ตอนที่ 25   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 25
ต๭นที่ 25 นาทีแรกที่เห็นปาณีเดินเข้ามา ติรยาก็คงคิดโดยสัญชาตญาณว่า ปาณีมาหาเวทัส แต่เนื่องจากเขาทั้งสองคนเลิกกันแล้ว ปาณียังมาหาถึงที่นี่อีก หน้าด้านเกินไปรึป่าว? ตอนแรกปาณีไม่อยากสนใจติรยาเลยแม้แต่น้อย แต่เห็นท่าทางที่ตื่นกลัวของเธอแล้ว รู้สึกน่าขำมาก ติรยาคงไม่ได้คิดว่าเธอมาหาเวทัสสินะ? ปาณีตอบว่า“ที่นี่คือที่ไหนหรอ?” “ที่นี่คือบ้านวิสิทธิ์เวช! ไม่ใช่ที่ที่คนอย่างเธอสมควรมา เธอเลิกกับเวทัสแล้ว วิ่งแจ้นมาถึงที่นี่ทำไมกัน? ปาณี ดูฐานะของบ้านเธอสิ เธอคิดว่าคนบ้านนี้เขาจะสนใจเธอหรือไง?” แม้ติรยาจะไม่รู้สึกว่าปาณีจะเป็นภัยอันตรายต่อเธอ แต่เธอกลัวว่าการโผล่มาของปาณีจะทำให้เกิดเรื่องวุ่นๆขึ้น คำพูดของติรยาทำให้ปาณีหัวเราะออกมา“เธอมาที่นี่ได้ แล้วทำไมฉันจะมาที่นี่ไม่ได้ล่ะ?” “ฉันเป็นแฟนของเวทัส เธอล่ะ?”ติรยาพูดต่อว่า“เธอทำให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลยได้ไหม? ยังตื้ออยู่อย่างนี้จะมีประโยชน์อะไร? ครั้งที่แล้วที่เขาไล่เธอออก เธอยังไม่เข้าใจอีกหรอว่าหมายความว่าอะไร?” มองไปยังติรยาที่อยากไล่เธอกลับไปอย่างอดใจรอไม่ไหว ปาณีรู้สึกน่าขำมาก“หมายความว่าอะไรหรอ?” “เขากับเธอไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันอีกแล้ว ก็เพื่อให้เธอตายใจไง!” ปาณีมองไปยังเวทัสที่นั่งอยู่ตรงนั้นแวบหนึ่ง เบ้ปากเล็กน้อย ติรยากรอกตาไปมา“เธอคงไม่ได้มายืมเงินใช่ไหม?” “ใช่สิ ฉันมายืมเงิน”ปาณีพูด“ฉันไม่สามารถไปเรียนได้ ก็ต้องหาทางยืมเงินสิ สมมติว่าเวทัสยืมเงินให้ฉันแล้วล่ะ?” “เธอฝันกลางวันไปเถอะ เขาไม่มีทางยืมเงินให้เธอหรอก ถ้าเธอฉลาด ก็รีบไสหัวไปซะ เดี๋ยวคนในบ้านเขามา เธอจะได้ไม่ต้องขายหน้า”ในสายตายของติรยา ปาณีเป็นคนที่ไม่เคยเข้าสังคม ไม่รู้เรื่องอะไรเลย มีแต่จะทำให้คนในบ้านวิสิทธิ์เวชรังเกียจ ปาณีไม่ได้พูดอะไร ในเวลานี้เอง ฐิติพรก็เดินออกมา เห็นติรยาและปาณียืนอยู่ด้วยกัน จึงพูดว่า“ปาณี มาแล้วหรอลูก นั่งสิ ยืนอยู่ทำไมกัน!” พอเห็นเธอและติรยายืนอยู่ใกล้ชิดกันมาก ฐิติพรเลยถามว่า“พวกหนูรู้จักกันหรอจ้ะ?” ติรยาที่อยากให้ปาณีไปให้พ้นๆหน้าเมื่อครู่นี้ตัวแข็งไปหมด ไม่คิดเลยว่าคุณยายของเวทัสจะสนิทกับปาณีขนาดนี้? หรือว่า ในขณะที่ตัวเองไม่รู้ตัว เวนัสเคยพาปาณีกลับมาบ้านแล้ว? มองไปยังร่างที่ยืนแข็งทื่อของติรยา สีหน้าท่าทางที่ไม่รู้อะไรเลย ปาณีจึงหัวเราะแล้วเดินไปนั่งบนโซฟา แล้วพูดว่า“เราเรียนโรงเรียนเดียวกันค่ะ” ฐิติพรพยักหน้ารับรู้“เป็นอย่างนี้นี่เอง มา กินผลไม้หน่อยสิ” เป็นเพราะธามนิธิ ฐิติพรจึงเอ็นดูปาณีเป็นพิเศษ ผลไม้ที่เพิ่งปอกเสร็จ ยังไม่ทันให้เวทัสกินเลย ก็ให้ปาณีกินก่อนแล้ว ปาณีรับมาพร้อมกับพูดว่า“ขอบคุณค่ะ” ภาพที่เห็นตรงหน้า ทำให้ติรยาสงสัยมาก เธอเดินกลับไป แล้วนั่งลงข้างๆเวทัส รู้สึกว่าปาณีเหมือนเจ้าหญิงที่ถูกเอาใจทุกอย่าง แม้วันนี้เธอจะมาที่นี่เป็นครั้งแรก แต่คนในบ้านวิสิทธิ์เวชก็ไม่ได้ต้อนรับเธออย่างอบอุ่นเช่นนี้ เธอรู้ว่าบ้านวิสิทธิ์เวชมีฐานะทางสังคมมากในเมืองชยุตนี้ การที่สามารถพูดคุยกับคนในบ้านนี้ได้ ติรยารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง ไม่กล้าคิดว่าจะได้รับการปฏิบัติที่ดูแลใจใส่แบบนี้ แต่ว่า......เพราะอะไร ทำไมปาณีถึงได้? ในเวลาที่ปาณีกินแคนตาลูปเพียงชิ้นเดียว แต่สีหน้าของติรยาเปลี่ยนไปแล้วหลายรอบ ปาณีเป็นคนชอบกิน เพราะฉะนั้นเวลาดูเธอกินจะมีความสุขมาก เห็นเธอกินอย่างเอร็ดอร่อย ฐิติพรถามเธออย่างเอ็นดูว่า“อร่อยไหมจ้ะ?” 
已经是最新一章了
加载中