ตอนที่ 145
ตนที่ 145
เขาชอบปาณี นั่นเป็นเพราะว่ารู้จักกันมานานแล้ว พอตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้ จึงจะมีความรู้สึกว่าเธอสวย
คิดไม่ถึงเลยว่าชยรพจะพูดคำพูดแบบนี้ออกมาทั้งๆที่ไม่รู้จักปาณีด้วยซ้ำ
เวทัสคนนี้มีความรู้สึกว่าของรักของหวงของตัวเองกำลังถูกคนอื่นแอบมอง ตั้งใจพูดสวนทางกับชยรพว่า “ไม่รู้สึก”
“สวยจะตาย!” ชยรพบ่นกับเวทัสว่า “แต่ว่าถ้ามองด้วยสายตาที่ไร้รสนิยมของพวกนาย ก็คงชอบแบบโมรีสินะ!”
เขาไม่เหมือนกัน เขารู้สึกว่าโมรีก็หน้าตาธรรมดา ปาณีสวยกว่าตั้งเยอะ
เธอยืนอยู่ตรงนั้น เหมือนทะเลสาบที่สงบนิ่ง ทำให้คนมองรู้สึกสบายใจ แต่สายตาของเธอดันเหมือนแสงแดดยามเช้า สว่างไสวมาก
เวทัส “......”
สำหรับการเผชิญหน้ากับบุคคลซึ่งมีที่รสนิยมไม่ค่อยเหมือนคนอื่นเท่าไหร่นั้น ไม่รู้จะพูดอะไรเลยจริงๆ
เขามองปาณีแวบหนึ่ง คิดว่ามีเพียงตัวเองเท่านั้นที่รู้สึกว่าเธอสวย ไม่คิดเลยว่าคนอื่นจะรู้สึกแบบนี้เหมือนกัน มีความหึงและไม่สบายใจมากๆ
.......
“สวัสดีครับ ขอแอดวีแชทหน่อยได้ไหมครับ!” ช่วงเวลาพักเที่ยง ปาณีกับโมรีกำลังเตรียมตัวไปรับประทานอาหาร จู่ๆชยรพก็วิ่งมาตัดหน้าพวกเขา ขวางทางปาณีไว้
ตั้งแต่โมรีโด่งดัง คนที่อยากแอดวีแชทโมรีเยอะมาก
แต่ว่า นี่เป็นครั้งแรกที่ปาณีถูกคนอื่นรั้นไว้แบบนี้
เธอมองชยรพอย่างเกินความคาดหมายเล็กน้อย ชยรพเป็นคนที่ดูสะอาดสะอ้าน แม้ว่าจะไม่หล่อมาก แต่ก็ยังพอดูได้
ปาณีพูดว่า “นายทักคนผิดรึเปล่า?”
ดูท่าทางน่าจะมาหาโมรีมากกว่านะ
ชยรพตอบว่า “ไม่ใช่ ฉันมาหาเธอน่ะ แอดวีแชทหน่อยได้ไหม?”
ปาณีมองเขาอย่างลำบากใจเล็กน้อย “ฉันไม่มีวีแชทค่ะ”
เธอรู้สถานะตอนนี้ของตัวเองดีว่าเป็นคนที่แต่งงานแล้ว
แม้ว่าคุณอาจะไม่อยู่ เธอก็ไม่ควรที่จะให้วีแชทของตัวเองกับผู้ชายที่ไม่รู้จักง่ายๆแบบนี้
ชยรพเป็นคนดื้อรั้นมาก แม้ว่าจะถูกปาณีปฏิเสธแต่เขาจะไม่ถอดใจเด็ดขาก มองดูโมรีที่ยืนข้างๆปาณีสักพัก “ตอนนี้เป็นเวลาพักทานข้าว เราไปทานข้าวด้วยกันดีไหม?”
“ไม่......” ปาณีกำลังจะบอกว่าไม่ต้องแล้ว แต่โมรีกลับดึงเธออย่างกะทันหัน ตอบตกลงคำเชิญชวนของชยรพไป “ไปสิ!”
ปาณีมองโมรีแวบหนึ่ง รู้สึกเกินความคาดหมายเล็กน้อย
ปกติโมรีไม่ได้เป็นคนใจร้อนแบบนี้นะ พอมีผู้ชายมาจีบ ก็ปฏิเสธไปอย่างมีมารยาท
นี่คือ...... ชอบชยรพเข้าแล้วหรอ?
ไม่ใช่มั้ง!
ที่แท้โมรีก็ชอบผู้ชายสไตล์นี้หรอกหรอ?
ในโรงอาหาร ปาณีกับโมรีเพิ่งไปตักกับข้าวกลับมา ก็เห็นชยรพที่ตักกับข้าวเสร็จแล้วเหมือนกันลากเวทัสมาด้วย
พอเห็นเวทัส เธอถึงจะเข้าใจว่า ที่แท้ชยรพคนนี้เป็นเพื่อนของเวทัส!
ชยรพนั่งลงฝั่งตรงข้ามปาณี ส่วนเวทัสก็นั่งลงฝ่ายตรงข้ามกับโมรี
ทั้งสี่คนนั่งอยู่บนโต๊ะเดียวกัน
โมรีนั่งอยู่ข้างหน้าของเวทัส จ้องมองเขา ถามอย่างเขินอายว่า “เวทัส นายจบมาจากโรงเรียนไหนหรอ?”
“......” เวทัสมองเขาอย่างสงบนิ่งแวบหนึ่ง เคยเจอผู้หญิงที่เข้าหาเขามาเยอะ ดังนั้น เพียงแค่มองแวบเดียว เขาก็รู้แล้วว่าโมรีชอบเขา
เขาเป็นคนที่เย็นชามาโดยตลอด แม้ว่าตอนนี้โมรีจะโด่งดัง แต่ไม่ชินจริงๆที่จะพูดคุยกับผู้หญิงที่ไม่สนิทด้วย
ถ้าหากวันนี้ไม่เป็นเพราะว่าปาณีนั่งอยู่ตรงนี้ เขาไม่มีทางมาเด็ดขาด
อีกฝั่งหนึ่ง ชยรพที่กำลังจ้องมองปาณีก็ไม่ได้ปล่อยโอกาสในการตีสนิทนี้หลุดมือไปเหมือนกัน “จากที่ฟังเธอพูดแล้ว น่าจะไม่ใช่คนในท้องที่ใช่ไหม?”
“......” ปาณีขมวดคิ้ว พูดอย่างมีนัยแอบแฝงว่า “ภาษาจีนกลางของฉันไม่ดีขนาดนั้นเลยหรอ?”