ตอนที่180
ตนที่180
ไวยาตย์เห็นสภาพนี้ก็เดินออกมาแบบเงียบๆแล้วปิดประตูของห้องประชุม
เขาก็เป็นเพียงคนโสดที่รู้ตัวดีคนนึง
ธามนิธิมองปาณีแล้วทำหน้าขรึม “ตั้งใจหน่อย ที่นี่เป็นที่ทำงาน”
“……” ปาณีหมดคำพูด
นี่เธอไม่ได้ตั้งใจตอนไหนกัน?
ตั้งใจสุดๆเลยนะ?
เธอนั่งอยู่ข้างๆมองธามนิธิ ไม่ได้รบกวนเขาแค่นั่งมองเขาเงียบๆ
ธามนิธิจ้องที่โน้ตบุ๊คสักพักก็อดใจไม่ได้เลยสบตากับปาณี
ปาณีไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นแค่นั่งอยู่กับที่แล้วมองเขา ในสายตาเต็มไปด้วยความนีบถือ
ถึงแม้คุณอาจะยืนไม่ได้ ถึงแม้เขาสามารถนั่งที่เก้าอี้เข็นได้อย่างเดียวแต่เธอรู้ว่าเมื่อก่อนเขาก็เคยเป็นฮีโร่เหมือนกัน
เขาเป็นทหารเพราะปกป้องประเทศชาติตัวเองเลยเกิดอุบัติเหตุ
นั่งที่เก้าอี้เข็นแล้วไง? ไม่น่าอับอายสักหน่อย
เธอรูปที่คุณอาใส่เสื้อทหาร หล่อมากๆๆ
สายตาคู่นี้ทำให้ธามนิธิรู้สึกอบอุ่นไปอีก “กลางคืนอยากกินอะไร? ฉันจะไวยาตย์ไปจัดการ”
“อยากกินหม้อไฟ” ปาณีมองที่ไวยาตย์ “ไม่ได้กินนานแล้ว”
เป็นคนถิ่มของเมืองชยุต ไม่กินหม้อไฟสักมื้อในหนึ่งอาทิตย์ก็จะรู้สึกชีวิตขาดสีสัน
ธามนิธิยิ้ม “ได้! ช่วงนี้พี่สาวพึ่งเปิดร้านหม้อไฟ พวกเราไปลองกัน”
ปาณี “อือ งั้นชวนพี่ไปกินด้วยกัน! กินกันสองคนมันไม่สนุก”
กินหม้อไฟก็ต้องการความสนุกเฮฮาสิ
พูดจบปาณีมองไปที่ธามนิธิก็นึกได้ว่าคุณอาไม่ชอบความวุ่นวาย
เธอมองที่คุณอา “ถ้าคุณกลัววุ่นวายก็ไม่ต้องก็ได้”
“ไม่เป็นไร เดียวฉันโทรไปบอกพี่ก่อน” เธอชอบความสนุกสนานงั้นก็ต้องสนุกสนานสิ
พอออกจากบริษัททั้งสองก็ตรงไปที่ร้านหม้อไฟ
ในเมืองชยุตมีร้านหม้อไฟเล็กๆใหญ่ๆเต็มไปหมด ในร้านของจันวิภามีผักสดเป็นจุดเด่นถ้าสั่งเสร็จก็จะไปเด็ดผักมาให้ทันที
พอปาณีกับธามนิธิถึง จันวิภาก็ยังไม่ได้มาแต่ก็ให้คนจัดการห้องอาหารไว้เรียบร้อย เป็นห้องวิวที่เห็นแม่น้ำทั้งสองสาย
ปาณีมองที่เมนูแล้วถาม “คุณอาอยากกินอะไรคะ?”
“ฉันเอาอะไรก็ได้”
ธามนิธิมองเธอเงียบๆ สังเกตได้ว่าเวลาพูดถึงเรื่องกินดวงตาของปาณีจะสว่างขึ้นมา
“แล้วคุณไวยาตย์ละคะ?” ปาณีมองไปที่ไวยาตย์ ปกติเวลาพวกเธอกินข้าวก็จะเรียกไวยาตย์มาด้วย
ไวยาตย์ “คุณหญิงสั่งเลยครับ”
ขนาดธามนิธิยังไม่ออกความเห็นอะไร เขาก็ยิ่งไม่กล้าเลือกละสิแต่เขาก็ไม่ใช่คนที่โลภมากเรื่องอาหารอยู่แล้ว
ปาณี “งั้นฉันสั่งแล้วนะ”
เธอก้มหัวแล้วก็เช็คใบสั่งอาหาร โทรศัพท์ของไวยาตย์ก็ดังขึ้นเธอเลยลุกขึ้นไปรับที่ข้างนอก
คนที่โทรมาไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นฝนสิรินี่เอง
ฝนสิริเอาปาณีไม่อยู่ก็เลยตัดสินติดต่อบ้านวิสิทธิ์เวชโดยตรงก่อนหน้านี้เขาได้เม็มเบอร์โทรศัพท์ของไวยาตย์ไว้
ปาณีพึ่งสั่งอาหารเสร็จเอาเมนูให้พนักงาน ไวยาตย์ก็เดินกลับมาไปพูดข้างหูธามนิธิแล้วเดินออกไปต่อ
ทำตัวลึกลับ!
ปาณีมองที่ธามนิธิ “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
ธามนิธิ “ไม่มีอะไรหรอก กินข้าวก่อน”
ก่อนหน้าที่ปาณีจะไปเรียน จันวิภาเคยมาคุยเรื่องสินสอดกับธามนิธิ เขารู้ว่าปาณีไม่อยากได้ของอะไรจากเขาแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่ให้