ตอนที่ 18

ต๭นที่ 18 หลังจากเลิกงานก่อนเวลาปกติ ปาณีก็กลับไปยังบ้านของธามนิธิ พอกลับถึงบ้านปุ๊บเธอก็เคยธามนิธิกลับมาก่อนแล้ว “คุณอา ทำไมกลับมาไวจังคะ?” เวลานี้ธามนิธิกำลังสวมใส่ชุดสูทอย่างหล่อเหลา ดูก็รู้เลยว่าเพิ่งกลับมา “อืม” ธามนิธิพยักหน้า “เธอออกไปช้อปปิ้งอีกแล้วหรอ? ทำไมไม่ช้อปต่ออีกหน่อยล่ะ?” ปาณีแลบลิ้นอย่างเกรงใจเล็กน้อย “ช้อปปิ้งไม่สนุกเลยค่ะ” แม้วันนี้จะเกิดเรื่องไม่สบายใจมากมาย แต่เธอไม่อยากให้คุณอารับรู้ “โอเค งั้นเราไปกินข้าวเย็นกันดีไหม?” “ดีค่ะ!” พอพูดถึงเรื่องกิน ปาณีก็ดีใจขึ้นทันที คุณอาคนนี้จะพาเธอไปกินของอร่อยๆทุกครั้ง คนชอบกินอย่างเธอจะไม่มีความสุขได้ยังไงกันล่ะ! ขณะนั่งอยู่ในร้านอาหาร ปาณีเปิดเมนูไปมา อาหารทุกอย่างในร้านแพงมากจนเธอพูดว่า “ทำไมมันแพงอย่างงี้เนี่ย......” ปกติทุกครั้งที่ออกไปกินข้าว ธามนิธิจะเป็นคนสั่งอาหารเอง แต่พอครั้งนี้ให้เธอเป็นคนสั่ง เธอถึงจะรู้ว่าที่ผ่านมาที่ออกมากินข้าวนอกบ้านกับคุณอาคนนี้เป็นอาหารหรูหราราคาแพงหมดเลย “อยากกินอะไรก็สั่งเลย ไม่ต้องมาเก็บเงินแทนฉันหรอก” ธามนิธิหัวเราะเบาๆหลังจากที่เห็นสีหน้าลังเลของปาณี “ค่ะ” หลังจากได้ยินคำพูดเช่นนี้ ปาณีแทบจะมุดหน้าเข้าไปในเมนูนั้น เวลานี้เอง เวทัสก็เดินเข้ามาจากประตูทางเข้าของร้านอาหาร พนักงานเดินเข้าไปถามว่า “คุณผู้ชาย ไม่ทราบว่ามากี่ท่านคะ?” “ผมกำลังหาคนครับ” เวทัสพูดขณะที่เดินเข้าไปยังโต๊ะที่ปาณีพวกเขานั่งอยู่ พอเดินไปถึงโต๊ะอาหาร เวทัสก็ใช้นิ้วเคาะโต๊ะเบาๆ ปาณีคิดว่าพนักงานเดินเข้ามารับออเดอร์ เธอจึงยื่นเมนูอาหารออกไปพร้อมกับพูดว่า “ฉันเอาอันนี้ อันนี้ ละก็อันนี้ค่ะ......” หลังพูดจบ เธอก็เงยหน้าขึ้นมอง แต่ดวงตาของเธอกลับเห็นเวทัสที่โกรธจนหน้าดำหน้าแดง เธออึ้งไปสักพักจึงรีบดึงเมนูกลับมา “คุณน้า” แม้เวทัสจะโกธร แต่เขาก็ยังคงมีมารยาทอยู่ ธามนิธิพยักหน้ารับ เหมือนเข้าจะไม่ตกใจเลยที่เจอกับเวทัส ปาณีนั่งอึ้ง เห็นภาพตรงหน้าแล้วเหมือนสองคนนี้นัดไว้แต่แรกแล้ว และเป็นอย่างที่เธอคิด เวทัสก็พูดขึ้นมาว่า “คุณน้าหาผมมีธุระอะไรหรอครับ?” ถ้าไม่เป็นเพราะว่าธามนิธิเรียกเขามา เขาไม่อยากมานั่งกินข้าวกับปาณีหรอก ธามนิธิไม่ได้พูดอะไร แต่เขาใช้ผ้าเย็นเช็ดมือให้ปาณีอย่างเอาใจใส่ ตั้งแต่เล็กจนโต เวทัสไม่เคยเห็นธามนิธิปรนนิบัติใครอย่างนี้มาก่อน บรรยากาศอึดอัดเล็กน้อย หลังจากที่เขาเช็ดนิ้วมือทุกนิ้วของปาณีจนสะอาดแล้ว ธามนิธิจึงหยุดแล้วมองไปยังเวทัส “วันนี้ที่เรียกเธอมา เพราะฉันมีเรื่องอยากจะถามเธอ” “คุณอาพูดเลยครับ” ตั้งแต่เด็ก เวทัสก็กลัวธามนิธิอยู่แล้ว เห็นสีหน้าที่เขาพูดจริงจังอย่างนี้ ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นจนกลืนน้ำลาย “ได้ยินมาว่า วันนี้ที่โรงแรม เธอไล่ปาณีออก?”