ตอนที่158
ตนที่158
ไวยาตย์เชิญพวกเธอขึ้นชั้นบนด้วยลิฟต์ไปเจอกับธามนิธิ ตอนแรกปาณีว่าจะลงไปชั้นล่างแต่ก็กลับขึ้นชั้นบนต่อก็มาเจอกับไวยาตย์และพวกอาจารย์ธีรนัยกำลังเดินเข้าห้องสมุด
นี่คุณอางอนจนต้องมาหาเรื่องแบบนี้เลยหรอ?
ปาณีรีบตามไป ยืนอยู่ที่หน้าห้องแป๊บนึงพอดีกับที่น้าลำมุงกำลังจะเสริฟน้ำชา ปาณรเจอน้าลำมุง “คุณน้าคะเดียวฉันช่วยเสริฟค่ะ?”
ปาณีเป็นคนเข้าใจและสมเหตุสมผล หากมีแขกมาหาธามนิธิเธอก็ไม่เคยเข้าไปรบกวนเลย
ถ้าเธอเข้าไปแบบไม่ได้รับอนุญาตคุณอาคงจะโกรธเธอก็เลยต้องหาข้ออ้างเพื่อที่จะเข้าไป?
น้าลำมุงเกิดความสงสัย “ได้หรอคะ?”
ปาณี “ได้ค่ะ”
เมื่อก่อนตอนที่อยู่เมืองชลธีเธอก็เคยเป็นพี่เลี้ยงมาก่อน
อย่ามองว่าปาณีอายุน้อยนะเพราะเธอทำงานพาร์ทไทม์บ่อยๆเลยได้เรียนรู้อะไรมากมาย
เคยเสริฟอาหารในโรงแรมมาก่อน นี่แค่เสริฟน้ำชาไม่ได้ยากขนาดนั้นหรอก
ปาณีถือน้ำชาไว้แล้วค่อยเคาะประตูเดินเข้าไป
ไวยาตย์ยืนอยู่ข้างๆเห็นปาณีเอาน้ำชามาเสริฟก็ไม่เข้าใจว่าผู้หญิงคนนี้พึ่งตื่นก็ไม่อยู่นิ่งๆจะมายุ่งอะไรด้วย?
นี่เป็นงานของน้าลำมุงแต่เธอกลับแยกมาทำเองถ้าเกิดคุณธามนิธิไม่ชอบขึ้นมาล่ะทำไง?
ปาณีถือน้ำชาแล้วเดินเข้ามา เห็นธามนิธินั่งอยู่ตรงนั้นและอาจารย์ที่ไวยาตย์เป็นคนพาเข้ามาก็นั่งอยู่ที่โซฟาเหมือนเขากำลังคุยอะไรกันอยู่ ใบหน้าของธามนิธินิ่งไม่เหมือนกำลังสั่งสอนคน
ถึงจะเป็นอย่างนี้ปาณีก็ยังระแวงอยู่ดี
ก่อนธามนิธิจะสั่งสอนคน เขาก็ไม่เคยแสดงสีหน้าอะไรให้เห็น
เธอเอาน้ำชาไปเสริฟมองไปที่ธามนิธิก็พบว่าธามนิธิกำลังมองเธอมาเหมือนกัน
พอเห็นเธอมาพวกเขาก็ไม่ได้คุยกันต่อ ทีแรกปาณีอยากแอบฟังอะไรสักหน่อยแต่นี่ไม่ได้ยินอะไรเลย
ไวยาตย์มองไปที่ปาณี รู้สึกว่าเธอวันนี้แปลกๆกลัวเธอสร้างปัญหา ใจก็ระแวงขึ้นมา ภาวนาแค่ให้เธอเสริฟเสร็จก็ออกไปเร็วๆ
แต่กลับได้ยินปาณีเปิดปากพูดกับธามนิธิ “คุณอาคะ มีธุระจะคุยด้วยค่ะ”
เธอหาคุณธามนิธิมีเรื่องอะไร?
ไม่เห็นว่ามีแขกอยู่หรือไง?
อดใจไม่ไหวที่อยากลากเธอออกจากห้องนี้เร็วๆ……
“มีธุระอะไรไว้ค่อยคุยกัน” ธามนิธิทำหน้าเข้ม “เธอออกไปก่อน”
เห็นธามนิธิทำสีหน้าแบบนี้ ปาณีก็ยิ่งกังวลไปใหญ่ว่าเขาจะมีปัญหาอะไรกับอาจารย์ธีรนัย “เป็นเรื่องสำคัญจริงๆ รบกวนเวลาคุยแป๊บเดียว”
พอเห็นสายตาอ้อนวอนของเธอ ธามนิธิก็ใจอ่อนขึ้นมา
เขาบอก “ก็ได้”
ธามนิธิเห็นสีหน้าตื่นเต้นของปาณี “ทำไมเกิดอะไรขึ้น?”
เพราะข้างตัวไม่มีใครอยู่ ความกล้าของปาณีก็มีมากขึ้น “คุณเรียกอาจารย์ธีรนับมาทำไมคะ? ไม่ใช่จะสร้างปัญหาให้เขาใช่ไหมคะ?”
อยู่ต่อหน้าพวกเขาปาณีไม่กล้าถาม
ธามนิธิฟังปาณีแล้วชะงักไปแป๊บนึง มองไปที่เธอ ใบหน้าก็ไม่ได้แสดงอะไรออกมา “ทำไมไม่ได้หรือไง?”
ใครให้เธอชมว่าเขาหล่อล่ะ?
ในใจคุณอานี่คิดเล็กคิดน้อยกับเรื่องพวกนี้นะ!
ปาณี “คุณอาคะ ฉันก็แค่พูดไปเรื่อย ปล่อยอาจารย์ธีรนัยไปเถอะ! อีกอย่างเขานิสัยก็ดีอยู่นะ”
“เธอยังช่วยแก้ตัวให้เขาอีกงั้นหรอ?” ธามนิธิยกคิ้ว