ตอนที่ 93

ต๭นที่ 93 ธามนิธิมองไปยังปาณี เขายอมรับว่าเขารู้สึกอยากแกล้ง อยากลองดูเหมือนกันว่าคนขี้อายอย่างเธอจะทำได้ถึงระดับไหน? เขาพยักหน้า “ดี” ปาณียื่นมือออกไป ปลดกระดุมบนเสื้อเชิ้ตของเขาออก สำหรับเธอแล้ว ธามนิธิในตอนนี้ไม่มีภัยอันตรายต่อเธอเลย เพราะว่าข้างล่างของเขานั้นใช้การไม่ได้ ไม่สามารถทำเหมือนชายอื่นได้ เธอรู้สึกว่าเธอสามารถปฏิบัติกับเขาเฉกเช่นคนเป็นเพศเดียวกันได้ แต่ว่า รัศมีออร่ารอบตัวของธามนิธิแข็งแกร่งมาก พอจะถอดเสื้อผ้าให้เขาจริงๆ เธอยังรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เธอเข้าใกล้เขา ระยะห่างระหว่างเธอกับเขาใกล้กันมาก เธอปลดกระดุมเขาอย่างระมัดระวัง ลมหายใจเบาๆ ส่งผ่านระยะห่างอันใกล้ชิดไปถึงหูเขา เมืองชยุตเป็นเมืองที่ฟื้นฟูสภาพผิวคนได้ดีมาก หญิงสาวในเมืองนี้ ส่วนใหญ่ผิวพรรณจะขาวใสมาก ปาณีเป็นประเภทที่ขาวกว่าชาวบ้าน ผิวพรรณดีเหมือนผิวของเด็กน้อย แสงไฟในห้องอาบน้ำ เป็นแสงที่สว่างมาก สามารถส่องคนจนทะลุปรุโปร่งได้ ธามนิธิมองไปยังปาณี ดวงตานั้นดูลึกซึ้งมากขึ้น..... ปาณียังคงจดจ่อกับการปลดกระดุมให้เขา ไม่ได้สังเกตเลยว่าด้านหน้าของเธอจะมีภัยอันตรายอะไร ความสนใจของเธออยู่บนตัวของธามนิธิ แม้ว่าจะรักษาตัวมาเกือบปี แต่ร่างกายของเขาก็ไม่ได้รับผลกระทบมากนัก กล้ามเนื้อบนตัวของเขาก็ยังอยู่...... มองไปยังซิกแพคของเขา ปาณีแปลกใจเล็กน้อย คิดภาพออกเลยว่าเมื่อก่อนธามนิธิหุ่นดีแค่ไหน หุ่นดีขนาดนี้ กลับต้องประสบเหตุการณ์เช่นนี้ ถึงขั้นไม่สามารถมีอะไรกับผู้หญิงได้อีก สงสารเขาจริงๆ! ความรู้สึกเสียดายในใจ ปาณีนำผ้าขนหนูชุบน้ำ แล้วนำมาใกล้เขา เธอเช็ดตัวท่อนบนให้เขาจนเสร็จ เพื่อหลีกเลี่ยงความตื่นเต้นแล้ว เธอบอกว่าตัวเองว่า ให้มองเขาเป็นเหมือนรูปปั้นรูปหนึ่ง...... อย่างไรก็ตาม สำหรับรูปปั้นที่ชื่อธามนิธิแล้ว เขารู้สึกว่าร่างกายของเขากลับไม่ฟังเขาเลย เขาไม่พูดไม่ได้ว่า ฝีมือปาณีที่ช่วยเช็ดตัวให้คนอื่นนี้ ยังขาดประสบการณ์อีกเยอะ เธอไม่กล้าออกแรง สำหรับเขาแล้ว เหมือนเธอกำลังจั๊กจี้เขาอยู่ กำลังอ่อยเขา และเขาก็ต้องอดทนอย่างยากลำบาก เขาไม่ใช่รูปปั้น แต่กลับเป็นชายที่มีเลือดมีเนื้อต่างหาก..... ปาณีเช็ดตัวท่อนบนของเขาจนเสร็จ กำลังล้างผ้าขนหนูและคิดไตร่ตรองถึงปัญหาอันใหญ่หลวงที่ตามมาว่า ควรเช็ดตัวท่อนล่างของเขาด้วยไหม? เพราะถึงยังไงเธอเป็นคนเสนอเรื่องนี้ขึ้นมาเอง ทำไปครึ่งทางแล้วหนี แบบนี้ไม่ค่อยดีนัก ดังนั้น เธอจำเป็นต้องยืนหยัดต่อไป เธอวางผ้าเช็ดตัวเอง เดินไปหยุดอยู่ข้างหน้าของธามนิธิ พูดว่า “หนูช่วยเช็ดข้างล่างนะคะ ต้องถอดกางเกงออกก่อน” ...... เธอพูดประโยคนี้ แต่ธามนิธิได้ยินแล้วกลับรู้สึกตงิดๆ ยัยเด็กคนนี้ นี่เธอจงใจอ่อยเขาใช่ไหม? ปาณีเห็นว่าธามนิธิไม่ได้พูดอะไร ก็ถือว่าเขาตกลง ยื่นมือไปเพื่อจะถอดกางเกงให้เขา เมื่อก่อนปาณีเคยเห็นร่างกายของน้องข้างๆบ้านที่อายุ 3 ขวบ นอกจากนั้นก็ไม่เคยเห็นร่างกายของชายคนอื่นอีกเลย เมื่อคิดถึงอีกสักครู่เธอก็จะได้เห็นของลับของคุณอาแล้ว นอกจะความตื่นเต้นแล้ว เธอยังรู้สึก.....รอคอยอย่างประหลาดใจหรอเนี่ย? คนเราเกิดมา ทุกคนล้วนมีความหื่นอยู่แล้ว ใครใช้ให้เธอเป็นคนที่อยากรู้อยากเห็นล่ะ! มือที่ร้ายกาจของปาณีเพิ่งจะยื่นออกไป ยังไม่ทันได้ถอดกางเกงของเขา ก็ถูกมือคู่ใหญ่ของเขาจับไว้ซะก่อน ธามนิธิมองไปยังผู้หญิงที่อยากถอดกางเกงของเขาใจจะขาด “ฉันทำเอง” “......” ปาณีที่ถูกปฏิเสธอึ้งไปสักพัก มองไปยังธามนิธิ “ให้หนูช่วยไม่ดีหรอคะ?” เขาทำเองไม่สะดวก เธอก็แค่อยากช่วยเขา แค่กๆ...... แม้จะถือโอกาสนี้ในการแอบดูก็ตาม แต่นี่ก็ไม่ใช้เป้าหมายที่แท้จริงของเธอนะ