ตอนที่ 40

ต๭นที่ 40 เขาไม่มีแนวคิดเกี่ยวกับคู่ชีวิตของตัวเอง ในเมื่อคนในบ้านพึงพอใจ เขาเลยตกลงตามนั้น แต่ไม่คิดเลยว่า...... ถ้ารู้ว่าจะมีวันนี้ ในตอนนั้นก็ควรจะอยู่ห่างๆผู้หญิงคนนี้ให้มากๆ ยิ่งมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี แววตาของธามนิธิเต็มไปด้วยความแค้น ทุกครั้งที่เขาเป็นแบบนี้ คนใกล้ตัวอย่างไวยาตย์ก็จะอยู่ห่างๆเขาเอาไว้ ไม่กล้าเข้าใกล้ เขา เพราะว่าสภาพของเขาในตอนนี้ทำให้คนรอบข้างตกใจกลัวมากจริงๆ! และแน่นอนว่า มีผู้หญิงบางคนที่ไม่กลัวตาย หลังจากที่โดนเขาไล่ออกไปแล้ว ไม่เพียงแต่ไม่ออกไป แต่กลับเข้าใกล้เขามากยิ่งขึ้น ขณะที่ธามนิธิกำลังจะอาละวาดด้วยความโมโห มือคู่หนึ่งก็กอดเขาจากด้านหลังอย่างสนิทสนม! คางของเธอวางอยู่บนบ่าที่กว้างใหญ่ของเขาเบาๆ ใบหน้าที่อ่อนนุ่มของเธอแนบอยู่บนแก้มที่ทั้งเย็นและแข็งของเขา เมื่อก่อนปาณีแค่จับมือเขาก็ตื่นเต้นจะแย่แล้ว เข้าไปกอดเขาเองแบบนี้ เป็นครั้งที่เธอต้องใช้ความกล้ามากที่สุด กลัวเขาจะโกรธแล้วหันกลับมาต่อยหน้าเธอ เธอกลัวการถูกต่อยตีมากที่สุด ปาณีกอดธามนิธิไว้แน่น แอบมองไปยังใบหน้าที่เย็นชา หน้าตาเขาดูดีมาก ปาณีจ้องมองเขาอย่างไม่วางตา ไม่รู้ไปเอาความ กล้ามาจากไหน เธอจึงหอมแก้มเขาไป ธามนิธิที่จะระเบิดออกมาด้วยความโมโห กลับถูกระงับไว้ชั่วคราว เขาถามว่า “เธอทำอะไร?” เขาไม่ชอบให้ใครมาง้อ และไม่ชอบให้ใครมาปลอบใจ แม้คนๆนั้นจะเป็นปาณี เขาก็รังเกียจเหมือนกันหากมาปลอบใจเขาในเวลานี้ แต่ว่า เธอไม่พูดเลยแม้แต่คำเดียว จู่ๆก็เข้ามาหอมเขา! ปาณีมองไปยังใบหน้าด้านข้างของเขา ยิ้มพูดว่า “ดีใจ” ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่อ่อนโยนของเธอและใบหน้าที่เย็นชาของเขาเกิดข้อเปรียบเทียบกันอย่างชัดเจน ธามนิธิขมวดคิ้ว ไม่คาดคิดว่าเธอจะบอกว่าดีใจ? มองดูเขาที่กำลังโมโห เธอดีใจขนาดนั้นเลยหรอ? แต่ทว่า เธอไม่รอให้เขาพูดอะไรต่อ ปาณีกอดเขาไว้แน่น ซบลงบนบ่าของเขา พร้อมกับพูดว่า “ถ้ามีโอกาสได้เจอคู่หมั้นของ คุณอาคนนั้น หนูต้องขอบคุณเขาดีๆอย่างแน่นอน!” ธามนิธิทำสีหน้าเย็นชาและครุ่นคิด “ขอบคุณเขา?” เขาคิดว่าเธอเข้ามาเพื่อจะง้อเขา แต่ปรากฏว่าเธอมาเพื่องอนเขา? ปาณีพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนข้างหูเขาว่า “คุณอาหล่อขนาดนี้ แถมยังรวยอีก แล้วยังดีกับหนูขนาดนี้! ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเขา จากไป จะตกมาถึงหนูได้ยังไงกัน?” ธามนิธิ “......” ทั้งๆที่กำลังโมโหอยู่ แต่...... แต่คำพูดของปาณีเมื่อครู่ ทำให้เขาสบายใจขึ้นมาไม่น้อย เหมือนจะไม่ได้อึดอัดใจขนาดนั้นแล้ว “มานี่!” เขาเอ่ยปากพูด ปาณีปล่อยมือออก แล้วเดินไปอยู่ข้างหน้าเขา มองธามนิธิด้วยสายตาลึกซึ้ง เธอรู้สึกกลัวนิดหน่อย ไม่ได้ประจบเขาไม่ดีใช่ไหม เขาไม่เพียงแต่ไม่หายโกรธ แต่ยังโกรธมากกว่าเดิมอีกหรือเปล่า? มิน่าล่ะไวยาตย์ถึงบอกว่าเขาง้อยากมาก ปาณีได้แต่ถอนหายใจในใจ รอโดนเขาด่าอย่างเชื่อฟัง เธอคิดว่า หากธามนิธิโมโหแล้วด่าเธอสักยกหนึ่ง เขาก็น่าจะสบายใจขึ้น แต่กลับเห็นเขายื่นมือออกมา จับแขนของเธอไว้ ออกแรงดึงเธอเข้ามานั่งบนตัก ทั้งตัวของเธอก็เข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของเขา การเสียหลักกะทันหัน ทำให้ปาณีสับสนไปสักพัก ตอนที่เธอดึงสติตัวเองกลับมาได้ จูบที่ร้อนแรงก็ได้ปิดปากของเธอไว้แล้ว เธอตั้งตัวไม่ทัน หัวของปาณีถูกเขาล็อคไว้ เธอรู้สึกได้ถึงริมฝีปากที่ทั้งร้อนแรงและอ่อนนุ่ม ใจของเธอเหมือนถูกบางสิ่งบางอย่างกระชาก ความรู้สึกที่ทำให้ชาไปทั้งตัวเอ่อล้นออกมาจากใจ นี่เป็นจูบแรกของปาณีที่มาอย่างกะทันหันเล็กน้อย เธอกำมือไว้แน่นเพราะความตื่นเต้น จูบนี้ยังคงดำเนินต่อไปอีกหลายวินาที......