ตอนที่ 44

ต๭นที่ 44 คนอื่นคงไม่คิดว่าเธอประสาทหรอกนะ! เธอพูดอย่างปวดหัวว่า “เสื้อซักแล้วค่ะ แต่ยังไม่แห้ง!” ในบ้านก็ไม่มีเสื้อของใครที่เธอจะใส่ได้ ธามนิธิพูดว่า “ให้ไวยาตย์พาเธอไปซื้อสองสามชุด” เสื้อผ้าของปาณีไม่เยอะอยู่แล้ว ก็มีแค่ไม่กี่ตัว เธอก็วนใส่ซ้ำๆ สำหรับผู้ชายที่แทบจะไม่เคยซื้อเสื้อผ้าเองเลย ปกติธามนิธิก็ไม่ได้คิดถึงเรื่องพวกนี้อยู่แล้ว นี่เพิ่งจะนึกขึ้นได้ ปาณีตอบว่า “แต่ว่า..... หนูก็คงใส่ชุดแบบนี้ออกไปไม่ได้มั้งคะ!” ธามนิธิมองไปยังสภาพของเธอ ดวงตาเต็มไปด้วยความอบอุ่น เขาโทรหาจันวิภา หลังจากที่จันวิภาได้ยินเรื่องราวที่บ้านมีสุวรรณ์มาถอนหมั้นก็กำลังจะออกมาพอดี และได้รับสายจากธามนิธิให้เธอเอาเสื้อผ้ามา ให้ปาณีด้วย เธอตอบไปว่า “ได้” เวทัสนั่งอยู่บนโซฟาในบ้าน กำลังเล่นมือถืออยู่ “กลอนหนึ่งกลอน เหล้าหนึ่งจอก เพลงหนึ่งบทเพลง ดาบหนึ่งเล่ม......” ฟังเสียงเพลงที่ดังออกมาจากมือถือ จันวิภารู้เลยว่าเขากำลังเล่นเกมความรุ่งโรจน์ของผู้ชนะอยู่ ตอนนี้เขาจบมัธยมปลายแล้ว จะเล่นเกม จันวิภาก็ไม่ได้ว่าอะไร ยิ่งไปกว่านั้น เธอมักจะรู้สึกว่าช่วงนี้ลูกชายสุดที่รักของเธอมีเรื่องไม่สบายใจ โดยเฉพาะเมื่อคืน ถึงขั้นไม่สบายเลยทีเดียว ตอนนี้สีหน้ายังไม่ค่อยดีนัก เธอเดินเข้าไป พร้อมกับพูดว่า “ลูกรัก ลูกพักผ่อนอยู่บ้านดีๆล่ะ วันนี้แม่จะไปบ้านคุณยาย ไม่พาลูกไปแล้วนะ!” เวทัสที่กำลังจ้องมองมือถืออยู่ หลังจากได้ยินคำพูดของจันวิภา ก็เงยหน้าขึ้นมองเธอ ใจจันวิภาตกลงไปอยู่ตาตุ่ม รู้สึกว่าในตอนนี้ลูกชายของตัวเองน่าสงสารเล็กน้อย เธอมองไปยังเขา “สองสามวันนี้แม่โหดกับลูกมากไปหรือเปล่า ด่าลูกจนไม่สบายใจเลย? แม่ไม่ได้ประสงค์ร้ายนะ เพียงแต่หวังว่าลูกจะไม่เป็นศัตรูกับปาณี น้านลินคนนั้น แม่เป็นคนแนะนำให้น้าชายเราเอง หลังจากที่น้าของลูกเกิดเรื่อง เขาก็ทิ้งน้าไป แม่รู้สึกผิดต่อน้ามาโดยตลอด ลูกเข้าใจแม่ ใช่ไหม?” ตั้งแต่เล็กจนโต เธอก็ตามใจเวทัสมาก มีเพียงแต่สองสามวันนี้ที่เข้มงวดกับเขาไปหน่อย เวทัสก้มหน้า มองไปยังมือถือ เปิดปากพูดว่า “แม่ไม่กลัวว่าวันหนึ่งปาณีจะเหมือนกับนลินหรอครับ? แม่สนับสนุนพวกเขาขนาดนี้ ผมจะดูว่าเมื่อถึงเวลานั้นแล้วแม่จะทำยังไง” คำพูดของเวทัส ทำให้จันวิภาเอะใจ เธอมองไปยังเวทัส รู้ว่านิสัยของลูกชายตัวเองไม่ได้เลวร้ายอะไร หลายวันที่ผ่านมาที่ปฏิบัติต่อปาณีอย่างนั้นก็รู้สึกประหลาดใจอยู่แล้ว “ลูกไปรู้อะไรมาหรือเปล่า?” เธอนึกขึ้นได้ว่าปาณีกับเวทัสเรียนโรงเรียนเดียวกัน “เมื่อก่อนตอนอยู่โรงเรียนเธอเคยมีประวัติอะไรหรือเปล่า ลูกรู้ใช่ไหม?” สำหรับปาณีแล้ว ครอบครัวเขาไม่ค่อยรู้จักเท่าไหร่ เป็นเพราะว่าธามนิธิชอบ เพราะฉะนั้น ทุกคนในครอบครัวจึงสนับสนุน แต่ว่า ไม่ว่ายังไงจันวิภาก็รักลูกชายตัวเองมากกว่า เวทัสก้มหน้า มองไปยังเกมที่กำลังเล่นอยู่ ID: Star ดวงดาวปาณีดวงนั้นเคยเป็นของเขา! แต่เสียดาย บนหัวเขามีธามนิธิอยู่ เวทัสไม่มีความกล้ามากพอ จึงทำได้แต่ห้ามตัวเองไว้ “ไม่รู้ครับ” เขารู้จักนิสัยของน้าชายดี พูดออกไป ไม่เพียงแต่ตัวเองไม่ได้ประโยชน์ใดๆ ยังมีโอกาสที่ตัวเองจะยับเยินด้วยซ้ำ สิ่งที่เขาจะทำได้ ก็คือให้ปาณีไปจากธามนิธิด้วยตัวเอง จันวิภาถอนหายใจ “ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว แม่คิดว่าลูกไปรู้เรื่องภายในอะไรมาสักอีก! ถึงเวลานั้นแม่ก็ไม่รู้ว่าควรจะบอกน้าหรือไม่” เวทัสมองไปยังจันวิภา จึงถามว่า “แม่ ถ้าเกิดวันหนึ่ง แม่ต้องเลือกระหว่างน้ากับผม แม่จะเลือกใคร?”