ตอนที่ 78
ตนที่ 78
จริมหัวเราะชอบใจ “ก็ยังดีครับ เงินเดือนของผมถ้ารวมเงินอุดหนุนก็ได้เดือนละ 7-8 พันหยวนเองครับ เทียบกับพวกที่ทำธุรกิจส่วนตัวไม่ได้หรอก......”
แม้ปากจะพูดจาถ่อมตัว แต่ในความเป็นจริง มองไปแล้วเห็นได้ชัดเจนเลยว่าเขาพึงพอใจต่อรายได้ของตัวเองเป็นอย่างมาก
และยิ่งไปกว่านั้น เขารู้ฐานะทางบ้านของปาณีดี เงินเดือนของเขาหนึ่งเดือนมากกว่ารายได้ของทั้งครอบครัวปาณีรวมกันอีก
หลังจากที่ฝนสิริได้ยินในสิ่งที่จริมพูด ตาเป็นประกายมาก “ไม่เลวเลยจริงๆ”
จู่ก็รู้สึกว่าตัวเองเจอลูกเขยที่ร่ำรวยซะแล้ว
จริมถูกฝนสิริชมจนดีใจมาก รู้สึกว่าสามรถคุยเรื่องนี้ได้แล้ว มองไปยังปาณี พูดว่า “ปาณีไม่ได้เรียนมหาลัยก็ไม่เป็นไร เพราะไหนๆอีกหน่อยก็ต้องเลี้ยงลูกอยู่บ้านอยู่แล้ว ทำงานบ้านอะไรไป เป็นแม่บ้านเต็มตัวดีกว่า! งานผ่อนคลายอีกด้วย......”
ปาณีกรอกตามองบน
พูดเอย่างกับว่าการเลี้ยงลูกอยู่บ้าน ทำงานบ้าน เป็นแม่บ้านเต็มตัวเป็นพระกรุณาอย่างหนึ่ง
ความมั่นใจในสายตาของจริม ทำให้ปาณีรู้สึกเอือมระอา
เพื่อหลีกเลี่ยงการเข้าใจผิดของเขา ปาณีจึงรีบพูดให้ชัดเจน “คุณหาคนอื่นเถอะค่ะ! หนูจบแค่มัธยมปลาย ไม่เคยเรียนมหาลัย ฐานะทางบ้านคุณดีขนาดนี้ หนูมิอาจเอื้อมถึงค่ะ”
“ไม่เป็นไร ขอเพียงเธอขยันหน่อยตอนอยู่บ้าน เพียงแค่ทำสิ่งต่างๆมากขึ้น ผมไม่รังเกียจหรอก”
“......”
ปาณีอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว พบว่าชายคนนี้ไม่เข้าในสถานการณ์อะไรเลย เธอพูดชัดเจนขนาดนี้ เขายังไม่เข้าใจอีก?
แต่ฝนสิริดันช่วยจริมแก้ไขสถานการณ์ซะงั้น “ปาณีของเราไม่มีข้อดีอย่างอื่นหรอกจ้ะ เว้นแต่เป็นคนขยันมาก ตอนเรียนหนังสือเธอยังทำงานหาค่าขนมเองเลย เก่งมากๆจ้ะ”
คุณนายบ้านแก้วใสมองปาณีแวบหนึ่ง ได้ยินว่าเธอขยันก็เบาใจลง ในความเป็นจริงเธอไม่เห็นปาณีอยู่ในสายตาเลย ฐานะครอบครัวแย่ขนาดนี้ แม้แต่มหาลัยก็ไม่เคยเรียน แต่ว่าลูกชายของเธอก็อายุ 30 แล้ว
ตอนนี้หวังแค่เพียงหาผู้หญิงให้เขาแต่งงานซะ
และยิ่งไปกว่านั้น ดูท่าทางของจริมจะชอบผู้หญิงคนนี้ไม่น้อย
ปาณีขยัน ก็คงดีกว่าแต่งงานกับผู้หญิงที่ขี้คร้านขี้เกียจ วันๆไม่ทำอะไรเลย!
ปาณีมองไปยังแม่ตัวเองที่แทบอยากจะจับคู่ตัวเองกับจริมทันที หมดคำพูดจริงๆ.....
มีแม่คอยใส่ไข่ใส่นมอยู่ข้างๆ มิน่าล่ะฝ่ายตรงถึงเชื่อขนาดนี้
ปาณีพูดออกไปตรงๆว่า “หนูไม่ชอบคนที่อายุมากกว่าหนูมากๆค่ะ เพราะพูดจากันไม่รู้เรื่อง ความคิดเห็นไม่ตรงกัน”
คุณนายบ้านแก้วใสไม่พอใจเล็กน้อย พูดอย่างใส่อารมณ์ว่า “นี่เธอรังเกียจที่จริมของเราอายุมากหรอเนี่ย!”
เธอยังไม่ได้รังเกียจที่ครอบครัวปาณีจน ไม่คาดคิดว่าปาณีกลับรังเกียจลูกชายเธอซะงั้น
“อายุมากที่ไหนกัน?” ฝนสิริจ้องหน้าปาณี ไม่ชอบที่เธอพูดจาไร้สาระ “จริมก็แค่อายุ 30 เอง ไม่ได้อายุมากอะไร”
“30 ปี?” นภันต์มองจริมอย่างประหลาดใจ “ผมนึกว่าคุณอายุ 40 แล้วซะอีก!”
เขาไม่ได้มีเจตนาเป็นศัตรู เพียงแต่พูดความจริงเท่านั้น
ฝนสิริเกือบเป็นลมที่เห็นลูกๆของตัวเองเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย
สองคนนี้ตั้งใจจะก่อกวนใช่ไหม?
ฝนสิริพูดว่า “คนที่อายุมากหน่อยจะรักใคร่ทะนุถนอมเมียมาก อายุ 30 ก็ไม่ได้มากอะไร เป็นวัยกำลังหนุ่มแน่น และยิ่งไปกว่านั้น มีตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดี การงานก็มั่นคงอีกด้วย”
เห็นได้ชัดเลยว่าเธอถูกใจจริมมากจริงๆ
คุณนายบ้านแก้วใสเห็นแก่หน้าฝนสิริ จึงไม่คิดเล็กคิดน้อยกับปาณี แต่ก็ยังคงรู้สึกว่าปาณีมีความคิดตื้นเขินมาก “เด็กสมัยนี้ก็ชอบแต่หนุ่มน้อยหน้าตาดี”
ฝนสิริตอบว่า “อายุยังน้อยไงคะ ไม่เหมือนยุคเราที่เลือกคนที่หนักแน่นและเชื่อถือได้”
สำหรับเธอแล้ว จริมเหมาะสมกับเงื่อนไขนี้มากๆ
ปาณีมองหน้าฝนสิริ “แม่ นี่แม่อยากให้หนูแต่งงาน? หรือแม่อยากแต่งเองกันแน่?”