ตอนที่ 125

ต๭นที่ 125 เวทัสมองไปยังปาณี ถามว่า “น้าไม่ได้มาพร้อมกับเธอหรอ?” เมื่อก่อนเขาไม่อยากจะคุยกับปาณี แต่ในตอนนี้กลับหาโอกาสคุยกับเธอทุกทาง ปาณีมองเวทัสแวบหนึ่ง รู้สึกว่าเขาต้องป่วยแน่ๆ ทั้งที่ครั้งก่อนเธอทำกับเขาขนาดนั้น เขาต้องโมโหแล้วทำตัวไม่ดีกับเธอไม่ใช่หรอ? ทำไมกลับเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ทำตัวดีขนาดนี้? หรือว่าลึกๆแล้วเขาเป็นมาโซคิสม์? (เป็นความแปรปรวนทางเพศที่บุคคลได้รับความพึงพอใจจากการถูกทำให้เจ็บปวด) จันวิภาเห็นลูกชายของตัวเองเข้าใจสักที ไม่ได้เป็นศัตรูกับปาณีอีก จึงยิ้มอย่างชอบใจ “น้าของลูกออกไปทำงานต่างจังหวัดยังไม่กลับมา คิดว่าคงกลับมาพรุ่งนี้ กลัวว่าปาณีอยู่บ้านคนเดียวจะเบื่อ แม่เลยเรียกเธอมาที่นี่” เวทัสตอบว่า “อ้อ” สายตาของปาณีตกอยู่บนตัวของติรยา ก่อนหน้านี้ติรยายังอวดเธอว่าจะไปเมืองต้าหลี่ ตอนนี้กลับไม่ได้ไป นี่มันตลกสิ้นดี ปาณีไม่ยอมทิ้งโอกาสซ้ำเดิมนี้แน่นอน “ได้ข่าวว่าพวกเธอจะไปเมืองต้าหลี่ไม่ใช่หรอ? ทำไมไม่ไปแล้วล่ะ” ถ้ารู้ว่าเวทัสยังอยู่ เธอก็คงไม่มา ในเวลาที่ธามนิธิไม่อยู่ ปาณีก็ไม่อยากเจอเวทัสเลย เวทัสกลัวปาณีจะเข้าใจผิด ปฏิเสธไปทันที “ไม่ได้ไปนี่” “ไม่ได้ไป?” ปาณีมองไปทางติรยาอย่างมีนัยแฝง ติรยารู้สึกเสียหน้ามากยิ่งขึ้น แน่นอน ในเมื่อเธอตกลงว่าจะคืนดีกับปาณีแล้ว จึงจำเป็นต้องแสร้งยิ้มแล้วเอาใจ “วันนี้ฉันมีของขวัญมาให้ปาณีด้วยนะ” “ของขวัญ?” ปาณีมองไปทางติรยา สีหน้าไม่มีความรู้สึกใดๆ ติรยาชอบเสแสร้ง เธอก็แค่อยากทำตัวดีต่อหน้าจันวิภาก็เท่านั้นเอง อยากเปลี่ยนทัศนคติที่จันวิภามีต่อเธอ! ติรยาหยิบเครื่องสำอางชุดหนึ่งออกมาจากกระเป๋า “ปาณี นี่ให้เธอจ้ะ ฉันให้พ่อซื้อกลับมาจากต่างประเทศ เธอลองใช้ดูว่าชอบไหม?” “ไม่ต้องละ” ปาณีพูดว่า “ของแพงขนาดนี้ ฉันคงรับไว้ไม่ได้” ติรยาก็ไม่ละความพยายาม หยิบบัตรออกมา พูดกับปาณีว่า “ครั้งก่อนที่เธอไปยืมเงินบ้านฉัน ตอนนั้นบ้านฉันก็ลำบากเหมือนกัน แต่ตอนนี้สามารถหมุนเงินได้แล้ว แม่ฉันให้เอาเงินมาให้เธอ” ปาณีตอบว่า “ตอนนี้ฉันไม่จำเป็นต้องใช้แล้ว เธอเอากลับเถอะ” “ปาณี ฉันแค่อยากจะช่วยเธอ” ติรยาทำสีหน้าน้อยใจ “ฉันรู้ว่าเมื่อก่อนเธอเกลียดฉัน เพราะว่าฉันไม่ได้ยืมเงินให้เธอ แต่ช่วงเวลานั้น สถานการณ์ครอบครัวฉันก็ไม่ดีมากๆ.....” ปาณีรู้สึกอึ้ง ไม่คิดเลยว่าติรยาจะพูดเรื่องนี้ในตอนนี้ เธอรู้ว่าบ้านติรยาไม่ได้มีปัญหาด้านการเงินเลย ไม่ยอมยืมเงินให้ นั่นก็เป็นสิทธิ์ของคนอื่น ปาณีไม่เคยโกรธเคืองเรื่องนี้เลย ตอนนี้ติรยากลับพูดเหมือนที่ทั้งสองคนแตกคอกันเพราะเรื่องที่เธอไม่ยืมเงินให้ หน้าด้านจริงๆ ปาณีเพิ่งรู้สึกอยากตบหน้าเธอเป็นครั้งแรก แน่นอน จันวิภานั่งอยู่ตรงนี้ ปาณีก็ไม่อยากให้ตัวเองเสียภาพพจน์ หลีกเลี่ยงให้คนอื่นรู้สึกว่าเธอโกรธเนื่องจากละอายและขุ่นเคือง เธอยิ้มให้กับติรยา “เธอไม่พูดเรื่องยืมเงินยังดีหน่อย พอพูดถึงเรื่องนี้ ฉันก็นึกถึงเรื่องวันนั้นขึ้นมา เธอบอกว่าบ้านฉันยากจนมาก ทั้งชาตินี้ฉันก็คงจะไม่ประสบความสำเร็จอะไร ยังพูดอีกว่าให้ฉันเชื่อฟังแม่ซะดีๆแล้วแต่งงานไปซะ ยืมเงินให้กับคนอย่างฉัน กลัวว่าฉันไม่มีปัญญาคืนไม่ใช่หรอ?” แต่เดิมติรยาอยากให้คนอื่นรู้สึกว่าปาณีเป็นคนใจแคบที่โกรธเคืองเธอเพียงเพราะเธอไม่ยืมเงินให้ แต่ผลปรากฏว่า คำพูดของปาณีเหล่านี้ ทำให้แผนการของเธอล่มอย่างไม่เป็นท่า บุคลิกภาพของติรยาต่างหากที่ทำให้คนต้องไตร่ตรองอีกที