ตอนที่159

ต๭นที่159 ปาณี “……” เธอสบตากับธามริธิ “งั้นก็บอกมาก่อนสิว่าทำยังไงคุณถึงหายโกรธ? ไม่คิดเรื่องพวกนี้อีก?” “เอาหัวขยับมาให้ฉันต่อยเธอสักหมัด ฉันก็จะปล่อบเขาไป” ธามนิธิบอก ปาณีฟังเสร็จทั้งตัวก็เริ่มรู้สึกไม่ดีขึ้นมา นี่คุณอาจะตีเธองั้นหรอ นี่เขาต้องโกรเธอขนาดไหน! เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าถ้าเขาเกิดความอิจฉาขึ้นมามันน่ากลัวขนาดไหน แต่เธอก็ยืดหัวไปให้ เธอเข้าใกล้ธามนิธิ ธามนิธิมองไปที่เธอ เขายกมือขึ้นแต่ไม่ได้ทำอะไรเธอเพียงแต่ขยี้หัวเธอแล้วบอก “ยัยโง่เอ๋ย ทำไมเธอต้องน่ารักขนาดนี้?” “……” ปาณีมองสายตาที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มของธามนิธิ “คุณไม่โกรธหรอ?” ธามนิธิพูดด้วยความอ่อนโยน “ตามฉันเข้ามา” ปาณีฟังธามนิธิพูดจบก็เข็นรถเข้าไปข้างในพร้อมเขา อาจารย์ธีรนัยคนนี้แยกหน้าคนไม่ค่อยออกบวกกับตอนฝึกในค่ายทุกคนก็ใส่ชุดเหมือนกันก็เลยเมื่อกี้ที่ปาณีเข้ามารอบหนึ่งเขานึกไม่ออกว่าเป็นใครแค่รู้สึกหน้าคุ้นๆ ณ ตอนนี้พอกลับเข้ามาข้างใน ปาณีก็ทำความเคารพกับอาจารย์ธีรนัย “สวัสดีค่ะอาจารย์ธีรนัย” เมื่อกี้ที่ธามนิธิออกไปกับปาณี อาจารย์ธีรนัยและอาจารย์ที่อยู่ข้างๆก็คิดว่าปาณีเป็นอะไรกับธามนิธิ ถึงจะไม่รู้จักกับปาณีดีแต่ก็ดูออกว่าผู้หญิงคนนี้อยู่ในสายตาธามนิธิตำแหน่งคงไม่ธรรมดา ถ้าเป็นเมื่อก่อนใครจะกล้าพูดแบบนี้กับธามนิธิยังเชิญเขาออกไปคุยข้างนอกอีก? แต่กลับกันธามนิธิก็ตกลงว่าง่าย ก็เลยในใจพวกเขาก็รู้สึกชื่นชมผู้หญิงคนนี้ขึ้นมา พอกลับมาปาณีก็เป็นฝ่ายทักทายพวกเขาก่อน เขานั่งอยู่ที่โซฟายื่นหลังตรง “สวัสดีครับ” ปาณีได้ยินเขาพูดคำให้เกียรติขนาดนี้ก็อดหัวเราะไม่ได้ “อาจารย์จำหนูไม่ได้หรอคะ?” อาจารย์ธีรนัยได้ยินคำนี้ก็เลยมองหน้าเธอดูดีๆแล้วค่อยจำได้ “ปาณี?” “ใช่ค่ะ” “นั่งลง” ธามนิธิมองไปที่ปาณีแค่แวบเดียวเธอก็ส่งสายตากับคนอื่นถ้ารู้งี้เมื่อกี้ไม่น่าปล่อยเธอง่ายๆ ปาณีนั่งลงที่โซฟาข้างๆ อาจารย์ธีรนัยมองไปที่ปาณีแล้วหันกลับมามองที่ธามนิธิอดใจไม่ไหวเลยถาม “พี่ครับ พี่กับเขาเป็น……” “พี่?” พอปาณีได้ยินอาจารย์ธีรนัยเรียกธามนิธิแบบนี้ก็ผิดคาดเล็กน้อย งั้นที่คุณอาเรียกอาจารย์ธีรนัยมาไม่ใช่เพื่อสั่งสอน? แต่ดูเหมือนสองคนนี้เคยรู้จักกันมาก่อน ธามนิธิมองปาณีที่ไม่รู้จักเก็บอาการเลยนิ่งๆ แล้วแสดงความเป็นผู้นำ “พี่สะใภ้เธอ” ตอนเขาแนะนำ ใบหน้าเขานิ่งเฉย อาจารย์ธีรนัยฟังจบเกือบจะกระโดดขึ้นมาเพราะความตกใจ เมื่อก่อนก็เคยได้ข่าวว่าธามนิธิมีคู่หมั้นแล้วแต่เธอก็ไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นเพียงเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง…… โดยเฉพาะตอนฝึกในค่ายเธอไม่ปล่อยปาณีเลยแม้แต่น้อย ทำไมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะตายแน่? อาจารย์ธีรนัย “ตอนอยู่ในโรงเรียนไม่รู้ว่านี่เป็นพี่สะใภ้ก็โหดกับเธอนิดนึง พี่สะใภ้อย่าถือสาเลยนะครับ” ทั้งๆที่ก่อนหน้าที่อยู่ต่อหน้าผู้คนอาจารย์ธีรนัยออกจะโหดแต่ทำไมเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนล่ะคนไม่มีความโหดเหมือนปกติ แล้วยังรู้สึกเหมือนเธอกลัว? ปาณีมองธามนิธิด้วยความสงสัย ดูจากอาการแล้ว ในใจของอาจารย์ธีรนัยตำแหน่งก็ธามนิธิก็ไม่ธรรมดานะเนี่ย!