ตอนที่ 98
ตนที่ 98
ธามนิธิจ้องหน้าเวทัสอย่างเข้มขรึม อย่างกับเชื่อคำพูดเมื่อครู่ของปาณี “ใช่ไหม?”
“เปล่าครับ” เวทัสอธิบายอย่างยากลำบาก
ในใจโมโหปาณีจนแทบจะเป็นบ้าแล้ว
ธามนิธิพูดว่า “ตั้งแต่ฉันป่วย ไม่ได้ฝึกนายนานเลย วันนี้ว่างพอดี ไปวิ่ง 20 รอบค่อยกลับมา”
“อะไรนะครับ?” เวทัสมองธามนิธิอย่างไม่อยากเชื่อสายตา
ไวยาตย์ก็รู้สึกเกินความคาดหมายเล็กน้อย “คุณธามนิธิครับ ตอนนี้ร้อนขนาดนี้ วิ่ง 20 รอบอันตรายมากเลยนะครับ”
“ใครใช้ให้เขารู้จักเคารพผู้อาวุโสกว่าล่ะ?” ธามนิธิมองไปยังเวทัส แววตาเต็มไปด้วยความเข้มงวด
ไวยาตย์รู้สึกว่า เขามองธามนิธิไม่ออกเลยว่ากำลังคิดอะไรอยู่
ทั้งๆที่ปาณีโกหก แต่ว่า ธามนิธิไม่เพียงแต่ไม่เปิดโปงปาณีเท่านั้น ยังช่วยคนเลวก่อกรรมชั่วอีก แบบนี้ไม่แฟร์กับเวทัสมากเกินไปหรือเปล่า?
สายตาของเวทัสตกอยู่บนตัวของปาณี ปาณีกลับแค่ก้มหน้าก้มตา นิ้วมือยังม้วนปลายผมเล่นอย่างผู้บริสุทธิ์
นี่โทษเธอไม่ได้นะ!
ถ้าหากเขาแค่ว่าเธอก็ช่างเถอะ แต่นี่มาว่าคุณอาด้วย เธอจะไม่ให้เขาโดนทำโทษได้ยังไงกัน
ธามนิธิมองสายตาเวทัสที่ไม่พอใจแวบหนึ่ง “ยังไม่รีบไปอีก?”
เวทัสจึงออกไปอย่างรวดเร็ว
......
ในชั้นสอง ปาณีนั่งยองๆอยู่ข้างขาของธามนิธิ ช่วยนวดขาทั้งสองข้างให้เขาอยู่ มองดูเวทัสที่กำลังวิ่งอยู่บนลู่วิ่งอย่างเป็นระยะๆ
แดดแรงมาก และไม่มีแอร์ อย่าพูดถึงวิ่งเลย แค่ยืนอยู่ก็เหมือนโดนไฟเผาทั้งตัว
เส้นผมและเสื้อผ้าของเวทัสเปียกปอนไปหมด แต่เพราะว่าเป็นคำสั่งของธามนิธิ เขาจึงไม่กล้าขัดขืน จึงทำได้แต่ยืนหยัดวิ่งต่อไป
ปาณีเห็นเขาเป็นแบบนี้ ไม่ได้สงสารเขาแต่อย่างใด แต่กลับแอบสะใจมากกว่า
มีตาหามีแววไม่ แค่ติรยาพูดไม่กี่คำก็ถูกหลอกซะแล้ว โง่จะตาย!
ยังช่วยติรยามารังแกเธออีก ได้ทีขี่แพะไล่ ต่ำช้าไร้ยางอาย!
โจมตีเธอก็ช่างเถอะ นี่มาโจมตีแม้กระทั่งน้าชายแท้ๆของตัวเองอีก สมควรถูกสั่งสอน
......
ปาณีกำลังแอบสะใจอยู่ในใจ ทันใดนั้นธามนิธิก็เรียกเธอ “ปาณี”
เธอเงยหน้าขึ้นมองธามนิธิแวบหนึ่ง “คุณอา”
เห็นเพียงนัยน์ตาที่ลึกซึ้งคู่นั้นกำลังจ้องมองเธออยู่ สายตาเขาดูซับซ้อนมาก
ปาณีอึ้งไปสักพัก ก้มหัวลง ไม่ค่อยกล้าสบตาเขาสักเท่าไหร่ “ทำไมหรอคะ?”
ทำไมคุณอาถึงมองเธอแบบนี้?
ไม่ใช่ว่ามองออกว่าเธอโกหกใช่ไหม?
จริงๆแล้วปาณีมีความร้อนตัวเล็กน้อย เธอเป็นคนที่ซื่อตรงมาโดยตลอด และไม่ชอบทำเรื่องแบบนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอคิดเกมโกงวางแผนแบบนี้
กลัวว่าธามนิธิจะจับได้
ถ้าหากคุณอารู้ เขาจะเกลียดเธอไหม?
ทำยังไงดี?
เธอเสียใจเล็กน้อยที่ทำแบบนี้ลงไป
มือของธามนิธิวางอยู่บนหัวเธอ ท่าทางอ่อนโยนมาก ร่างกายของปาณีสั่นเล็กน้อย
ธามนิธิจ้องมองเธอ ดูออกว่าเธอกินปูนร้อนท้อง อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
เมื่อกี้ตอนอยู่ต่อหน้าเขา ยังเสดงได้ดีอยู่เลย นี่คือทนไม่ไหวแล้วหรอ?
มองดูเธอเป็นแบบนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าเขากลับรู้สึกว่าเธอทำตัวน่ารัก
ถ้าเปลี่ยนเป็นติรยา คิดวางแผนเล่ห์เหลี่ยม แค่คิดก็รู้สึกรังเกียจแล้ว
แต่เมื่อเปลี่ยนเป็นปาณี...... เขาก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร กลับไม่มีความรังเกียจเลยแม้แต่นิดเดียว
แม้ว่าคนที่เธอจัดการจะเป็นเวทัสก็ตาม......
ปาณีรู้สึกว่าถูกธามนิธิจ้องมองตลอดเวลา มีความรู้สึกอยากหนีไปเล็กน้อย “คุณอา อยากดื่มน้ำไหมคะ?”
ธามนิธิรู้ว่าจริงๆแล้วเธอไม่ได้อยากดื่มน้ำ “ฉันไม่หิว”
ปาณี “......”
ดีที่เวลานี้ ไวยาตย์เดินเข้ามาจากข้างนอกมา ยืนอยู่ข้างธามนิธิ “คุณธามนิธิครับ ตอนนี้ข้างนอกร้อนถึง 38 องศา ถ้ายังให้วิ่งแบบนี้ต่อไป คุณชายฌายินจะทนไม่ไหวเอานะครับ”