ตอนที่ 23

ต๭นที่ 23 แม่บ้านลำมุงตอบว่า“น่าจะไม่นะคะ เห็นคุณหนูก็ทำตัวเหมือนก่อนหน้านี้ ความสัมพันธ์กับคุณชายธามนิธิก็ดีมากค่ะ” “ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว!”จันวิภารู้สึกโล่งใจชั่วคราว“ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา ฉันต้องเป็นคนบาปแน่ๆ” ถ้าเกิดความเอาแต่ใจของเวทัสทำให้สองคนนี้เลิกกัน เธอจะมองหน้าธามนิธิยังไง พอนึกถึงลูกชายที่ไม่เอาไหนของเธอคนนี้ จันวิภาก็รู้สึกปวดหัว ...... วันเสาร์ ธามนิธิพาปาณีกลับไปยังบ้านวิสิทธิ์เวช เพราะเขาได้ตกลงกับแม่ของเขาไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าจะพาปาณีกลับไปพักที่บ้านสอวัน บนรถ ปาณีมองไปยังธามนิธิ“คุณอา ก่อนหน้านี้......เรื่องที่คุณอาสั่งสอนเวทัสไป คนที่บ้านคงจะไม่รู้เรื่องนี้ใช่ไหมคะ?” “ทำไมล่ะ?”ธามนิธิไม่ได้รู้สึกว่าการที่เขาสั่งสอนเวทัสนั้นจะผิดอะไร ปาณีพูดว่า“คุณว่าเขาเพราะหนู หนูกลัวว่าคุณพ่อ คุณแม่ แล้วก็พี่สาวคุณจะโกรธหนูเอา” แม้ว่าเธอจะแต่งงานกับธามนิธิแล้ว คุณพ่อคุณแม่ของธามนิธิก็เหมือนจะดีกับเธอมาก แต่ปาณีก็ยังรู้สึกว่าตำแหน่งของเธอนั้นเทียบกับเวทัสไม่ได้เลย! ธามนิธิเห็นสีหน้าที่กังวลของเธอ จึงพูดว่า“นี่เป็นเรื่องที่ฉันทำเอง ไม่เกี่ยวกับเธอ ไม่ต้องกลัว” “ถ้าเกิดพวกเขาคิดว่าหนูเป็นคนพาคุณเลวจะทำยังไงคะ?” “เธอพาฉันเลว?”ธามนิธิมองเธออย่างไม่เข้าใจ ปาณีตอบว่า“ในละครก็ไม่ได้แสดงกันอย่างนี้หรอคะ? ปกติเวลาผู้ชายทำผิด พวกเขาก็จะคิดว่าเป็นความผิดของผู้หญิง ผู้หญิงก็เหมือนนางจิ้งจอกที่ทำให้ลูกชายตัวเองทำตัวไม่ดี แล้วหลัง จากนั้นก็จะเริ่มเกลียดผู้หญิงคนนั้นไง!” ปาณีได้จินตนาการนิยายน้ำเน่าของการต่อสู้ระวังครอบครัวคนรวยไว้แล้ว “ฮ่าๆๆๆๆ”เสียงหัวเราะที่ส่งเสียงออกมานั้นเป็นของไวยาตย์ที่กำลังขับรถอยู่ ไวยาตย์มองมา ทางปาณีผ่านกระจกหลัง“จินตนาการของเธอล้ำเลิศจริงๆ!” “ทำไมหนูรู้สึกว่าเสียงหัวเราะของคุณไม่เป็นมิตรเลยคะ?”ปาณีมองไปยังไวยาตย์ รู้สึกว่าตัวเองกำลังโดนเยาะเย้ย ฉันกำลังพูดความจริงต่างหากล่ะ เวทัสเป็นหลานแท้ๆของพ่อแม่ธามนิธินะ พวกเขาจะไม่รักเขาได้ยังไง? “ตลกมากไหม?”ธามนิธิมองไปทางไวยาตย์ ดวงตาที่เย็นชาคู่นั้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจ กล้าดียังไงมาหัวเราะคนของฉัน? ไวยาตย์มองเห็นความไม่เป็นมิตรในสายตาของธามนิธิ เขาจึงหยุดหัวเราะทันที พูดด้วยสีหน้า จริงจังว่า“ไม่......ไม่ครับ! เรื่องพวกนี้ จริงๆแล้ว ก็อาจจะเกิดขึ้นได้ครับ” ไม่กล้าหาเรื่อง! ไม่กล้ารบกวนครับ! เขารู้สึกว่าตัวเองทำงานกับธามนิธิมาตั้งหลายปี แต่เอาจริงๆแล้วเหมือนยังไม่รู้จักเขาเลย ใครจะไปคิดว่าคนที่เมื่อก่อนเวลาเห็นผู้หญิงแล้วแทบจะไม่อยากมองหน้าด้วยซ้ำ แต่เวลาเอาใจเมียขึ้นมาจะเป็นถึงระดับนี้ เขาก็แค่ล้อเล่นเฉยๆ ยังจะมุ่งเป้ามาหาเขาอีก ปาณีมองไปยังไวยาตย์ที่กลัวขึ้นมา อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา แล้วมองไปทางธามนิธิ เขาสัมผัสได้ว่าคุณอาคนนี้ตามใจเขาจังเลย ...... ในห้องรับแขกของบ้านวิสิทธิ์เวช วันนี้มีแขกมาที่บ้านไม่น้อย ติรยาสวมชุดเดรสสีชมพู แลดูเป็นหญิงสาวที่น่ารัก เรียบร้อย“คุณตาคะ นี่เป็นของขวัญที่ให้คุณตาค่ะ คุณยาย นี่ของคุณยายค่ะ ละนี่ก็เป็นของคุณน้า!” ของขวัญชิ้นสุดท้าย ถูกมอบให้กับจันวิภา ของขวัญที่เธอมอบให้จันวิภานั้น เป็นเครื่องสำอางที่ซื้อมาจากต่างประเทศ ราคาเกือบแสนเชียวนะ หาซื้อในประเทศได้ยากมาก สำหรับแม่สามีในอนาคตแล้ว เธอก็คงต้องเอาใจดีๆหน่อย “ขอบใจจ้ะ”จันวิภายิ้มให้กับเธอ ตลอดเวลาที่ผ่านมา ได้ยินว่าลูกชายคบผู้หญิงในโรงเรียนเป็นแฟน วันนี้ได้เจอสักที แลดูเป็นผู้หญิงเรียบร้อย มีมารยาท และมีความกระตือรือร้น จึงไม่มีอะไรให้จันวิภาจู้จี้จุกจิก หลังจากที่มอบของขวัญเสร็จ ติรยาก็เดินไปนั่งข้างๆเวทัส เธอมองไปยังเวทัสแวบหนึ่ง หลายวันที่ผ่านมาเขาดูไม่ค่อยมีความสุข ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ติรยาเคยถามเขา แต่เขาก็ไม่ได้บอกอะไรกับเธอ