ตอนที่ 27

ต๭นที่ 27 “ปาณี”จันวิภายิ้มทักทายก่อนที่จะลงไปข้างล่าง “คุณอา หนูเอาผลไม้มาให้”ปาณีเดินเข้าไปในห้อง เห็นธามนิธินั่งอยู่ตรงนั้น ธามนิธิบอกว่า“เธอกินสิ” “หนูกินอิ่มแล้ว เมื่อกี้หนูนั่งกินอยู่ข้างล่าง” ธามนิธิเงยหน้าขึ้นมองไปยังปาณี ปาณีแต่งตัวชิวมากๆ เสื้อยืดกับกระโปรงสั้น เสื้อผ้าของเธอไม่แพงเลย สั่งซื้อมาจากเถาเป่า แต่หุ่นเธอเรียวสูงและผอมมาก จึงทำให้เธอดูดีขนาดนี้ ธามนิธิเห็นเธอเป็นเด็กมาตลอด เลยไม่เคยคิดจะล่วงเกินเธอ จากเมื่อกี้ที่จันวิภาบ่นเขามาครึ่งวัน เขาถึงกับปรับทัศนคติใหม่มองเธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนไม่คิดยังดี แต่พอคิดแล้ว บริเวณท้องน้อยก็แน่นตึงขึ้นมา ปาณียืนอยู่ตรงหน้าเขา มือหนึ่งถือจานผลไม้ อีกมือหนึ่งก็ถือส้อมไว้ เธอเอาผลไม้ป้อนให้เขา “คุณอา หนูป้อนให้!” เธอยื่นมือออกไป ระยะห่างของทั้งสองคนใกล้ชิดกันมาก ภาพวิวในตาของธามนิธิตอนนี้ เหลือเพียงเส้นไหปลาร้าที่ชัดเจนของเธอ และ......มองลงไปอีกนิด ดูเหมือนเป็นบริเวณที่นุ่มนิ่ม...... “ฉันกินเอง”เขาหยิบผลไม้มาจากมือเธอด้วยสีหน้าของเขาจริงจังมาก ปาณีเห็นเขาเกรงใจกับตัวเองขนาดนี้ หัวเราะแล้วพูดว่า “ก่อนหน้านี้ใครเป็นคนพูดคะ ว่าหนูเป็นภรรยาของคุณ ละให้หนูไมต้องเกรงใจ อย่าเห็นคุณอาเป็นคนอื่นคนไกล?” เด็กคนนี้! เมื่อก่อนเวลาอยู่ต่อหน้าเขายังรู้สึกตื่นเต้นอยู่แท้ๆ เดี๋ยวนี้นับวันยิ่งกล้าเข้าไปใหญ่ ถึงขั้นกล้าหว่านเสน่ห์เขาเชียวหรอ ธามนิธิกินผลไม้อยู่คนเดียว ปาณีวิ่งไปนั่งบนโซฟาที่อยู่ข้างๆ เพิ่งหยิบมือถือขึ้นมา ก็เห็นมีการ แจ้งเตือนคำขอเพิ่มเพื่อนใหม่ : เด็กน้อยของเจ๋อเจ๋อได้ส่งคำขอเป็นเพื่อนกับคุณ ปาณีตกใจไปชั่วครู่ ก็ได้สติกลับมา นี่คือ......ชื่อใหม่ของติรยา เธอป่วยรึไง? จู่ๆมาขอเป็นเพื่อนทำไม? ปาณีขมวดคิ้วอย่างรู้สึกประหลาดใจ นึกถึงปฏิกิริยาของติรยาเมื่อครู่ตอนอยู่ข้างล่างแล้ว จึงกดยอมรับคำขอของเธอไป เธออยากจะดูว่าติรยาอยากทำอะไรกันแน่ แต่เดิมติรยาก็มีท่าทีที่จะลองใจปาณีดูว่ายังสนใจเธออยู่ไหม? คิดไม่ถึงว่าปาณีกดยอมรับเธอเป็นเพื่อน ปาณีเป็นคนไม่คิดอะไรมาก จะสืบอะไรจากเธอ ไม่ยาก พอคิดถึงข้อนี้ ติรยาจึงพิมพ์ข้อความส่งไปว่า“ปาณี เรื่องที่ผ่านมา ขอโทษด้วยนะ” ปาณีมองไปยังคำว่าขอโทษที่เพิ่งส่งมา อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ติรยาน่าจะป่วยจริงๆสินะ? เธอคงคิดว่า เรื่องระหว่างเธอสองคน แค่คำว่าขอโทษก็จะแก้ไขปัญหาได้ทั้งหมด จากการที่ปาณีรู้จักติรยานั้น เดาได้เลยว่าติรยากำลังลองใจเธออยู่ ปาณีพิมพ์ตอบไปว่า“มีธุระอะไร?” “ไม่มีอะไร ฉันแค่อยากถามว่า เธอมาที่นี่ได้ยังไง?” เวทัสไม่ได้เล่าให้เธอฟัง เธอจึงต้องมาถามปาณี ปาณีมองดูคำถามนี้ ติรยาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ดูเหมือนเวทัสจะไม่ได้บอกเธอสินะ? ไม่เช่นนั้น ติรยาคงไม่มาถามเธอด้วยตัวเอง ปาณีตอบว่า“ก็ลองไปถามเวทัสดูสิ! เธอพูดเองไม่ใช่หรอว่า เธอกับเขาเป็นคนที่อยู่ในโลกใบ เดียวกัน ฉันคิดว่าเธอรู้ทุกอย่างสักอีก” เมื่อก่อนที่เล่าเรื่องทุกเรื่องให้ติรยาฟัง นั่นเป็นเพราะว่าเห็นเธอเป็นเพื่อน และในตอนนี้ ปาณีไม่ได้โง่ขนาดนั้น ติรยาพูดว่า“เวนัสเคยพาเธอกลับมาหรอ? ทำไมเมื่อก่อนเธอไม่เคยบอกเรื่องนี้กับฉัน?” ติรยาพิมพ์ประโยคคำถามไปอย่างไม่ทันตั้งตัว ปาณีหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่ได้“เธอเป็นใคร? ทำไมฉันจะต้องบอกเธอด้วย?” “......” ติรยาเงียบไปสักพัก จึงจะพิมพ์ข้อความตอบ“ปาณี เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่หรอ? เราเป็นเพื่อนกันมานานขนาดนี้ เพราะเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ก็จะไม่สนใจฉันเลยหรอ?”