ตอนที่ 114

ต๭นที่ 114 ปาณี “ …….. ” หลังจากที่ธามนิธิเดินออกไป ปาณีนอนอยู่บนเตียง เมื่อคิดถึงประโยคนั้นของเขา หน้าของเธอก็ร้อนขึ้นมาเป็นพักๆ แค่อยากให้เขามานอนด้วย….แค่นอนแบบธรรมดาเท่านั้น ไม่นึกเลยว่าเขาจะพูดแบบนั้นกับเธอ ปาณีหยิบโทรศัพท์ออกมา เลื่อนไปที่วีแชทของธามนิธิ อดไม่ได้ทีจะส่งข้อความไปให้เขา“คุณอา คุรนอนหรือยัง” ปาณีรู้อยู่แล้วว่าเวลาตอนที่เขาจะนอน เขาจะไม่ค่อยดูโทรศัพท์ ปกติเขาก็ไม่ค่อยชอบดูโทรศัพท์อยู่แล้ว เลยไม่หวังเลยว่าเขาจะตอบกลับ แต่เขากลับตอบอย่างรวดเร็ว“ยังไม่นอนหรือ” เคยพูดกับเธอหลายต่อหลายครั้งว่าอย่าเล่นโทรศัพท์บนเตียง ไม่เคยเอาคำพูดของเขาใส่หูหรือไง ปาณีพูดว่า“ นอนไม่หลับ คุณอา หนูร้องเพลงให้ฟัง เอาไหม” ธามนิธิ “ ………. ” เขารู้สึกว่าช่วงนี้ปาณีซนไปนิดๆละ ยั่วเขามาตลอด เธอคิดว่าเขาไม่สามารถทำเรื่องนั้นจริงๆเลยไม่กลัวสักนิดใช่ไหม แต่นึกถึงน้ำเสียงตอนพูดของเธอ ได้ยินเธอบอกว่าจะร้องเพลงให้ตนเองฟัง ธามนิธิก็อดความหลงไหลไม่ได้อีกและตอบว่า“อื่ม” ปาณีซ้อมลูกคอ แล้วกดปุ่มเสียง และร้องเพลงไป เมื่อก่อนโรงเรียนจัดกิจกรรม เธอยังเคยไปร่วมรายการร้องเพลง สำหรับความสามารถในด้านร้องเพลง เธอมีความมั่นใจมาก เพลงที่เธอร้องชื่อเพลงว่า (( อบอุ่น )) เพลงก็โบราณอยู่พอสมควร แต่ว่าเป็นเพลงที่มีความหมายดี ทุกอย่างล้วนเป็นจริงได้/ที่เธอพูดฉันล้วนเชื่อ/เพราะฉันเชื่อในตัวเธอ..... น้ำเสียงของปาณีเป็นน้ำเสียงที่อ่อนนุ่ม เพลงนี้โดนเธอร้องออกมา กลับมาความรู้สึกที่ยั่วยวน ธามนิธิเพิ่งฟังเสร็จก็รู้สึกทั้งร่างตึงไปหมด “ คุณอา หนูร้องได้เพราะมั้ย ” ปาณีไม่รู้ตัว ยังส่งข้อความไปถามเขาอีก ธามนิธิมองดูรูปแมวในวีแชทของเธอ ดวงตาเต็มไปด้วยกลิ่นไออันตราย นั่นเป็นความปรารถนาที่ผู้ชายมีต่อผู้หญิง เห็นเขาไม่ตอบข้อความกลับมานานๆ ปาณีก็ถามไปอีก “ คุณอา ” หลังจากนั้นทั้งคืน ธามนิธิก็ไม่ได้ตอบเธอ ปาณีคิดว่าเขาคงหลับไปแล้ว ก็เลยนนอนหลับไป วันต่อมา ตอนที่ปาณีตื่น เธอเห็นธามนิธิกำลังทานข้าวอยู่ในห้องครัว ก็เลยเดินไปถาม “ สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณอา ” ธามนิธิเหลือบมองเธอแวบเดียว ไม่ได้ออกเสียงพูด ตอนนี้เขาอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก…. ปาณีพูดว่า “ เมื่อคืนทำไมคุณหลับเร็วจัง หนูคุยกับคุณ คุฯก็ไม่ได้ตอบ ” ฟังเธอบ่นพึมพำอยู่ ธามนิธิเงยหน้าขึ้นมา มองดูเธอ“เมื่อคืนเล่นโทรศัพท์ถึงกี่โมง” เป็นน้ำเสียงที่สั่งสอนคนอีกแล้ว ปาณีรู้ว่าเขาไม่ชอบเธอเล่นโทรศัพท์ตอนอยู่บนเตียง เธอเลยตอบกลับไปว่า “ พอคุณนอนหนูก็นอนแล้วค่ะ ไม่ได้เล่นนาน ” ธามนิธิที่ไม่ได้นอนทั้งคืนจ้องมองปาณี ในใจรู้สึกซับซ้อนมาก “หนูร้องเพลงเพราะมั้ย ? ” ไม่ได้รับคำชมของเขา ปาณีก็ถามไปอย่างไม่สิ้นไม่สุด “ ไม่เพราะ ”ธามนิธิพูดด้วยสีหน้ามืดครึ้ม “ต่อไปอย่าไปร้องเพลงข้างนอก ผมไม่อยากเสียหน้า ” ปาณีที่โดนว่าเศร้าใจไป2วินาที มองดูธามนิธิและพูดว่า“งั้นคุณร้องเพลงให้หนูฟังสิ” “………” ธามนิธิรู้สึกแพ้กับเธอแล้ว ไม่อยากตอบเธอ เขาสองคนนั่งกินข้าวกันไปสักพัก ปาณีก็ถามเขาว่า “ คุณอา วันนี้คุณจะต้องไปตรวจร่างกายใช่รึเปล่าคะ ” “ ใช่ .....” “ งั้นหนูไปเป็นเพื่อนคุณนะ” “ ไม่ไปทำงานหรอ ”