บทที่ 228 เหมือนคนๆ หนึ่ง 5

บ๗ที่ 228 เหมือนคนๆ หนึ่ง 5 หลังจากกอดเป็นเวลานาน จรินทร์จึงได้สติแล้วสูดน้ำมูก แล้วบอกเหตุการณ์ที่น่าตกใจให้เขาฟัง “เมื่อกี้มีคนเข้ามาที่ห้องของฉัน คณพรออกไปกับเขาแล้ว ฉันกลัวจะเกิดอะไรขึ้นกับคณพร คุณช่วยไปหาเธอได้มั้ย?” สีหน้าชโนดมนุ่มนวล ก็เปลี่ยนเป็นราบเรียบอีกครั้ง เพื่อท