ตอนที่22

ต๭นที่22 การกระทำที่กะทันหันนี้ ทำให้ปาณีอึ้งไปสักพัก นี่.....คุณไวยาตย์และแม่บ้านก็นั่งอยู่ตรงนี้นะ! คุณอานี่ใจกล้าจริงๆ! ธามนิธิมองไปยังเธอ แล้วพูดว่า“เรื่องการทำกับข้าวแบบนี้ ถือเป็นงานอดิเรกก็พอ ไม่ต้องทำทุกวันหรอก มือที่สวยขนาดนี้เอามาทำกับข้าวก็เสียดายแย่” นิ้วมือของปาณีเรียวยาว ไม่เหมือนมือที่ใช้ทำงานหนัก แต่เขาก็รู้ว่าเธอทำงานหนักมาไม่น้อย เด็กที่อายุเท่าเธอ ส่วนใหญ่คนในบ้านก็จะดูแลอย่างกับไข่ในหิน! แต่เธอไม่เหมือนคนอื่น ยิ่งเธอเจอเรื่องแย่ๆมามากเท่าไหร่ เขาก็อยากดีกับเธอให้มากเท่านั้น ปาณีหัวเราะชอบใจในคำพูดของธามนิธิ เธอพูดว่า“ไม่เป็นไรค่ะ ทำกับข้าวไม่เหนื่อยสักหน่อย” แม่บ้านพูดว่า“หนูนาลูกสาวของน้าอายุโตกว่าคุณหนูอีก แต่ยังทำกับข้าวไม่เป็นเลย” “ความถนัดของทุกคนไม่เหมือนกันไงคะ หนูก็แค่ทำกับข้าวเป็นเรื่องเดียวค่ะ”เธออยากใช้อาหารมื้อนี้เป็นคำขอบคุณที่ธามนิธิช่วยเธอจัดการเรื่องในวันนี้ ปาณีเป็นคนง่ายๆ ใครที่ดีกับเธอ เธอก็จะจดจำไว้ แล้วตอบแทนเขาคนนั้นร้อยเท่าพันเท่า เมื่อก่อน เธอก็ดีกับติรยาแบบนี้เหมือนกัน เพราะคิดว่าติรยาดีกับเธอมาก แต่ในตอนนี้...... ความจริงแสดงให้เห็นว่าเธอนั้นตาบอดมาโดยตลอด แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังเป็นเธอเหมือนเดิม เธอจะรักษาทุกๆคนที่ดีกับเธอไว้ หลังรับประทานอาหาร ปาณีอยากล้างถ้วยชามให้เรียบร้อย แต่แม่บ้านไม่ยอมและให้เธอไปพักผ่อน แม่บ้านล้างถ้วยเสร็จถึงจะกลับไปบ้านวิสิทธิ์เวช พรุ่งนี้เช้าจึงจะมาใหม่! เมื่อแม่บ้านกลับไปถึงบ้านวิสิทธิ์เวช จันวิภาและพ่อแม่ของธามนิธิก็อยู่ในบ้าน พอเห็นเธอกลับมา ฐิติพรจึงเรียกตัวเธอไปทันที “ทางลูกธามเป็นยังไงบ้าง?”ฐิติพรถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง พวกเขารู้เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้แล้ว ได้ข่าวว่าเวทัสมุ่งเป้าไปยังปาณี จึงไล่เธอออก จันวิภามาที่นี่ก็เพราะเรื่องนี้เหมือนกัน เธอก็ปวดหัวมากสำหรับลูกชายคนนี้ พวกเขาให้แม่บ้านลำมุงไปดูแลธามนิธิทุกวัน ในขณะเดียวกันก็ให้ดูลาดลาวว่าทางธามนิธิเป็นอย่างไรบ้าง เพราะฉะนั้น เกือบทุกวันที่แม่บ้านลำมุงกลับมา พวกเขาก็จะดึงเธอมาถามเกี่ยวกับเรื่องราวของธามนิธิ แม่บ้านลำมุงพูดว่า“สะใภ้ของคุณชายคนนี้ใช้ได้เลยทีเดียว คืนนี้เธอเป็นคนทำกับข้าวเองด้วย ฝีมือใช้ได้เลยค่ะ!” “จริงหรอ! เธอยังทำกับข้าวเป็นด้วย?”แววตาของฐิติพรเป็นประกาย คิดไม่ถึงจริงๆ พวกเขาทุกคนเคยเจอปาณีก่อนหน้านี้แล้ว ก็เป็นเด็กผู้หญิงอายุราวๆกับเวทัส จุดที่ทำกับข้าวเป็นนี้ หายากจริงๆ ขณะที่แม่บ้านลำมุงพูดถึงปาณีนั้น ท่าทางของเธอดูตื่นเต้นมาก “แค่ทำกับข้าวเป็นที่ไหนล่ะคะ ยังทำได้อร่อยอีกด้วย! เป็นอาหารขึ้นชื่อของเมืองชลธีเลยค่ะ คุณชายธามยังชมเลยว่าอร่อย!” ธามนิธิเป็นคนที่ไม่ค่อยชมคนอื่น และไม่ใช่คนที่ชื่นชอบเรื่องอาหารการกินอีกด้วย เลยยากที่จะให้เขาชมใคร แต่วันนี้เขากลับชมว่าปาณีทำกับข้าวอร่อย จันวิภาจึงพูดว่า“ถ้าอย่างนั้นต้องให้เธอมาโชว์ฝีมือสักหน่อยแล้วสิ” นลินทำกับข้าวไม่เป็นเลย ลูกสาวที่ตระกูลมีสุวรรณ์เลี้ยงดูมา เป็นประเภทที่ทำอะไรไม่เป็นไร ไม่ต้องซักผ้าเอง ไม่ต้องทำงานบ้าน เพียงแค่จุดนี้ปาณีก็ดีกว่านลินหลายเท่า ...... ฐิติพรมองไปยังแม่บ้านลำมุง“ปาณีไม่ได้ไม่พอใจอะไรใช่ไหม?” สิ่งที่เธอกังวลมากกว่าคือกลัวว่าปาณีจะโมโหเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้ ถ้าเกิดว่าเธอไม่พอใจขึ้นมา แล้วทะเลาะกับธามนิธิจะทำอย่างไร? ธามนิธิดูรักและทะนุถนอมเธอมากๆ ถ้าเกิดเธอง้อยากขึ้นมา......แล้วหนีไป ธามนิธิจะทำยังไง? ตั้งแต่ที่ธามนิธิเกิดเรื่อง นลินก็ไม่เคยโผล่หน้ามาอีกเลย สำหรับทุกเรื่องของธามนิธิแล้ว ทุกคนจะระมัดระวังเป็นพิเศษ