ตอนที่ 84

ต๭นที่ 84 จันวิภากำลังให้คนมาเสิร์ฟน้ำชาให้ มองไปแล้วทุกอย่างยังคงสงบดี ปาณีก็รู้สึกโล่งใจ ที่นั่งของปาณีอยู่ระหว่างธามนิธิและฝนสิริ เธอนั่งลง และมองไปยังธามนิธิ แม้เธอจะพยายามทำตัวให้นิ่ง แต่สถานการณ์เช่นนี้ ทำให้เธอตื่นเต้นมาก ยังดีที่มีคุณอาอยู่ เห็นเขา เธอก็รู้สึกสบายใจ ฝนสิริดื่มชา ถือว่าผ่านด่านแรก เห็นคนนั่งจนครบแล้ว แต่กลับไม่เห็นไวยาตย์ อดไม่ได้ที่จะถามว่า “เขาไม่มาหรอคะ?” “เขา?” ฐิติพรไม่เข้าใจว่าฝนสิริหมายถึงใคร มากันครอบทั้งสองครอบครัวแล้ว ที่นี่ก็ไม่ได้ขาดใคร? ฝนสิริมองไปยังปาณี ปาณีจึงเข้าใจในสิ่งที่เธอพูด “คนที่แม่หนูหมายถึงน่าจะเป็นคุณไวยาตย์ค่ะ” จันวิภาหัวเราะตอบว่า “ก่อนหน้านี้คุณน้าเคยเจอไวยาตย์หรอคะ?” “เคยเจอครั้งหนึ่ง” หลังจากที่ปาณีอธิบายเสร็จ ก็พูดกับฝนสิริว่า “แม่คะ คนที่หนูแต่งงานด้วยไม่ใช่ไวยาตย์ค่ะ คือเขา” ปาณีชี้ไปยังธามนิธิ การเข้าใจผิดของแม่นี้ ทำให้ปาณีอึดอัดเล็กน้อย “เขา?” หลังจากได้ยินที่ปาณีพูด ฝนสิริถึงกับขมวดคิ้ว แต่เดิมเธอคิดว่าคนที่ปาณีแต่งงานด้วยคือไวยาตย์ ไวยาตย์คนนั้น ดูไปแล้วยังพอดูได้หน่อย ถ้าหากฐานะครอบครัวดีอีกนิดหนึ่ง เธอก็คงจะฝืนใจยอมรับได้ แต่ว่า...... เธอไม่คาดคิดเลยว่า ปาณีจะแต่งงานกับคนที่นั่งอยู่บนรถเข็น...... พิการ? ความจริงนี้ เธอรับไม่ได้! ถ้าหากให้คนอื่นรู้ว่าลูกสาวแต่งงานกับคนที่นั่งรถเข็น เธอจะเชิดหน้าชูตาได้ยังไงเนี่ย? และยิ่งไปกว่านั้น คนทั้งครอบครัวก็แต่งตัวธรรมดามาก ดูไปก็ไม่เหมือนครอบครัวคนรวย เมื่อเปรียบกับแม่ของจริมที่แบรนด์เนมทั้งตัวแล้ว ไม่ใช่คนที่อยู่ระดับเดียวกันเลย ถึงเวลานั้นเธอไม่เพียงแต่ไม่ได้ผลประโยชน์อะไรเลย ยังต้องมาช่วยเหลือพวกเขาอีก! พอคิดถึงจุดนี้ ฝนสิริก็ไม่สบายใจแล้ว จันวิภาพูดว่า “เราสั่งอาหารกันก่อนนะคะ คุณอากับคุณน้ามีอะไรที่ไม่ทานไหมคะ?” ฝนสิริไม่ได้พูดอะไร ปาณีตอบแทนพวกเขาว่า “ไม่ค่ะ สั่งแบบปกติได้เลยค่ะ” เธอมองฝนสิริแวบหนึ่ง พูดเสียงเบาว่า “แม่” คนอื่นคุยกับเธอ เธอก็ไม่ตอบ แบบนี้มีมารยาทไหมเนี่ย? เมื่อเทียบกับสองแม่ลูกบ้านแก้วใสแล้ว ท่าทีของคนในครอบครัวบ้านวิสิทธิ์เวชดีจนเทียบไม่ได้เลย แม่ยังแสดงปฏิกิริยาแบบนี้ออกมา ปาณีก็ไม่รู้ว่าเธออยากจะทำอะไร จันวิภากำลังสั่งอาหาร ฐิติพรมองไปยังฝนสิริ พูดอย่างมีมารยาทว่า “ปาณีเป็นเด็กดี พวกเราก็พึงพอใจในตัวเธอมาก วันนี้ที่เชิญท่านทั้งสองคนมา ก็เพื่อที่จะปรึกษาเรื่องงานแต่งงานค่ะ” ท่าทางที่มีมารยาทของฐิติพร ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น ก็คงไม่กล้าโมโหโวยวาย แต่ฝนสิริดันไม่ไว้หน้าเลยแม้แต่น้อย “แต่งงาน? ฉันไม่ตกลง!” ฐิติพรอึ้งไปสักพัก จึงถามว่า “ทำไมหรอคะ? ความสัมพันธ์ของเด็กทั้งสองคนดีมาก” ช่วงนี้ ธามนิธิดีกับปาณีมากแค่ไหน ทุกคนเห็นกับตาอยู่แล้ว เธอยังไม่เคยเห็นลูกชายตัวเองปกป้องผู้หญิงคนหนึ่งตลอดเวลาขนาดนี้ นลินยังไม่มีสวัสดิการเช่นนี้เลย ฝนสิริมองธามนิธิแวบหนึ่ง ไม่พอใจกับสภาพของธามนิธิ และไม่พอใจกับฐานะครอบครัวของบ้านวิสิทธิ์เวชด้วย แต่เธอก็ไม่สะดวกที่จะพูดว่า ‘ก็ลูกเธอพิการ’ เพียงแต่บอกว่า “ปาณีของเราเพิ่งจะอายุ 18 เองค่ะ ดิฉันยังไม่อยากให้เธอแต่งงาน” ปาณี “......” ก่อนหน้านี้ คนที่อยากให้เธอแต่งงานกับจริมจนแทบจะขาดใจคือใครกัน? ไม่ใช่แม่แท้ๆของเธอคนนี้หรอกหรอ? ไม่คิดเลยว่าตอนนี้กลับเอาเรื่องอายุมาอ้าง ปาณีตอบว่า “หนูจะ 20 แล้วนะคะ” “20 อะไรกัน? เธออายุเท่าไหร่ฉันจะไม่รู้รึไง?” บทบาทของฝนสิริกับปาณีสลับกันอย่างกะทันหัน “แต่อย่างไรก็ตาม งานแต่งงานครั้งนี้ ฉันจะไม่ตกลงแน่นอน”