ตอนที่ 165

ต๭นที่ 165 ชยรพคนนี้เป็นตัวปัญหาจริงๆ! เพื่อหลีกเลี่ยงการที่คุณอาเข้าใจผิด ปาณีตอบกลับไปโดยที่ไม่ไว้หน้าชยรพเลย “ใครมีพรหมลิขิตกับนาย?” “.....” ชยรพมองไปยังท่าทางของปาณีพร้อมกับยิ้ม รู้สึกว่าปาณีที่เย็นชาสวยจนไร้ที่ติ เวทัสที่เข้าห้องน้ำออกแล้วไม่เจอชยรพ ก็คิดว่าเขาคงลงไปดื่มน้ำข้างล่างแล้ว ก็ลงไปข้างล่างด้วย ก็เห็นชยรพกับปาณีนั่งอยู่บนโซฟาตัวเดียวกัน นี่ไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือธามนิธินั่งอยู่ข้างๆด้วย และมองไปท่าทางขี้เล่นของชยรพอีกครั้ง สายตาที่แทบจะไปติดอยู่บนใบหน้าของปาณี เวทัสอดไม่ได้ที่จะเช็ดเหงื่อแทนเขา หลานชายแท้ๆของธามนิธิ --- แม้ว่าจะเป็นตัวเวทัสเองที่ถูกธามนิธิเอาใจตั้งแต่เล็กจนโต ยังไม่กล้าทำตัวโอหังแบบนี้เลยดีไหม? ชยรพยังอยากจะพูดอะไรต่อ เวทัสก็เดินเข้ามาแล้ว หาข้ออ้างและลากเขาอกไป ปาณีมองไปยังธามนิธิและฐิติพรแวบหนึ่ง อธิบายว่า “เป็นเพื่อนมหาลัยเดียวกันเฉยๆค่ะ ก่อนหน้านี้เคยเจอกันแค่ครั้งเดียว หนูกับเขาไม่สนิทกันค่ะ” หลังอธิบายเสร็จ พบว่าสีหน้าของธามนิธิไม่เปลี่ยนแปลงเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่ยกน้ำขึ้นดื่มอย่างเย็นชา ไม่ได้มองเธอแต่อย่างใด ทันใดนั้นก็รู้สึกอยากร้องไห้ขึ้นมาทันที นี่นายอยากให้ฉันตายจริงๆใช่ไหม..... ชยรพ! ฐิติพรมองไปยังธามนิธิ พูดว่า “สองวันก่อน ภรรยาของชลธีโทรมาหาแม่” ชลธีก็คือพ่อของนลิน ภรรยาของเขา ก็ต้องเป็นคนที่ก่อนหน้านี้มาถึงบ้าน แล้วพูดว่าธามนิธิเป็นหมัน และยังพิการอีก จะไม่มีทางให้ลูกสาวของเขาแต่งงานกับธามนิธิเด็ดขาด แม้ว่าจะผ่านมาหลายวันแล้ว แต่ว่า พอหวงคิดถึงท่าทีของภรรยาชลธีในเวลานั้น ก็ทำให้ฐิติพรเศร้าใจเป็นอย่างมาก คนที่เกือบจะเป็นญาติโดยการแต่งงาน หลังจากที่ลูกชายของเธอประสบอุบัติเหตุ ไม่เพียงแต่ไม่มีคำพูดปลอบใจ แต่กลับซ้ำเติมอีก เธอตัดสินใจอย่างเด็ดขาดแล้วว่าชาตินี้จะไม่มีทางไปมาหาสู่กับครอบครัวนี้แน่นอน แต่ไม่คิดเลยว่าชลธีจะโทรมาหาเธอไวขนาดนี้ โดยเฉพาะตอนที่โทรมาในเมื่อวาน ทำตัวดีอย่างกับเป็นลูกเป็นหลาน ธามนิธิวางแก้วน้ำลงอย่างสงบนิ่ง ถามว่า “เขาพูดอะไรบ้าง?” “พูดว่าให้แม่บอกลูกหน่อยว่าเขาอยากเลี้ยงข้าวลูกสักมื้อหนึ่ง” ชลธีก็โทรไปหาธามนิธิหลายสายเช่นกัน แต่ก็ติดต่อไม่ได้เลย ธามนิธิไม่ใช่คนที่ใจกว้างขนาดนั้น เรื่องการให้อภัยเป็นเรื่องของเจ้าแม่กวนอิมเป็นคนทำ และเขา จะทำแต่เรื่องที่ตัวเองอยากจะทำเท่านั้น ก่อนหน้านี้ที่เขาตั้งใจเอาคืนบ้านมีสุวรรณ์ แย่งที่ดินและธุรกิจของบ้านมีสุวรรณ์ ไม่เพียงแต่เป็นเพราะนลินทำลายงานแต่งงานเท่านั้น แต่เป็นเพราะท่าทีของคนในบ้านมีสุวรรณ์ต่างหาก ครั้งก่อนที่คู่สามีภรรยาของบ้านมีสุวรรณ์พูดคุยกับพ่อแม่ของเขาในห้องรับแขก เขาได้ยินชัดเจนทุกคำพูด ในเวลานี้ ได้ยินว่าชลธีอยากเลี้ยงข้าวตัวเอง ธามนิธิพูดอย่างเย็นชาว่า “ผมยุ่งมาก ไม่ว่าง” “แม่ก็บอกเขาอย่างนี้แหละ ปฏิเสธไปตรงๆเลย!” ทั้งสองบ้านมีความสัมพันธ์ที่ดีมาตลอดหลายปี ไม่เคยคิดเลยว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ แต่ความจริงก็คือบ้านมีสุวรรณ์ทำเกินไปก่อน เพียงแค่ฐิติพรพูดถึงคนบ้านนี้ ก็รู้สึกเกลียดจนเข้ากระดูกเลยแหละ ตอนนี้เห็นชลธีอยากกลับมาอ้อนวอนขอร้องอย่างนี้ ทำให้เธอสะใจเป็นอย่างมาก ปาณีนั่งอยู่ข้างๆ กำลังฟังคุณอากับฐิติพรคุยธุระกัน ไม่ได้พูดแทรกแต่อย่างใด ไม่ง่ายเลยกว่าจะรอพวกเขาสนทนาหัวข้อนี้จนเสร็จ ฐิติพรถูกเรียกออกไปแล้วเนื่องจากมีสายเข้า ปาณีถึงมองไปทางธามนิธิ “คุณอา......” “ไวยาตย์” เธอเพิ่งจะพูดไปได้สองคำ ก็ได้ยินธามนิธิเรียกไวยาตย์แล้ว ไวยาตย์เดินเข้ามา “คุณธามนิธิครับ” “พาฉันขึ้นไปบนห้อง” ธามนิธิไม่มองปาณีเลย เสมือนว่าเขาไม่ได้ยินในสิ่งที่เธอพูด