ตอนที่ 77

ต๭นที่ 77 ปาณีนั่งเงียบ ฝนสิริรู้สึกว่าเธอไม่มีมารยาทมาก จ้องหน้าปาณีก่อน แล้วจึงพูดกับคุณนายบ้านแก้วตาว่า “เด็กไม่มีมารยาท อย่าถือสาเลยนะคะ” “ไม่เป็นไรครับคุณน้า” จริมยิ้มและมองไปทางปาณี ท่าทางกระตือรือร้นเชียว “เพิ่งเจอกันครั้งแรก ผู้หญิงคงอาย เข้าใจได้ครับ” ได้ยินเขาเรียกว่าน้า นภันต์อดไม่ได้ที่จะขนลุก เขารู้สึกว่า คนๆนี้เรียกแม่ตัวเองว่าพี่สาวยังได้เลย ฝนสิริรู้ว่าปาณีไม่พอใจ จึงไม่กล้าเข้มงวดกับเธอมากนัก หลังจากที่ทุกคนนั่งลง จริมก็มองไปทางปาณี เขาเคยเห็นรูปถ่ายของปาณีมาก่อน ก็รู้สึกว่าหน้าตาปาณีไม่เลวเลยทีเดียว ไม่คิดเลยว่าปาณีจะเป็นคนประเภทที่ไม่ขึ้นกล้องด้วย ตัวจริงเธอสวยกว่าในรูปถ่ายตั้งเยอะ เพราะว่าอายุยังไม่ถึง 20 ปี เป็นช่วงเวลาที่หญิงสาวสวยที่สุดพอดี “ปาณี ได้ข่าวว่าก่อนหน้านี้เธอไม่สบาย ร่างกายเธอดีขึ้นรึยัง?” ปาณีมองจริมแวบหนึ่ง ได้ยินเขาเรียกตัวเองว่าปาณี รู้สึกไม่สบายไปทั้งตัว เธอกับเขาสนิทกันขนาดนี้เลยหรอ? กลัวว่าปาณีจะพูดอะไรที่ไม่น่าฟังออกมา ฝนสิริจึงรีบแก้ไขสถานการณ์ พูดว่า “ดีแล้วจ้ะ หายดีแล้ว” ครั้งก่อนปาณีหนีไป เธอหมดทางเลือกจึงต้องพูดออกไปแบบนั้น ปาณีมองดูปฏิกิริยาของแม่ รู้ว่าเรื่องที่โกหกว่าเธอป่วยเป็นสิ่งที่แม่บอกไปเอง “พวกเราสั่งอาหารกันก่อนนะครับ!” จริมเอาเมนูขึ้นมา “ปาณีอยากกินอะไรหรอครับ?” ท่าทางที่เป็นสุภาพบุรุษของเขา ปาณีไม่ได้ตอบอะไร แม้เธอจะเป็นนักกิน แต่ตอนนี้กลับไม่มีความอยากใดๆเลย ฝนสิริพูดว่า “ตามสบายเลยค่ะ! พวกเราทานได้หมด ไม่ได้เลือกมาก” “ถ้าอย่างนั้นผมตัดสินใจเองแล้วนะครับ?” จริมยิ้ม สั่งอาหารอย่างรวดเร็ว แม่ของจริมพูดอยู่ข้างๆว่า “ปีนี้ปาณีอายุเท่าไหร่แล้ว?” “20 แล้วค่ะ” ฝนสิริตอบ ปาณีนั่งดื่มน้ำอย่างเงียบๆ หลังจากที่ได้ยินในสิ่งที่แม่พูด เพราะขี้เกียจเถียง คุณนายบ้านแก้วใสพูดอีกว่า “ไม่ได้เรียนมหาลัยหรอ?” เห็นได้ชัดเลยว่าเธอรู้สึกรังเกียจนิดหน่อย คนที่เอาหน้าอย่างฝนสิริ ก็ไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าเธออยากให้ปาณีแต่งงาน จึงไม่ให้เธอเรียนต่อ รีบพูดว่า “ผลการเรียนของเธอไม่ดี ไม่อยากเรียนต่อน่ะ” “......” ปาณีมองหน้าแม่แวบหนึ่ง ไม่รู้เลยว่าควรจะพูดอะไร “จริมบ้านเราจบจากโครงการ 985 เชียวนะ ในตำแหน่งงานตอนนี้ มีผู้หญิงมาชอบเขาเยอะแยะเลยล่ะ!” คุณนายบ้านแก้วใสพูดอย่างภาคภูมิใจ แม้ฝนสิริจะไม่รู้ว่าโครงการ 985 คืออะไร แต่กลับทำตัวเป็นหน้าม้า “เก่งจังเลยค่ะ! ถ้าหากว่าปาณีของเราเก่งขนาดนี้ก็คงจะดี” ปาณีทนดูอีกต่อไปไม่ไหวจริงๆ ที่เธอสอบติดไม่ได้อยู่ในโครงการ 985 รึไง? เสียดาย แม่ไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้เลย ที่ชมจริมก็เพื่อที่จะเลียแข้งเลียขาเท่านั้น มองดูท่าทางของแม่ เหมือนจะถูกใจจริมคนนี้ไม่น้อย? ปาณีที่เงียบมาตั้งนานทนไม่ได้อีกต่อไป เปิดปากพูดว่า “พูดตามหลักความจริงแล้ว คุณสมบัติดีขนาดนี้ แล้วยังมีผู้หญิงให้เลือกแต่งงานมากขนาดนี้ น่าจะแต่งงานไปตั้งนานแล้วนะคะ! ทำไมยังมาพบปะดูตัวอีกคะ?” คุณนายบ้านแก้วใสอึ้ง รู้สึกว่าปาณีมักอยากจะเถียงเสมอ? คำพูดนี้ทำให้เธอเสียหน้ามาก จริมพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ก่อนหน้านี้มั่วแต่ยุ่งอยู่กับงาน เลยไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้” “ถ้าอย่างงนั้นงานคุณยุ่งมากเลยใช่ไหมคะ?” “ไม่ยุ่งแล้ว ในตำแหน่งงานนี้ เริ่มทำงาน 9 โมงเช้าและเลิกงานตอน 5 โมงเย็นของทุกวัน หยุดเสาร์-อาทิตย์ด้วยนะ” ฝนสิริตอบว่า “ตำแหน่งหน้าที่การงานไม่เลวทีเดียว การงานมั่นคง เงินเดือนก็ดี! ฉันได้ยินพวกเขาพูดว่าหยุดทำงานเสาร์-อาทิตย์แล้วยังได้ 4 พันกว่าหยวนเชียว!” ฝนสิริทำงานในร้านสุกี้ชาบู ในเดือนหนึ่งมีวันหยุดแค่ 2 วันเท่านั้น ช่วงที่ยุ่งๆก็ไม่ได้หยุดเลยแม้แต่วันเดียว เงินเดือนก็ได้แค่พันกว่าหยวนเอง ดังนั้น สำหรับเธอแล้ว คนที่ได้เงินเดือน 4 พันหยวนถือว่าไม่เลวเลยทีเดียว