ตอนที่ 56

ต๭นที่ 56 คนที่นอกใจเป็นเขามาโดยตลอด เธอไม่มีอะไรที่ต้องขอโทษเขา เวทัสดูรูปภาพเหล่านั้น ติรยาชวนเขาออกไป โดยส่วนใหญ่ก็ชวนในนามของปาณี ในบางครั้งก็เป็นการนัดเจอกันของกลุ่มเพื่อนในโรงเรียน ไม่ได้มีเพียงเขาสองคนเท่านั้น แต่ทำไมในมุมกล้องของแขถึงกลายเป็นการเดทกันของเขาสองคนล่ะ “รูปพวกนี้ เป็นการเข้าใจผิด” ติรยาเป็นคนโพสต์ทั้งหมดโดยที่ปิดบังเขาไว้ “เข้าใจผิดหรอ?” ปาณีหัวเราะ “จะเป็นการเข้าใจผิดได้ยังไงล่ะ? วันเสาร์ที่ผ่านมา นายก็พาเขามาพบเจอผู้ใหญ่แล้วไม่ใช่หรอ นายคิดว่าฉันโง่รึไง?” “ปาณี......” เวทัสจ้องมองเธอ อยากจะอธิบาย ปาณีทำสีหน้าเย็นชา พูดน้ำเสียงเด็ดเดี่ยวว่า “นายไม่ต้องพูดอะไรอีกแล้ว คำพูดของนายในเวลานี้ ฉันไม่เชื่อแม้แต่คำเดียว” หลังพูดจบ เธอวางมือถือลง ทานบะหมี่ของตัวเองต่อ เวทัสมองท่าทางเย็นชาของเธอ คิดถึงวันนั้นที่อยู่บ้านของติรยา เขาก็ปฏิบัติกับเธออย่างนี้เหมือนกัน ปาณีก็แค่ทำท่าทีเหมือนเขาในตอนนั้น ตั้งใจจะประชดเขา! ...... ลำมุงเดินเข้ามาจากข้างนอก กลัวว่าทั้งสองคนจะทะเลาะกัน แต่มองไปแล้ว เวทัสนั่งอยู่ตรงนั้น ปาณีก็นั่งทานบะหมี่ของตัวเองอยู่ จึงรู้สึกโล่งใจขึ้นมา และมองไปยังเวทัสอีกครั้ง พบว่าเขาไม่ได้ท่าทีเย่อหยิ่งหรือถือตัวเหมือนตอนที่ตัวเองออกไป ลำมุงรู้สึกอัศจรรย์เล็กน้อย นี่ปาณีทำอะไรลงไป? ถึงจัดการเวทัสให้เป็นแบบนี้ได้? “บะหมี่อร่อยไหมจ้ะ?” ลำมุงถาม ปาณีพยักหน้า “อร่อยมากค่ะ” เวทัสนั่งอยู่ตรงนั้น บะหมี่ก็ทานไม่หมด ดวงตาสีกาแฟคู่นั้นกำลังจ้องมองปาณี ลำมุงเห็นเขาไม่ทานแล้ว จึงเก็บถ้วนชามของเขาออกไป ...... ในเวลาห้าโมงเย็นกว่าๆ เพื่อนๆที่มาร่วมฉลองงานวันเกิดของครูตนัสก็เดินเข้ามาในร้านอาหารเป็นคู่สองคนสามคน ติรยานั่งอยู่บนเก้าอี้ ถูกเพื่อนๆล้อมรอบไว้ “ติรยา ชุดของเธอสวยจังเลย แพงมากเลยใช่ไหม? แม่เธอไม่เสียดายเลยนะ อะไรที่แพงๆก็ซื้อให้เธอหมด ไม่เหมือนแม่ฉัน ซื้อโจทย์แบบฝึกหัดมาให้ฉันทำตลอด ผลสอบครั้งนี้ไม่ดี เรียกฉันไปล้างจานตลอดเลย” “ก็ยังดีนะ แค่สองหมื่นกว่าเอง” “สองหมื่นกว่ายังไม่แพงอีกหรอ! บ้านเธอรวยจริงๆเลย” ติรยาหัวเราะชอบใจ เธอรู้ว่า แม้ฐานะทางบ้านของเธอไม่ได้ถือว่ารวยมาก แต่เมื่อเทียบกับเพื่อนร่วมห้องแล้ว เพื่อนผู้หญิงที่รวยกว่าเธอก็มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น “อ้อ ใช่แล้ว ทำไมปาณีไม่มาพร้อมกับพวกเธอล่ะ? ได้ข่าวมาว่าฐานะทางบ้านของเขายากจนมาก เขาไม่ได้วางแผนที่จะเรียนต่อ แต่เตรียมตัวจะแต่งงานแล้ว ข่าวนี้เป็นเรื่องจริงรึเปล่า?” แน่นอนว่าติรยาเป็นคนปล่อยข่าวพวกนี้เอง แม้การเรียนของเธอจะสู้ปาณีไม่ได้ แต่นอกเหนือจากนี้เธอก็เหนือกว่าปาณีเล็กน้อย เพราะถึงอย่างไรเธอก็เกิดและเติบโตในเมือง แต่ปาณีเป็นเด็กที่มาจากชนบท ติรยาตอบว่า “อื้ม ฉันก็เกลี้ยกล่อมเขาหลายรอบแล้วนะ แต่เขาไม่ฟังเลย เขาอยากออกเรือนไวๆน่ะ” “เขาคิดยังไงของเขาเนี่ย? ผลการเรียนดีขนาดนี้แต่ไม่อยากเรียนต่อ! สมองฝ่อไปแล้วหรือไง!” “คนเราทุกคนมีความคิดต่างกันนิ!” ติรยาลูบผมตัวเองอย่างสง่างาม ทำเหมือนตัวเองเป็นหญิงสาวผู้เลอโฉม ไม่มีทางที่เธอจะนินทาปาณีเมื่ออยู่ต่อหน้าคนอื่นหรอก “ฐานะทางบ้านของเขายากจนมากจริงๆ ได้ข่าวมาว่าแม่ของเขาทำงานอยู่ในร้านสุกี้หม้อไฟ พ่อของเขาทำงานขนอิฐอยู่ในไซต์งานก่อสร้าง” “จริงหรอเนี่ย......” ทุกคนรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก เพราะคนที่สามารถเข้ามาเรียนในโรงเรียนมัธยมชญตว์ของเมืองชยุตได้ ฐานะครอบครัวก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น “ติรยา เธอใจดีจังเลยนะ บ้านเธอรวยขนาดนี้ แล้วเธอยังมองเขาเป็นเพื่อนรักอีก” ติรยาอมยิ้ม เธอชอบที่จะให้คนอื่นชื่นชมเธอแบบนี้ ปาณีเพิ่งจะถึงหน้าประตู ก็ได้ยินบทสนทนาของพวกเขาแล้ว เหมือนทุกครั้งที่มีการนัดรวมตัวกัน ก็จะกลายเป็นงานแสดงส่วนตัวของติรยา เธอสามารถเล่นคนอื่นจนหัวหมุนได้ รู้สึกว่าเธอจะเก่งมากเลยทีเดียว