ตอนที่ 60

ต๭นที่ 60 สีหน้ากินปูนร้อนท้องของติรยานี้ เหมือนคนมีเหตุผลเพียงพอที่สามารถพูดได้อย่างเต็มที่ที่โดนแย่งแฟนไปที่ไหนกัน แต่กลับเหมือนคนที่ทำอะไรบางอย่างผิดมากกว่า ปาณีไม่ได้ตั้งใจจะปล่อยเธอไปง่ายๆอย่างนี้อยู่แล้ว ตัวเองถูกกล่าวหามาตั้งนาน ตอนนี้ เพียงแค่ต้องการคำอธิบายเท่านั้น เธอจ้องหน้าติรยา พูดว่า “ในเมื่อทุกคนก็อยู่ที่นี่ ถ้าอย่างนั้นเธอลองพูดละกัน ว่าฉันเคยแย่งแฟนเธอไปรึเปล่า?” ติรยาตัวแข็งทื่อ เห็นเพื่อนทุกคนกำลังมองมาที่เธอ แต่เดิมเธอแย่งเวทัสไป รู้สึกว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด กลัวคนอื่นจะว่าเธอ เธอถึงตั้งใจใส่ร้ายปาณี เพื่อให้ทุกคนรู้สึกว่าปาณีต่างหากที่เป็นคนเลว แต่ว่า ในตอนนี้ เวทัสก็อยู่ที่นี่ เธอไม่สามารถที่จะลืมตาพูดคำบอดได้ “ไม่เคย” พอพูดถึงประโยชน์นี้ ติรยาก็กำหมัดไว้แน่น วันนี้ที่เรียกปาณีมาที่นี่ แต่เดิมเธอมีแผนอื่น แต่ว่าปาณีก็ทำลายแผนที่เธอวางไว้ และยิ่งไปกว่านั้น ตัวเองยังถูกปาณีบังคับให้แก้ตัวให้เธออีก จะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว ปาณียิ้มพร้อมกับพูดว่า “ทุกคนก็ได้ยินแล้วนะ พวกเธอไม่เชื่อในสิ่งที่ฉันพูด แต่นี่ติรยาเป็นคนพูดเอง พวกเธอคงเชื่อแล้วสินะ!” “แต่ว่า......” มะลิเป็นเพื่อนสนิทของติรยา พอเห็นติรยาพูดแบบนี้ รู้สึกไม่เข้าใจเป็นอย่างมาก “ก็ครั้งก่อนเธอเป็นคนบอกฉันเองนิว่าปาณีแย่งเวทัสไป!” เพราะว่าติรยาเป็นคนพูดเอง มะลิถึงป่าวประกาศกับเพื่อนๆไปทั่ว เพื่อเป็นการช่วยติรยาที่ได้รับความไม่เป็นธรรม แต่ตอนนี้ติรยากลับพูดแบบนี้ มะลิจึงไม่เข้าใจเลย ติรยาหมดคำพูดสำหรับเพื่อนที่มีสมองหมูคนนี้ เธอเลือกที่จะบอกกับมะลิก็เพราะรู้ว่ามะลิเป็นคนปากมาก เพียงแค่บอกมะลิ ก็เท่ากับบอกทุกคนแล้ว แต่ไม่คิดเลยว่า มะลิจะพูดออกมาต่อหน้าทุกคนแบบนี้ ส้มโอหัวเราะ มองไปยังติรยา “เพื่อนจ๋า เธอมีจิตใจที่ไม่ค่อยดีงามมากนัก! เธอกับปาณีไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทกันหรอกหรอ?” “ฉันไม่เคยพูด” ต่อหน้าคนเยอะแยะขนาดนี้ ติรยาไม่ยอมรับอยู่แล้ว เธอมองมะลิแวบหนึ่ง ไม่อยากสนใจยัยโง่คนนี้อีก! ปาณีที่นั่งอยู่ข้างๆ แต่เดิมคิดวิธีถอดหน้ากากติรยาเอาไว้แล้ว ถ้าหากเธอยังพูดจาเหลวไหลอีก แต่ไม่คิดเลยว่าติรยาจะยอมรับออกมาง่ายขนาดนี้ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เธอก็รู้สึกดีใจมากเมื่อเห็นติรยาขายหน้า เวทัสมองติรยาแวบหนึ่ง และไม่ได้พูดอะไร เพราะไม่นานเขาก็ถูกเพื่อนผู้ชายเรียกตัวไป ดูๆไปเหมือนเขาจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ ติรยารู้ว่าเขากำลังโกรธ จึงไม่กล้าไปรบกวนเขา จำใจนั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ถือโอกาสที่ครูตนัสยังมาไม่ถึง ปาณีจึงแวะไปเข้าห้องน้ำ ก็เจอกับส้มโอที่อยู่ตรงนั้นพอดี เธอเดินเข้าไปหา พร้อมกับยิ้มให้ส้มโอและพูดว่า “ขอบใจนะ” “ขอบใจเรื่องอะไรกัน?” ส้มโอพูด “ฉันแค่ไม่ชอบผู้หญิงอย่างติรยาเฉยๆ ต่อหน้าอีกแบบหนึ่ง ลับหลังก็อีกแบบหนึ่ง” เธอก็เคยโดนติรยาใส่ร้าย ดังนั้น จึงไม่พอใจติรยามานานแล้ว ปาณียิ้ม “ไม่ว่ายังไงก็ขอบใจเธอมากๆนะ” ติรยาคิดว่าการแสดงของเธอดีจนไร้ที่ติ แต่ในความเป็นจริง เธอสามารถหลอกคนอื่นได้ในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง นั่นไม่ได้หมายความว่าจะหลอกคนอื่นไปได้ตลอดชีวิต ปาณีล้างมือและเช็ดมือให้สะอาด เดินกลับไปที่โต๊ะอาหารพร้อมกันส้มโอ ครูตนัสก็มาถึงแล้ว พอเห็นปาณี ก็รีบกวักมือเรียกเธอ “ปาณี” “ครูตนัส” ปาณีเดินเข้าไปหาอย่างเรียบร้อย ครูตนัสดีกับเธอมากๆ เป็นคุณครูที่ดีที่สุดเท่าที่เธอเคยพบเจอมาในหลายปีที่ผ่านมา ครูตนัสสวมแว่นตาไว้ รูปร่างสูงผอม เขาตบบ่าเวทัสที่ยืนอยู่ข้างๆ และยิ้มให้กับปาณีพร้อมกับพูดว่า “เธอสองคนทำข้อสอบได้ดีมาก ไม่ทำให้ครูผิดหวังเลยจริงๆ”