ตอนที่132

ต๭นที่132 ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ เขายังบอกว่าฉันเป็นภรรยาเขา เขายังทำดีกับฉัน…… แต่ว่าตอนนี้เขากลับเหมือนคนแปลกหน้าคนหนึ่ง ปาณีมองไปที่ธามนิธิแล้วบอกว่า “ขอโทษด้วย ฉันไม่ยอม ฉันเลิกกับเขาไปแล้วที่ฉันอยู่กับคุณอาก็เพราะฉันยินยอมถ้าหากคุณอาไม่ชอบฉัน ฉันออกมาจากตรงนี้ได้แต่ว่าคุณอาไม่มีสิทธิ์มาบังคับให้ฉันมาอยู่กับใครก็ได้” ถึงแม้ธามนิธิจะให้ฉันอยู่กับเวทัสก็ตาม ฉันไม่ยอม เวทัสมองไปที่ปาณี “ปาณีนี่เธอโง่ไปแล้วใช่ไหม?” ราวกับว่าผมบังคับเธอซะงั้น! ทั้งๆที่ผมต้องการจะช่วยเธอต่างหาก! ปาณีมองไปที่เวทัสอย่างไร้ความรู้สึก แม้แต่สักคำก็ไม่อยากพูดกับเขา เพียงแต่บอกกับธามนิธิว่า “ถ้าคุณอาไม่มีธุระอะไรแล้ว ฉันขอออกไปก่อนนะคะ” ตั้งแต่ต้นจนจบ ในสายตาเธอเวทัสราวกับอากาศสิ่งที่เขาทำทั้งหมดก็ไม่สามารถดึงความสนใจเธอได้ ปาณีกำลังเตรียมจะออกไป ก็ได้ยินธามนิธิพูดขึ้นมาว่า “รอก่อน” ปาณีเลยจำเป็นต้องหยุดก่อน ธามนิธิมองไปที่เวทัส “คำตอบของปาณีนายได้ยินแล้วใช่ไหม? เธอไม่ยอมกลับไปหานาย” สายตาก็เวทัสมีแต่ความสิ้นหวัง ธามนิธิพูดขึ้นมาว่า “คนที่ทำให้เธอเสียใจก็นาย! คนที่บอกเลิกกับเธอก่อนก็นาย! อยู่กับเพื่อนสนิทของเธอแล้วหักหลังเธอ ก็นาย! แต่ตอนนี้กลับมาบอกให้ผมว่าให้พวกเธออยู่ด้วยกัน นายไม่คิดว่ามันตลกมากเกินไปหรือไง?” เวทัสชะงักไปสักพักแล้วมองไปที่ธามนิธิ สายตาของธามนิธิเต็มไปด้วยความเย็นชา อาของเขาเป็นอย่างนี้ตลอด ไม่มีทางทายออกว่าขั้นต่อไปเขาจะทำอะไรต่อ ปาณีมองไปที่ธามนิธินี่เขากำลังช่วยเธองั้นหรอ? ทำไมทำเหมือนเขารู้ทุกอย่าง รู้แม้แต่เรื่องที่เวทัสและติรยาหักหลังเธอ ธามนิธิพูดกับเวทัสว่า “เรื่องนี้ผมไม่อยากรื้อฟื้นมันอีก นายออกไปซะ ผมมีเรื่องจะคุยกับน้าสะใภ้ของนายหน่อย” คำว่าน้าสะใภ้ก็แสดงความท่าทีของธามนิธิได้ชัดเจนแล้ว เขาจะไม่เลิกกับเธอเพียงเพราะเธอเคยคบกับเวทัส! - เวทัสมองไปที่ปาณี อยากจะพูอะไรสักอย่างแต่ก็พูดไม่ออกมาสักคำ ได้แต่กลับหลังหันแล้วเดินออกไป ได้ยินธามนิธิพูดขึ้นมาว่า “ปิดประตูด้วย” - ติรยารอเวทัสอยู่ที่หน้าระเบียง เห็นเวทัสเดินมาก็รับไปถาม “เป็นยังไงบ้าง” เวทัสไม่ตอบแต่กลับเดินกลับไปที่ห้องตัวเอง ติรยาเดินตามหลังเขาแล้วพูดว่า “โดนอาเธอด่า?” ธามนิธิเป็นคนอารมณ์ไม่แน่ไม่นอนอยู่แล้ว รู้เรื่องของปาณีกับเวทัสเขไปก็ไม่แปลกที่เวทัสจะโดนด่า แต่ติรยาไม่คิดว่าคำพูดนี้จะไปโดนแผลของเวทัส เวทัสมองไปที่ติรยาด้วยความโกรธ “ไปไกลๆซะ” ถ้าหากธามนิธิด่าเวทัสและปฏิเสธคำขอของเวทัส เขาจะยังรู้สึกดีหน่อยและสามารถโทษอาว่านี่เป็นความผิดของอาได้ แต่กลับกันอาไม่แม่แต่จะด่าเขาแถมยังให้ปาณีเป็นคนตัดสินเลือกเองอีก เป็นโอกาสที่สามารถคืนดีกันแท้ๆแต่เธอกลับปฏิเสธมันไปดื้อๆ ติรยาพึ่งเคยเห็นเขาโกรธขนาดนี้ครั้งแรก ชะงักไปสักพักและได้ยินเสียงปิดประตูดัง - ในห้องสมุด ปาณียืนอยู่ท่าเดิมไม่ขยับ มองไปที่ธามนิธิอย่างเดียว