ตอนที่ 71

ต๭นที่ 71 ไม่เช่นนั้น เพียงแค่เธอคิดก็รู้สึกอึดอัดแล้ว จันวิภาได้ยินคำตอบของปาณี ถอนหายใจเฮือกใหญ่ “ดูเหมือนว่าร่างกายของเขายังไม่ดีขึ้นสินะ ไม่ได้การละ ฉันต้องไปต้มยาให้เขา......” ถ้าเกิดว่าธามนิธิยังเป็นแบบนี้ต่อไป มีลูกไม่ได้ พ่อแม่คงกังวลแทบแย่ ตั้งแต่เขาเกิดเรื่อง จันวิภาพี่สาวคนนี้ ก็ไม่มีเวลาไหนเลยที่ไม่เป็นห่วงเขา ปาณีมองไปยังจันวิภา ไม่รู้จะพูดต่ออย่างไร จู่ๆจันวิภาก็จ้องมองปาณีอย่างจริงจัง “ปาณี เรื่องอาของเธอ เธอรู้เรื่องทั้งหมดแล้วใช่ไหม?” เพราะได้ฟังคลิปเสียงเมื่อครู่ พบว่าปาณีรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว เธอจึงตัดสินใจคุยกับปาณีสักหน่อย “ค่ะ” ปาณีรู้ว่าเธอหมายถึงเรื่องที่ธามนิธิได้รับบาดเจ็บ จันวิภาพูดว่า “ก่อนหน้านี้ธามนิธิได้รับบาดเจ็บตอนเข้ากรม ดังนั้น...... เรื่องมีลูก อาจจะยากนิดหน่อย” “หนูทราบค่ะ” จันวิภาจ้องหน้าปาณี ลองใจเธอว่า “ถ้าอย่างนั้นเธอคงไม่รังเกียจเขาเพราะเรื่องนี้ใช่ไหม?” “......” คำพูดของจันวิภา ทำให้ปาณีอึ้งไปชั่วขณะ “จะเป็นไปได้ยังไงคะ? คุณดีกับหนูขนาดนี้ เขาก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้สักหน่อย” ได้ยินปาณีพูดเช่นนี้ จันวิภาก็เบาใจ ก้อนหินอันหนักหน่วงในใจวางลงได้สักที “เธอพูดแบบนี้ พี่ก็วางใจแล้ว” กลัวมากที่ปาณีจะกลายเป็นนลินคนที่สอง หนีไปเพราะเรื่องนี้อีก จันวิภาพูดว่า “อ้อ ใช่แล้ว พี่มีเรื่องอยากให้เธอช่วยหน่อย” “ช่วย?” ปาณีไม่เข้าใจความหมายที่เธอพูด ตัวเองอยู่ในบ้านวิสิทธิ์เวชนี้ ไม่เคยช่วยอะไรได้เลย “ธามนิธิไม่ค่อยฟังพี่เท่าไหร่ แต่พี่พบว่าเวลาเธอพูดอะไรเขามักจะให้ความสำคัญเป็นพิเศษ ดังนั้น เดี๋ยวพอพี่ต้มยาเสร็จแล้ว เธอช่วยเอายานี้ไปให้เขาหน่อย แล้วก็อย่าลืมเกลี้ยกล่อมเขาดื่มยานี้ด้วยล่ะ” “......” เกลี้ยกล่อมคุณอาดื่มยา? ภารกิจนี้เหมือนจะค่อนข้างยากนะ จันวิภาพูดว่า “เธอให้เขาร่วมมือในการรักษาตัวให้หาย ก็มีผลดีกับเธอด้วยเหมือนกัน เธอว่าใช่ไหม?” “......” ผลดี? ปาณีรู้สึกว่าขึ้นรถผิดคันโดยไม่ได้ตั้งใจ คำถามติดเรทขนาดนี้ ทำให้ปาณีเคอะเขินเป็นอย่างมาก เธอออกมาหลังจากที่พูดคุยกับจันวิภาเสร็จแล้ว แก้มแดงๆของเธอ ไม่ได้หนักใจเหมือนก่อนหน้านี้ เธอนั่งลงข้างๆธามนิธิ ธามนิธิมองไปยังเธอ “พี่เรียกเธอไปทำอะไร?” “ไม่ ไม่มีอะไรค่ะ” ปาณีไม่กล้าพอที่จะคุยหัวข้อนี้กับธามนิธิต่อ “ไม่ได้พูดอะไรที่ไร้สาระกับเธอใช่ไหม?” ปฏิกิริยาของปาณีทำให้ธามนิธิเต็มไปด้วยความสงสัย ปาณี “......” มักรู้สึกว่าสัญชาตญาณของคุณอา แม่นกว่าสัมผัสที่ 6 ของผู้หญิงอีก ในเวลานี้ พ่อแม่ของธามนิธิไม่อยู่ในห้องรับแขกแล้ว เหลือเพียงเธอกับธามนิธิเท่านั้น ธามนิธิมองไปยังปาณีที่ไม่ได้ตอบอะไร พูดว่า “มานี่” ปาณีเงยหน้าขึ้นมองเขาแวบหนึ่ง พบว่าสีหน้าของเขาจริงจังมาก แม้ในใจของเธอจะไม่พอใจสักเท่าไหร่ แต่ก็ขยับเข้าใกล้ เธอถูกธามนิธิดึงเข้าไปกอดไว้ในอ้อมแขน น้ำเสียงที่ทุ้มต่ำของเขาดังอยู่ข้างหูเธอ “โกรธฉันหรอ?” “ไม่มีคะ......” ปาณีเศร้าเล็กน้อย ไม่พูดไม่ได้เลยว่าขณะที่เธอเจอติรยา เป็นเรื่องจริงที่ว่าเธอถือสาเรื่องนี้มาก ธามนิธิใช้ดวงตาดำสนิทของเขาจ้องหน้าเธอ “พูดความจริง” “......” ปาณีแอบมองธามนิธิแวบหนึ่ง มองไปจากมุมจาก เขาหล่อมากจนแทบร้องขอชีวิต เธอพยักหน้าเล็กน้อย พูดเสียงเบาว่า “ทำไมพวกคุณถึงเชื่อคำพูดของติรยา แต่ไม่เชื่อหนู?”