ตอนที่ 68

ต๭นที่ 68 หลังจากที่ด่าติรยาเสร็จ ปาณีมองไปยังธามนิธิ แล้วพูดกับธามนิธิว่า “ติรยาไม่ใช่คนดีแน่นอนค่ะ เธอแสดงละครเก่งมาก และมีลูกไม้มากมาย คุณอาดีกับหนูมาก ดังนั้น แม้หนูต้องออกจากบ้านวิสิทธิ์เวช ก็หวังว่าคุณอาจะรู้ธาตุแท้ของเธอ” สุดท้ายปาณีมองธามนิธิแวบหนึ่ง นึกถึงการที่เขาเชื่อติรยา ทำให้เธอเสียใจมาก แต่ว่า คิดๆไปแล้ว เธอกับคุณอาก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาดีกับเธอมาก แค่นี้เธอก็พอใจมากแล้ว นี่ก็เป็นเพียงสิ่งเดียวที่จะตอบแทนเขาได้ น้ำเสียงของปาณี ทำให้บรรยากาศเศร้าเล็กน้อย จันวิภาที่นั่งอยู่ข้างๆไม่สามารถทนดูอีกต่อไปได้ พูดอย่างปกป้องเธอว่า “ปาณี พูดโง่ๆอะไรกัน ใครจะให้เธอจากไปล่ะ?” คำพูดของจันวิภา ทำให้ปาณีที่กำลังเสียใจหลั่งน้ำตาออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ “พวกคุณเรียกติรยามาก็เพราะว่าเชื่อในสิ่งที่เธอพูดไม่ใช่หรอคะ?” ถูกติรยาใส่ร้าย เธอเพียงแค่รู้สึกโกรธเท่านั้น แต่ถูกคนที่ไว้ใจสงสัยต่างหากที่ทำให้เธอเสียใจ จันวิภาพูดว่า “ไม่ใช่ เธอเข้าใจผิดแล้ว?” “เข้าใจผิด?” ปาณีไม่เข้าใจ จันวิภาก็ไม่ได้อธิบายอะไรมากมาย เพียงแต่มองไปยังติรยาที่นั่งอยู่อีกฝั่ง “เธอใช้ได้เลยนะ! แสร้งทำเป็นเด็กดีต่อหน้าพวกเราทุกคน แต่ลับหลังกลับว่าน้าชายเขาแบบนี้” ติรยาแก้ตัวว่า “คุณน้า หนูไม่ได้ทำนะคะ..... ปาณีต่างหาก......” “หรือคำพูดเหล่านั้นเธอไม่ได้พูด คิดว่าพวกเราฟังเสียงเธอไม่ออกรึไง?” จันวิภาจ้องหน้าติรยา รู้สึกมองบน ไม่หลงเหลือความรู้สึกดีๆต่อเธอ ติรยาหมดคำพูด เมื่อกี้เธอให้ร้ายปาณีมาครึ่งค่อนวัน แต่ผลปรากฏว่า ปาณีใช้แค่ไฟล์อัดเสียงก็ชนะเธอแล้ว ทำไมตอนนี้เธอถึงเป็นคนที่ถูกไต่สวนความผิดด้วยล่ะ? ปาณียืนอยู่ข้างๆ มองดูติรยาอย่างเย็นชา เธอก็อยากรู้เหมือนกันว่า ผู้หญิงที่เผยธาตุแท้ออกมาแล้วในตอนนี้จะยังแถอะไรได้อีก ติรยาพูดอย่างน้อยใจว่า “ใช่ค่ะ หนูยอมรับ วันนั้นที่อยู่ต่อหน้าเพื่อนๆ เพื่อที่จะยั่วโมโหปาณี หนูได้พูดในสิ่งที่ไม่ควรพูด ได้ล่วงละเมิดคุณอาธามนิธิไป แต่ว่า...... นั่นก็เป็นเพราะว่าหนูโกรธมาก หนูเห็นปาณีเป็นเพื่อน แต่เธอกลับมาอ่อยแฟนของหนู......” ในเวลานี้ ติรยาทำได้แต่จับเรื่องนี้ไว้ไม่ปล่อย “พอได้แล้ว” จันวิภาขัดเธอ “ยิ่งพูดยิ่งไม่เข้าท่าไปกันใหญ่!” ปาณีมองจันวิภาแวบหนึ่ง เห็นเพียงจันวิภาที่อ่อนโยนในเวลาปกตินั้น วินาทีนี้กลับเข้มขรึมมาก จันวิภามองไปยังคนที่นั่งอยู่ข้างๆเวทัส ติรยาที่ทำสีหน้าน้อยเนื้อต่ำใจ “แต่เดิมฉันคิดว่า เธอเป็นเด็กดีและรู้กาลเทศะ คบกับลูกชายของฉันก็เหมาะสมกันดี แต่ตอนนี้คิดๆดูแล้ว ฉันคงคิดมากไปเอง” “......” ติรยามองไปยังจันวิภาอย่างไม่เข้าใจ “คุณน้า” ความโกรธเคืองของจันวิภา ไม่เพียงแต่ไม่ใส่อารมณ์กับปาณีเท่านั้น แต่กลับมุ่งเป้ามาที่เธอต่างหาก มีสิทธิ์อะไร? ปาณีเป็นคนอ่อยเวทัสแท้ๆ ทำไมต้องโมโหเธอด้วย? จันวิภาพูดว่า “ติรยา แม่เธอไม่เคยสอนเลยรึไงว่าข้าวกินมั่วซั่วได้ แต่คำพูดพูดมั่วซั่วไม่ได้? ปาณีเป็นน้าสะใภ้ของเวทัส ถึงแม้ว่าออกไปกินข้าวนอกบ้าน เจอกันแล้ว คุยกันสองสามคำ นั่นสามารถอธิบายอะไรได้? เธอถ่ายรูปพวกนี้ แล้วยังวิ่งมาใส่ไข่ใส่นมต่อหน้าน้าของเขาอีก..... เธออยากให้ทุกคนหัวเราะเยาะคนในบ้านวิสิทธิ์เวชรึไง?” อย่ามองจันวิภาที่แสนอ่อนโยนเวลาอยู่ในบ้าน นอกบ้านนั้นเธอมีบริษัท 10 กว่าแห่ง เวลาด่าคนขึ้นมาถึงมีประสบการณ์ขนาดนี้ แม้แต่ปาณีเองก็ยังรู้สึกอึ้งที่เห็นภาพเบื้องหน้า นับประสาอะไรกับติรยาที่ไม่ได้ติดต่อพบเจอกับจันวิภามากนัก