ตอนที่ 45

ต๭นที่ 45 จันวิภาอึ้งไปหลายวินาที ยื่นมือออกไป วางไว้บนหัวของเวทัส “ป่วยจนปัญญาอ่อนเลยหรอเนี่ย?พูดไร้สาระอะไร? ตอนลูกยังเด็กอยู่ ลูกชอบน้ามากเลยนะ!” “......” จันวิภาเดาว่าเขาคงไม่พอใจที่ธามนิธิตักเตือนก่อนหน้านี้ “อย่าคิดมาก รู้ไหม? ไม่ทันละ แมต้องไปละ! ลูกพักผ่อนอยู่บ้านดีๆล่ะ อย่าจ้องมือถือนานนะ มันไม่ดีต่อสายตา” เวทัส “......” เขารู้สึกว่าแม่ของเขาเข้าข้างคนนอกมากๆ ....... เมื่อถึงบ้านวิสิทธิ์เวช จันวิภาก็เดินเข้าไปในบ้าน เห็นปาณีกับธามนิธิกำลังพูดคุยกันอยู่ ปาณีมองไปยังธามนิธิ “คุณอา แน่ใจหรอว่าจะให้หนูเป็นเจ้าสาวของคุณ?” เมื่อนึกถึงต้องพบคุณพ่อคุณแม่ ปาณียิ่งรู้สึกว่าเธอประเมินความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับธามนิธิต่ำไป แต่เดิมเธอคิดว่า รอจนถึงคุณอาไม่ต้องการเธอแล้ว เธอก็จะไปได้ แต่ว่า...... ในตอนนี้ เรื่องราวไม่ง่ายอย่างนั้นแล้วสิ ธามนิธิตอบว่า “เวลาอะไรแล้ว เธอยังถามคำถามนี้อีก?” “คุณก็รู้อยู่แล้วว่าที่หนูแต่งกับคุณก็เพื่อเงิน....... คุณไม่รู้สึกไม่สบายใจหรอคะ?” ถ้าหากคนอื่นคบกับตัวเองเพื่อเงิน ปาณีคิดว่าเธอคงไม่ยอมแน่ๆ! ธามนิธิพูดว่า “ไม่สบายใจอะไรกัน ในเมื่อฉันมีเงินอย่างนี้ตลอดอยู่แล้ว ไม่ให้เธออดอยากหรอก และไม่มีทางที่จะไม่ให้เธอเรียนมหาลัยด้วย พอใจรึยัง?” “......” ปาณีเบ้ปาก โอเค เธอยอมแพ้! เธอพยักหน้า “พอแล้วค่ะ พอแล้วค่ะ!” เธอเป็นคนชอบกิน ขอแค่มีกิน และได้เรียนก็พอแล้ว จันวิภาเดินเข้ามาจากข้างนอก มีแม่บ้านเดินตามหลังของเธอมา ช่วยเธอยกถุงจากการช้อปปิ้ง ข้างในเป็นเสื้อผ้าของปาณีทั้งหมด เธอนั่งลง แล้วมองหน้าธามนิธิ “ใช้ได้นะ! เพื่อภรรยาคนสวยแล้วถึงขั้นใช้งานพี่สาวตัวเอง” ในบ้านหลังนี้ ก็มีแต่ธามนิธิเท่านั้นที่กล้าใช้เธออย่างนี้ “สวัสดีค่ะพี่สาว” ปาณีทักทาย จันวิภาให้แม่บ้านนำถุงมาให้เธอ “นี่เป็นเสื้อผ้าของเธอทั้งหมด เอาไปลองใส่ดูสิ” ปาณีมองไปยังกองนั้น ทำตาโตเพราะความตกใจ “เยอะขนาดนี้เลยหรอคะ?” “เยอะที่ไหนกัน?” จันวิภาพูด “ฉันก็เลือกซื้อไปงั้นๆแหละ กลัวซื้อเยอะแล้วเธอจะไม่ชอบใจ เธอก็ใส่ๆไปก่อนละกันนะ” “......” ปาณีรู้สึกว่าตัวเองไม่สามารถเข้าใจโลกของคนรวยได้ ปกติแค่เธอซื้อเสื้อผ้าชุดเดียวก็ต้องคิดนานมาก ซื้อทีเดียวเยอะขนาดนี้สิ้นเปลืองจริงๆ ปาณีมองธามนิธิแวบหนึ่ง “คุณอา หนูไปเปลี่ยนชุดก่อนนะคะ” “ไปสิ!” ธามนิธิมองปาณีด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรักและความเอาอกเอาใจ ของเยอะมาก แม่บ้านกลัวว่าปาณีจะยกไปคนเดียวไม่หมด เลยช่วยเอาของไปไว้ในห้องเธอ จันวิภานั่งมองธามนิธิอยู่บนเก้าอี้ “ได้ยินมาว่าคนในบ้านมีสุวรรณ์มาถอนหมั้น นายไม่โกรธเลยหรอ?” เธอกังวลเป็นอย่างมาก! ไม่คิดเลยว่าธามนิธิจะนิ่งขนาดนี้ “โกรธ?” ธามนิธิยกแก้วที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาดื่ม เป็นภาพที่มองไปแล้วสบายตาจริงๆ “ทิ้ง งาในมือไป แต่กลับเก็บแตงโมได้ ทำไมต้องโกรธด้วยล่ะ?” จันวิภา “......” แตงโมนี่หมายถึงปาณี? แม้ว่าความสัมพันธ์ของปาณีและธามนิธิจะไม่เลว แต่เมื่อมองโดยภาพรวมแล้ว ไม่ว่าจะเป็นฐานะครอบครัวหรือด้านอื่นๆ ปาณีก็เทียบกับนลินไม่ได้เลย นลินสามารถเป็นคู่หมั้นของธามนิธิได้ เธอต้องมีคุณสมบัติบางอย่างที่โดดเด่นกว่าคนอื่นอยู่แล้ว แต่ไม่คิดเลยว่า ในสายตาของธามนิธิ ปาณีจะมีน้ำหนักมากกว่า ถึงขั้นสำคัญกว่านลินมากขนาดนี้? จันวิภาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “ความรักทำให้โลกกลายเป็นสีชมพูสินะ?”