ตอนที่ 164

ต๭นที่ 164 ปาณีไม่ได้รบกวนพวกเขา เดินไปนั่งลงบนโซฟายาวถัดจากธามนิธิอย่างเงียบๆ เธอเพิ่งนั่งลง ชยรพก็ลงมาจากข้างบน พอเห็นปาณี ใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้มแบบแบดบอยขึ้นมา เขาไม่ใช่คนจริงจังอะไร พอเห็นท่าทางแบบนี้ของเขาแล้ว ในใจของปาณีมีลางสังหรณ์ที่ไม่ค่อยดีนัก มันจะทำอะไรของมันเนี่ย? ฐิติพรเห็นชยรพ ก็รีบพูดว่า “ชยรพ มานั่งสิ” แม้ว่าจะเป็นรูมเมทของเวทัส เพิ่งจะสนิทกันในมหาลัย แต่ว่าผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายก็รู้จักกันมานานแล้ว ดังนั้น ฐิติพรจึงต้อนรับชยรพอย่างรักใคร่ ชยรพเดินเข้ามา “ผมลงมาดื่มน้ำครับ” ฐิติพรพูดว่า “นั่งก่อนสิ แม่บ้านไปเอาน้ำให้หลานแล้วจ้ะ” แม้ว่าชยรพจะซน แต่ว่าเขาก็มีมารยาทที่ควรจะมี เขาทักทายกับธามนิธิก่อน “สวัสดีครับคุณอาธามนิธิ” ธามนิธิพยักหน้า ชยรพจึงไปนั่งลงบนโซฟา แต่ว่า ที่กว้างขวางขนาดนี้ เขานั่งที่ไหนไม่ว่า ดันมานั่งโซฟาที่ปาณีกำลังนั่งอยู่ ปาณี “......” เพื่อนคนนี้ --- เธอแทบอยากจะหาที่หลบภัย ถ้านายอยากตายก็ตายคนเดียวสิ ทำไมมาลากฉันเข้าไปเกี่ยวด้วย! ธามนิธิมองชยรพแวบหนึ่ง ฐิติพรแนะนำชยรพให้กับเขา “นี่คือเพื่อนของเวทัส หลานของอาของลูกน่ะ” บ้านของชยรพก็เป็นครอบครัวที่มีฐานะทางสังคมเช่นกัน แน่นอนว่าธามนิธิเคยได้ยินชื่อของคุณปู่ของชยรพอยู่แล้ว และยังเคยเจออีกด้วย ธามนิธิมองชยรพแวบหนึ่ง เด็กนี่หน้าตาเหมือนพ่อของเขาจริงๆ “ชยรพ!” ธามนิธิตั้งใจเรียกชื่อเขาโดยลากเสียงยาวอย่างมีนัยแอบแฝง ชยรพยิ้มให้กับธามนิธิ ไม่รู้เลยแม้แต่น้อยว่าคำพูดนี้ของธามนิธินั้นหมายความว่ายังไง ยังคิดว่าธามนิธิกำลังทักทายเขาอยู่ แม่บ้านถือแก้วน้ำออกมา วางลงตรงหน้าของชยรพ ชยรพกล่าวขอบคุณไป “ขอบคุณครับ” เขายกน้ำขึ้นดื่ม สายตาไปตกอยู่บนตัวของปาณี เขามองไปยังปาณี ใบหน้าแสดงสีหน้าของแฟนคลับที่เจอตัวจริงของคนที่ตัวเองชอบอยู่ “ฉันคิดไม่ถึงเลยนะว่าเธอจะเป็นน้องสาวของเวทัส” หลังจากที่ทานข้าวด้วยกันครั้งที่แล้ว เขาก็อยากนัดเจอปาณีมาตลอด แต่กลัวเขาจะทำให้เธอตกใจกลัวสักก่อน และก็กลัวว่าถ้ารีบร้อนเกินไปจะทำให้เธอไม่พอใจได้ ตอนนี้ได้ยินว่าเธอเป็นน้องสาวของเวทัส ชยรพรู้สึกเหมือนตัวเองมีความหวังอีกครั้ง ความสัมพันธ์ของเขากับเวทัสดีขนาดนี้ คุณปู่ก็รู้จักคนในบ้านวิสิทธิ์เวชอีก ถ้าหากพูดกับคนในบ้านวิสิทธิ์เวช พวกเขาต้องจับคู่เขากับปาณีให้แน่ๆ “น้องสาว?” ปาณีไม่เข้าใจว่าตัวป่วนคนนี้กำลังพูดเรื่องอะไรอยู่ เขาตัดสินใจจากจุดไหนว่าตัวเองกับเวทัสเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน? ธามนิธิมองปาณีแวบหนึ่ง เห็นเธอกำลังคุยกับชยรพด้วยท่าทางสนิทสนม ถามว่า “พวกเธอรู้จักกันหรอ?” ปาณีกำลังจะอธิบายว่าตัวเองกับชยรพไม่สนิทสนมอะไร แต่ชยรพก็แย่งตอบสักก่อน “ใช่ครับ เคยเจอกันก่อนหน้านี้ที่มหาลัยครับ” ขณะที่เขากำลังพูด สายตาของเขาไม่เคยจากปาณีไปเลย เขาจ้องปาณีอย่างไม่วางตา ความชอบที่เขามีต่อปาณี ไม่มีท่าทีที่จะปกปิดมันไว้เลย แค่ธามนิธิมองไปแวบเดียวก็รู้แล้วว่าเด็กคนนี้กำลังคิดไม่ซื่อกับปาณี ช่างกล้าจริงๆ! ฐิติพรได้ยินก็หัวเราะ “เหมือนจะใช่เนอะ พวกเธอ 3 คนเรียนมหาลัยเดียวกัน” “ไม่เพียงแต่เรียนที่เดียวกันเท่านั้นครับ ยังเป็นเพื่อนร่วมชั้นอีก พรหมลิขิตจริงๆ! ใช่ไหม?” เขามองไปปาณีพร้อมกับยักคิ้วให้ ปาณีไม่กล้าจ้องหน้าเขา เพียงแต่แอบมองธามนิธิแวบหนึ่ง พบว่าใบหน้าของคุณอานั้น โกรธจนหน้าดำหน้าแดงไปตั้งนานแล้ว ธามนิธิไม่ได้พูดอะไร แต่ปาณีก็รู้สึกได้ถึงความไม่พอใจของเขา