ตอนที่ 163

๕อนที่ 163 “รองเท้า” “น้าลำมุงเป็นคนซื้อ เธอไปขอบคุณเขาสิ” ธามนิธิขมวดคิ้วและให้ไวยาตย์เข็นเขาเข้าไปในลิฟต์ ปาณีเดินตามเข้าไปในลิฟต์ มองดูเท้าของตัวเอง ยิ่งใส่ยิ่งรู้สึกชอบ ใส่สบายมากจริงๆ ธามนิธิแอบมองท่าทางที่มีความสุขของเธอแวบหนึ่ง อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ เขาชอบปาณีที่รู้สึกพอใจและมีความสุขกับสิ่งเล็กๆน้อยๆแบบนี้มาก แค่รองเท้าคู่เดียว ก็ทำให้เธอมีความสุขมากขนาดนี้! โง่จริงๆเลยนะ! ...... ในบ้านวิสิทธิ์เวช ชั้น 2 ห้องของเวทัส ชยรพนั่งอยู่บนโซฟา กำลังเล่นเกมมือถืออยู่กับเวทัส เกือบจะได้ MVP แล้วแท้ๆ แต่สุดท้ายกลับโดนคนของฝ่ายตรงข้ามรุมฆ่า 5 ต่อ 1 เขามองเวทัสอย่างโมโห “พวกนายหักหลังฉัน!” เวทัสขมวดคิ้วอย่างใจเย็น “กาก!” ชยรพมองคนที่หักหลังเขาอย่างไม่สะทกสะท้านอะไร “.....นาย ไม่สนใจนายละ ฉันจะไปดื่มน้ำ” เขาเดินออกไปจากห้อง เตรียมตัวจะไปดื่มน้ำข้างล่าง ก็เจอกับปาณีที่แบกเป้เดินขึ้นบันไดมาพอดี ปาณีกับธามนิธิเพิ่งมาถึง เธอกำลังจะเอาของไปเก็บที่ห้อง “ปาณี” แม้ว่าเธอจะเปลี่ยนชุดแล้ว แต่ชยรพก็จำเธอได้ตั้งแต่แวบแรก ปาณีได้ยินคนเรียกชื่อเธอจึงหยุดเกิน ก็เห็นชยรพ เขาเปลี่ยนชุดแล้วเหมือนจะดูหล่อกว่าครั้งก่อนนิดหน่อยนะ แต่เดิมอยากถามว่านายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แต่ก็นึกได้ว่าเขาเป็นเพื่อนของเวทัส ปรากฏตัวขึ้นที่นี่ก็เหมือนจะไม่แปลกอะไร ปาณีจึงไม่ได้ถาม เพียงแต่ขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “มีธุระหรอ?” “เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?” ชยรพเดินเข้ามาหาเธอ ประเมินเธออย่างประหลาดใจ “ที่นี่ไม่ใช่บ้านของเวทัสหรอ?” เธอมีสายสัมพันธ์กับเวทัส? คิดไม่ถึงจริงๆ! “มีธุระเลยแวะมา” ปาณีมองเขาอย่างนิ่งเฉยแวบหนึ่ง ไม่ได้อธิบายอะไรต่อ เดินเข้าห้องของตัวเองไป เพื่อรอชยรพแล้ว เวทัสกำลังพิมพ์ข้อความสนทนากับเพื่อนๆที่เล่นเกมด้วยกันเมื่อครู่ ชยรพที่ไม่ทันได้ดื่มน้ำเดินกลับเขามาในห้อง นั่งลงตรงข้ามเวทัสด้วยสีหน้าจริงจังมาก “นายรู้ไหมว่าฉันเจอใครมา?” “ใคร?” เวทัสกำลังจิ้มข้อความในหน้าจอ ไม่ได้มองเขาแต่อย่างใด ชยรพพูดว่า “ปาณี เธอมาปรากฏตัวที่บ้านนายได้ยังไง?” ครั้งก่อนที่เจอหน้ากัน เวทัสยังพูดอยู่เลยว่าไม่สนิท แต่ผลลัพธ์คือ ชั่วพริบตาเดียว ปาณีก็ปรากฏตัวที่บ้านของเขา เวทัสเงยหน้าขึ้น สีหน้าเข้มขรึมมาก “ทำไมนายยังไม่ลืมเธออีก ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าคิดจะจีบเธอ” “นายจะตื่นเต้นขนาดนี้ทำไม?” ชยรพหัวเราะ “เมื่อก่อนพวกนายเรียนโรงเรียนเดียวกัน เธอคงไม่ได้เป็นแฟนเก่านายใช่ไหม?” “......” เวทัสตัวแข็งทื่อ แต่เดิมชยรพแค่พูดเล่นเฉยๆ แต่พอเห็นท่าทางแบบนี้ของเวทัสแล้ว กลับรู้สึกเกินความคาดหมายเล็กน้อย “นี่ฉันเดาถูกหรอ?” “ถ้าเธอเป็นแฟนเก่าฉันแล้วจะปรากฏตัวที่นี่ได้ยังไง?” ตอนนี้ปาณีเป็นน้าสะใภ้ของเขาต่างหาก ถ้าหากเขายอมรับว่าปาณีเป็นแฟนเก่าของเขาอีก จะขายหน้าขนาดไหนเนี่ย! ดังนั้น เวทัสจึงเลือกที่จะปฏิเสธ เขาพูดกับชยรพว่า “แค่เป็นญาติกันเฉยๆ นายอย่าแม้แต่จะคิดล่ะ” ถ้าหากล่วงเกินน้าไป ผลที่ตามมาต้องไม่ดีแน่ๆ ชยรพรู้สึกประหลาดใจกับฐานะของปาณีเป็นอย่างมาก “ญาติ เป็นญาติกันยังไง? น้องสาวหรอ?” “ใช่ น้องสาว!” เวทัสขี้เกียจอธิบาย น้าสะใภ้ 3 คำนี้ เขาพูดไม่ออกมาจริงๆ ...... ปาณีวางกระเป๋าลง กลับไปยังชั้นล่าง ธามนิธิไม่ได้กลับมาตั้งนาน ฐิติพรกำลังคุยกับธามนิธิยู่ นานมากกว่าฐิติพรจะได้เจอ ดังนั้นต้องพูดคุยกับเขาเยอะๆหน่อย