ตอนที่178

ต๭นที่178 “เธอบอกอะไรนะ!”น้ำเสียงของแม่แค่แป๊บเดียวก็ตื่นเต้นขึ้นมา นี่ปาณีบอกว่าไม่เอาสินสอดงั้นหรอ? นี่ฉันมีลูกโง่ขนาดนี้ได้ยังไงกัน? บ้านวิสิทธิ์เวชฐานะดีขนาดนี้ สินสอดก็ต้องสักหนึ่งแสนหยวนแปดหมื่นหยวนสิ! ปาณีไม่ได้ฟังฝนสิริพูดอีกก็ตัดสายทิ้ง เธอรู้ว่าถ้าไม่รีบตัดสายแม่เธอก็จะบ่นอีก แม่ฝนสิริก็เตรียมจะว่าปาณีแต่ยังไม่ทันพูดสายก็ถูกตัดแล้ว เธอโกรธจนชี้ไปที่โทรศัพท์แล้วพูดกับป้าของปาณีว่า“เธอดูสิ มีลูกแบบนี้ได้ยังไงกัน? ไม่เชื่อฟังกันหน่อย เลย” ที่จริงเธอคิดว่าปาณีแต่งไปที่บ้านวิสิทธิ์เวช ตัวเองก็ยังได้ค่าสินสอดหน่อย ถ้าได้บ้านหลังนึง ถ้าวันหลังนภันต์แต่งงานก็จะหาผู้หญิงที่ดีหน่อย ไม่งั้นก็เอาสักหนึ่งแสนหยวนแปดหมื่อนหยวนก็ยังดี ก็ไม่ต้องกังวลค่าเทอมของนภันต์อีก! แต่นี่ปาณีไม่รู้เรื่องเลย ไม่คิดเผื่อน้องชายตัวเองจะบ้าตายอยู่ละ! ป้าก็มาคุย“ไม่มีก็ช่างมันเถอะ ปาณีก็คิดเผื่อเธอนี่ไง ถ้าเขาให้ค่าสินสอด เธอก็ต้องเตรียมสินสอดทองหมั้นให้ ปาณีอีก ตอนนี้ที่บ้านมีลูกอีกสองคนต้องเรียนหนังสืออีก เธอจะเอาตังมาจากไหน?” “ช่างมันงั้นหรอ?”แม่ฝนสิริพูดด้วยเสียงสูง“จะช่างมันได้ไงละ? ไม่ใช่ลูกสาวเธอ เธอเลยไม่รีบร้อนไง” เธอเคยคิดไว้ถ้าบ้านวิสิทธิ์เวชให้ค่าสินสอด เธอก็จะเอาสักหมื่อนสองหมื่อนหยวนให้นภันต์ใช้แล้วที่เหลือเธอจะ ใช้มันเอง สินสอดนี้ต้องเอาให้ได้ พูดจบ เธอก็ไม่รอป้าของปาณีพูดเรื่องไร้สาระอีกออกจากบ้าน เตรียมตัวเข้าเมือง ธามนิธิวันนี้อยู่บริษัทตอนที่ปาณีโทรมาพวกเขากำลังประชุมกันอยู่ ไวยาตย์เป็นคนรับสาย ไวยาตย์บอกที่อยู่ไป ปาณีก็มาเลย บริษัทใหญ่มาก พอถึงชั้นแรกปาณีที่เพิ่งเคยมาครั้งแรกก็หลงทาง เธอเดินไปหน้าเคาน์เตอร์“สวัสดีค่ะ ฉันมา หาไวยาตย์ค่ะ”พนักงานต้อนรับมองการแต่งตัวของปาณี แต่ปกติคนที่มาหาไวยาตย์ ที่บริษัท ส่วนใหญ่ก็ใส่เสื้อ สูทกันหมด มีแค่ปาณีใส่เสื้อธรรมดา พอมองไปก็เหมือนเป็นเด็กนักเรียนยากจนคนนึง แผนกต้อนรับ“เธออยากเจอคุณไวยาตย์? มีนัดมั้ยคะ?” “ฉันพึ่งโทรคุยกับเขามาค่ะ” แผนกต้อนรับ“ขอชื่อค่ะ” ปาณีบอกชื่อไป แผนกต้อนรับก็จัดการตรวจแป๊บนึงแต่ก็หาชื่อไม่เจอ อดมองบนไม่ได้แล้วมองที่ปาณี“ไม่มีขื่อ คุณค่ะ” “คุณช่วยบอกให้ทราบว่าต้องไปห้องทำงานเขาทางไหนก็ได้ค่ะ”ปาณีรู้สึกว่าตัวเองน่าจะหาเจอ แผนกต้อนรับได้ยินแบบนั้นก็อดที่จะประชดไม่ได้“คนที่อยากเจอคุณไวยาตย์มีเยอะแยะ ผู้หญิงแบบเธอฉันเห็น ทุกวัน เขาไม่ใช่คนที่เธออยากเจอก็จะได้เจอง่ายๆนะ!” ต้องค่อยรับมือกับพวกผู้หญิงที่อยากเกาะคุณไวยาตย์ทุกวัน เบื่อจะตายอยู่ละ! ปาณีกำลังเอาโทรศัพท์ออกมากำลังจะโทรให้ไวยาตย์ ปรากฏว่าไวยาตย์ลงมาก่อนแล้ว “ปาณี” เขาเห็นปาณีก็รีบเดินมาหา “รู้ได้ไงว่าฉันมาถึงแล้ว?”ปาณีมองไปที่ไวยาตย์ ไม่คิดว่าเขาจะลงมาทันเวลาขนาดนี้ เวลานี้เขาไม่ว่างไม่ใช่หรือไง? ไวยาตย์“กลัวเธอหลงทาง ผมเลยลงมาดู” ที่รักของคุณธามนิธิ ใครจะกล้าปล่อยให้คนอื่นแล้วไม่สนใจละ?