ตอนที่177

ต๭นที่177 “ฉันขี้เกียจสนใจเธอ”ติรยาเห็นว่ามีสองคนกำลังมาสู้กับเธออยู่ ทีนาร์อยู่ข้างๆก็เหมือนคนโง่ที่ช่วยอะไรไม่ได้ เลย เดินออกมาจากหอ นี่โกรธง่ายขนาดถึงขั้นเดินออกจากหอ? ปาณีขมวดคิ้ว เกิดคาดจริงๆ อย่างนี้ก็ไม่สนุกแล้วสิ! ทีนาร์มีอคติต่อปาณีก่อนหน้านี้ก็มีปัญหากับโมรีพอเห็นติรยาออกจากหอก็รีบเดินตามไป เพิ่งเปิดเทอมงานก็จะยุ่งหน่อย ปาณีงานยุ่งจนถึงวันพุธแล้วก็นึกได้ว่าเคยบอกไว้ว่าจะกลับไปหาคุณอา เธอเพิ่งออกจากโรงเรียน ก็ไปขึ้นรถไฟฟ้าแล้วป้าก็โทรเข้ามาพอดี พอนึกถึงครั้งล่าสุดที่คุยกับป้าแล้วเป็นตอนที่แม่ให้ป้าโทรมาขอให้ไม่ต้องแต่งงานกับธามนิธิ ปาณีรับโทรศัพท์ “คุณป้าคะ” “ปาณี”ป้าพูดต่อ“ไม่ได้เจอกันนานเลย ป้าไม่ค่อยไว้ใจเธอเท่าไหร่เลยโทรหา ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?” “ก็ดีค่ะ”ได้เรียนหนังสือสำหรับเธอมันเป็นเรื่องที่ดีมากแล้วยังมีคุณอาที่ค่อยใส่ใจดูแลเธออีกเหมือนตัวเอง กำลังขึ้นสวรรค์เลย ป้าว่า“เธอสบายก็ดีแล้ว ป้าจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง” ปาณีถามต่อ“คุณป้าโทรมามีเรื่องอะไรอีกหรือเปล่าคะ? เพราะว่าก่อนหน้านี้แม่ฝนสิริทำเกินไปเลยทำให้ปาณีรู้สึกว่าฟังเสียงของป้าแล้วยังอบอุ่นกว่าเสียงแม่ ป้าพูดต่อ“แม่ของเธอตอนนี้อยู่กับป้าอยู่จะคุยด้วยหน่อยมั้ย” “……”พอป้าพูดแบบนี้ปาณีก็รู้ทันทีที่ป้าโทรมานี้เป็นเพราะแม่สั่งให้โทรมา แต่ปาณีก็ไม่ได้รีบวางสาย เธอตอบไป“แม่หนูไปทำอะไรให้ป้าลำบากใจหรือเปล่าคะ?” รู้ว่าปกติป้าดีกับเธอแล้วเธอก็เชื่อฟังป้าเลยไปหาป้าสินะ ป้า“ปาณีแม่ก็ทำเพื่อเรานะแต่ว่าเธอไม่ค่อยได้อ่านหนังสือเลยโลกแคบไปหน่อย แต่ช่วงนี้แม่เธอก็เป็นห่วงหนู นะ กินไม่ลงนอนไม่หลับ หนูช่วยพูดกับแม่เธอหน่อยนะ!” ปกติปาณีไม่รับสายแม่เธอ แม่เธอก็หาวิธีทางอื่นไม่ได้เลยต้องให้คนอื่นช่วย ปาณี“ได้งั้นก็ให้แม่รับสาย” แค่แป๊บเดียวในโทรศัพท์ก็มีเสียงอ่อนโยนของแม่ดังขึ้น“ปาณีนี่แม่นะ!” ปาณีแสดงท่าทีน้ำเสียงเย็นชา“แม่ยังจำได้อยู่หรอว่าคุณเป็นแม่หนู!” ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่เธอทำแบบนั้นกับธามนิธิ ปาณีก็ไม่เคยได้คุยโทรศัพท์กับแม่เธออีกเลย แม่“ครั้งที่แล้วแม่ไม่ดีเอง แม่ผิดไปแล้ว” “มีอะไรจะพูดก็พูดออกมาสิ! ไม่ต้องมาพูดเรื่องไร้สาระแบบนี้”เธอรู้นิสัยของแม่เธอดี เขาใช้กำลังมากมายขนาดนี้คงไม่ใช่เพราะอยากโทรมาขอโทษหรอก แม่“นี่เธอก็จะแต่งงานแล้วไม่ใช่หรือไง? ฉันอยากมาถาม……เรื่องสินสอดว่าพวกเขาตกลงกันยังไง” ลูกตัวเองก็อุตส่าห์แต่งงาน ไม่ใช่ว่าไม่ได้อะไรสักอย่างหรอกมั้ง! ปาณีฟังแม่เธอพูดจบอดหัวเราะไม่ได้“นี่เธอกำลังห่วงเรื่องนี้อยู่หรอ!” ห่วงว่าลูกตัวเองเป็นยังไงบ้างที่ไหนละ ฟังน้ำเสียงของปาณี แม่เธอก็รีบอธิบาย“ฉันก็กลัวว่าเขาเอาเปรียบเธอไง นี่เธอก็แต่งไปถ้าไม่มีสินสอดมันเป็น อะไรละ? พูดออกไปก็มีแต่คนหัวเราะละสิ” “เรื่องนี้เธอไม่ต้องห่วง”ปาณีพูด“ฉันบอกกับเขาเรียบร้อยแล้วว่าไม่ต้องการสินสอด ฉันไม่เอาสักอย่าง”