ตอนที่ 31

ต๭นที่ 31 “ให้เขาช่วยสอนการบ้านอยู่บ่อยๆ?”ธามนิธิเงยหน้าขึ้นมองติรยา พูดหน้าตายว่า“ผลการเรียนของเธอแย่มากเลยหรอ?” “......”แต่เดิมติรยาแค่อยากชมปาณีเพื่อแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ของเธอกับปาณีดีมาก หลังธามนิธิพูดประโยคนี้ออกมา ทำให้เงียบไปหลายนาทีเลยทีเดียว ปาณีมองไปยังธามนิธิ คุณอาไม่ไว้หน้าติรยาเลยหรอเนี่ย? ใบหน้าอันงดงามของติรยาแข็งทื่อ เธอฝืนยิ้มและพูดว่า“ยังพอใช้ได้ค่ะ เพียงแต่ว่าไม่ดีเท่าปาณีแค่นั้นเอง ปาณีทั้งสวยทั้ง ฉลาด ผู้ชายในโรงเรียนชอบเธอเยอะแยะเลยค่ะ!” ปาณีที่กำลังทานข้าวเกือบกัดโดนลิ้นตัวเอง ติรยาแค่แกล้งชมเธอ แต่ใจจริงอยากบอกว่ามีผู้ชายชอบเธอเยอะมากกว่าสินะ? ในความเป็นจริง มีคนชอบเธอเยอะที่ไหนกัน? ปาณีได้กลิ่นของการยุให้รำตำให้รั่ว ให้เธอกับธามนิธิผิดใจกัน เธอมองไปยังติรยา พร้อมกับพูดว่า“เยอะที่ไหนกัน? ก็มีแค่คนเดียวเท่านั้น แต่ภายหลังเธอบอกว่าชอบเขา ฉันก็หลีกทางให้ เธอแล้วไม่ใช่หรอ?” หลังพูดจบ ปาณีมองไปทางเวทัสแวบหนึ่ง พูดจาแฝงนัยเย้ยหยันถากถาง ใครๆก็เป็น! ปาณีหัวเราะเบาๆ พร้อมกับทานอาหารต่อ ติรยาที่นั่งอยู่ตรงนั้น สีหน้าซีดจาง“เธออย่าพูดเหมือนกับโดนฉันแย่งไปสิ! ฉันไม่มีความสามารถขนาดนั้นหรอก” แม้ในความเป็นจริงเธอจะเป็นคนแย่งเวทัสไป แต่ต่อหน้าเวทัสแล้ว เธอแสดงเป็นเพื่อนสาวที่แสนดีของปาณีมาโดยตลอด ปาณีพูดว่า“เธอถ่อมตัวเกินไปแล้ว เรื่องแย่งของของคนอื่น เธอถนัดมากเลยไม่ใช่หรอ?” ปาณีไม่คิดจะไว้หน้าติรยาอยู่แล้ว และไม่สนด้วยว่าตัวเองกำลังอยู่ต่อหน้าคนในบ้านวิสิทธิ์เวช จึงไม่มีความปราณีใดๆ แต่ติรยากลับไม่เหมือนกัน เธอพยายามรักษาภาพลักษณ์การเป็นกุลสตรีของเธอไว้ เธอรู้ว่าตัวเองเถียงปาณีไม่ไหว จึงแสร้งทำสีหน้าน้อยใจเหมือนถูกเอาเปรียบ ตาเธอแดงก่ำ เธอพูดพร้อมกับปัดน้ำตาว่า “ปาณี ฉันเห็นเธอเป็นเพื่อนมาโดยตลอดเลยนะ ทำไมเธอถึงว่าฉันแบบนี้ล่ะ? เมื่อกี้ฉันยังชมเธออยู่เลยนะ” เธอตั้งใจแสดงท่าทีน้อยเนื้อต่ำใจ หวังให้ทุกคนเห็นอกเห็นใจเธอ เพราะเห็นว่าเธออ่อนแอกว่า ปาณีเบื่อไม้นี้ที่สุด ในใจของปาณีเหลือบมองดูเธออย่างเหยียดหยามแวบหนึ่ง ก่อนที่จะยิ้มตอบเธอว่า “ชมฉันหรอ? ขอโทษทีนะ เมื่อกี้ฉันฟังไม่ออกว่าเธอกำลังชมฉัน ฉันคิดว่าเธอตั้งใจอยากให้คุณอาเข้าใจผิดว่าฉันเป็นผู้หญิงที่มั่วกับผู้ชายในโรงเรียนไปทั่วสักอีก! ถ้า หากว่าฉันพูดแรงเกินไปก็ขอโทษด้วยนะ” ปาณีขอโทษออกไปอย่างจริงใจ! อย่างน้อย เธอในสายตาของทุกคน ได้ขอโทษออกไปอย่างจริงใจ บวกกับทุกคนเข้าข้างปาณีเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว จึงไม่มีใครว่าเธอเรื่องที่ทำให้ติรยาร้องไห้ ยิ่งไปกว่านั้น ทุกคนกลับรู้สึกว่าติรยาเป็นคนหน้าซื่อใจคด ธามนิธิวางถ้วยลง“ผมกินเสร็จแล้ว” ฐิติพรมองดูเขาอย่างเป็นห่วง“ทำไมไม่กินแล้วล่ะ เพิ่งกินไปนิดเดียวเอง” เธออุตส่าห์ลงมือทำอาหารเอง เพื่อหวังว่าธามนิธิจะได้กินเยอะหน่อย “ไม่มีอารมณ์กิน”ธามนิธิเหลือบมองติรยาแวบหนึ่ง แล้วพูดว่า“ต่อไปนี้ถ้ามีคนจะมาที่บ้าน ก็ไม่ต้องโทรเรียกผมมาที่นี่” ประโยคนี้ เห็นได้ชัดเลยว่าเขามุ่งเป้าไปยังติรยา เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ ทำให้เขาไม่พอใจซะแล้ว หลังธามนิธิพูดเสร็จ ก็หันไปบอกกับปาณีว่า“ปาณี พาฉันกลับไปพัก” “ได้ค่ะ”ปาณีรีบลุกขึ้น เข็นธามนิธิออกไปจากห้องอาหาร หลังจากที่ธามนิธิไปแล้ว บรรยากาศภายในห้องอาหารก็อึดอัดขึ้นมา จันวิภามองไปยังติรยาผู้เป็นต้นเหตุในการก่อเรื่องครั้งนี้ แทบไม่อยากจะพูดกับเธอ เธอบอกกับเวทัสว่า“ลูกรัก กินข้าวเสร็จก็พาแฟนไปส่งที่บ้านนะ! น้าชายลูกกลับมาแล้ว ต่อไปก็อย่าพาใครกลับมาบ้านมั่วซั่วล่ะ ถ้าเจอคนไม่มีกาลเทศะ เดี๋ยวจะทำให้เขาโกรธเอาได้”