทอต ดวงตาเธอก็เริ่มแดงก่ำ พูดด้วยน้ำเสียงดีใจว่า “พี่ทอต ขอบคุณพี่มากนะคะ วันนี้ที่ช่วยฉันไว้อีกแล้ว” ทอตลอบเห็นสีหน้าเหมือนน้ำตาจะรินไหลของเธอมีความรู้สึกสงสัย “วันนี้ฉันไม่ได้ช่วยอะไรเธอเลยนะ” กชกรสีหน้าท่าทางเก้อเขิน “แต่ว่าถ้าวันนี้ไม่ใช่เพราะพี่อยู่ พี่สาวฉันคงได้ด่าฉันแบบไม่เกรงใจเป็นแน่ ฉันไม่รู้ว่าทำไมพี่สาวฉันถึงได้เป็นคนขี้โมโหขนาดนี้ ฉันขอร้องเขาหลายครั้ง แต่เขาก็ไม่เคยให้อภัยฉันเลย ทอตได้แต่ยิ้ม แต่ไม่พูดอะไร กชกรรออยู่ครู่ใหญ่ ไม่เห็นทอตพูดอะไร รีบพูดต่ออย่างกระฉับกระเฉงว่า “พี่ทอต วันนี้ฉันไม่เห็นพี่เอาอุปกรณ์ว่าภาพมา คือแค่จะมาฟังอาจารย์บรรยายงั้นหรือ เดี๋ยวพี่จะเข้าเรียนวิชาอะไร ขอฉันไปด้วยได้ไหม” ใบหน้าเธอดูเขินอาย รอคำตอบจากทอต แต่ทอตกลับส่ายหน้าตอบกลับไปว่า “ขอโทษที ครั้งหน้าเถอะ วันนี้ฉันมีธุระ ต้องกลับก่อนแล้ว” เขาตอบปฏิเสธอย่างมีมารยาท กชกรกัดริมฝีปาก ใบหน้าบ่งบอกถึงความเสียดาย พูดจาอ่อนหวานว่า “พี่ทอต แล้วเมื่อไหร่เราจะได้พบกันอีกหรือ” ทอตทอดสายตาไปมองเส้นทางเดินที่จรินทร์เดินจากไป พร้อมกับยิ้มขึ้นมาอย่างอ่อนโยน “น่าจะเจอกันได้บ่อยขี้นนะ” “อ๋า โอเค งั้นพี่กลับดีดีนะ บ้ายบาย” กชกรยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง ท่าทางที่เขาอยากจะหนีห่าง เธอไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่ยอมถอยออกมา แต่ในใจเธอกลับรู้สึกไม่ยอม แต่ก็ไม่รู้จะเกาะแข้งเกาะขาของเขาต่อยังไงดี แต่ทอตกลับเดินจากไปอย่างไม่ลังเล ยิ้มให้เธอครั้งหนึ่งแล้วหันหลังเดินจากไป กชกรมองตามหลังด้วยความเสียดาย กระทืบเท้าป๊าบหนึ่งแล้วหันหลังเดินหนีไป เมื่อกลับเข้ามาในห้องเรียน ถลนลูกกตาใส่จรินทร์แว๊บหนึ่ง แต่จรินทร์ไม่เคยแยแสเลยซักนิด แค่หันไปลองครึ่งลูกกตายังไม่มอง หลังจากหมดคาบเรียน รีบเดินออกจากห้องหยิบโทรศ้พท์โทรหาคณพร มองเห็นเธอออกจากห้องเรียน กชกรรีบจ้ำอ้าวเดินตามออกมา การแสดงละครฉากนั้นต่อหน้าทอตในวันนี้ของจรินทร์ ทำใหเธอรู้สึกว่าทอตมีทีท่าเปลี่ยนไปจากเดิม แต่เธอบอกไม่ถูกว่าจุดไหนที่ไม่เหมือนเดิม เธอรู้สึกเพียงว่า ทอตถึงแม้ว่าจะยิ้มให้เธอเหมือนเดิมกับที่เคยเป็น แต่ภายใต้รอยยิ้มนั้น เหมือนกับแค่เกรงใจเธอเท่านั้น ก่อนนี้ทอตน่าจะรู้สึกสงสารเอ็นดูเธอ มองเห็นเธอหกล้ม ยังมอบผ้าเช็ดหน้าส่วนตัวให้เธอ ทุกสิ่งที่ทุกอย่างที่เกิดขึ้นต้องขอบใจจรินทร์ที่เป็นคนมอบโอกาสเหล่านั้นให้ เธอยิ่งคิดยิ่งจิตใจเร่าร้อน รีบจ้ำอ้าวขึ้นอีก เดินตามทันจรินทร์ที่เดินนำอยู่ไม่ห่าง จรินทร์กำลังโต้วาทีทางโทรศัพท์กับคณพร บ้านของคณพรเปิดร้านชาอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ร้านเพิ่งเปิดใหม่มีส่วนลดให้ เธออยากให้จรินทร์มาทานข้าวกับเธอ