已经是第一章了
ตอนที่194
ตนที่194
จูบที่ร้อนแรงก็ประกบลงมา
คิดจะซนก็ต้องให้ค่าตอบแทนด้วย!
ลิ้นของเขาแทรกเข้ามาในปากของเธอเต็มไปด้วยความอยากได้ ร่างกายของเธอที่อยู่ล่างเขาค่อยๆกำแน่นขึ้นมา
พูดมาก็แปลกรู้ทั้งรู้ว่าคุณอาทำไม่ได้ แต่เวลาโดนคุณอาจูบ ปาณีรู้สึกเหมือนโดนเขากินสะอาดหมดเลย
พอปล่อยตัวเธอ ตัวเธอก็อ่อนเพลียขึ้นมา เธอนอนอยู่บนเตียงที่นุ่มรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเรือรำเล็ก สายตาเหม่อลอย
ธามนิธิมองเธอแล้วยกยิ้มมุมปาก “ไหนลองเล่าต่อสิผู้ชายสองคนเป็นเกย์ได้ยังไง?”
“เออ……” ถึงเขาจะยิ้มอยู่แต่ปาณีกลับรู้สึกถึงความอันตรายในสายตาเขาเลยเปลี่ยนเรื่องคุย “พวกเรามาคุยกันก่อนดีกว่าว่าเดียวจะกินอะไรดี?”
ธามนิธิยกคิ้ว “แต่ว่าฉันสนใจเรื่องที่คุยเมื่อกี้มากกว่า”
“เหอะๆ……” ปาณียิ้มอย่างอึดอัด “ที่ไงล่ะเรื่องกินน่าสนใจกว่า”
ธามนิธิจับแก้มเธอถือว่าเธอยังพอคิดได้อยู่
“ฉันได้ยินไวยาตย์มาว่าเธอมีเรื่องในโรงเรียน?”
ปาณีมองคุณอา รู้ว่าเขากำลังพูดเรื่องที่เกิดขึ้นในกระทู้ “ข่าวของคุณไวยาตย์นี่เร็วจริงๆเลยนะคะ?”
“ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร?” ธามนิธิถาม
ปาณีก็อธิบาย “เป็นคนที่ไม่ระวังเดินชนเฉยๆแต่โดนคนอื่นถ่ายรูปไว้แต่ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรแล้ว”
“ไม่ระวัง?” ธามนิธิสงสัยกับสิ่งนี้ ถ้าเกิดไม่ระวังแล้วจะมีคนถ่ายรูปได้ตรงเวลาขนาดนั้นได้ไง?
ปาณี “เรื่องนี้มันผ่านไปแล้ว”
ธามนิธิก้มหัวลงแล้วหอมที่หน้าผากเธอ การกระทำนี้มีเจ็ดส่วนคือความตามใจหลงใหล อีกสองส่วนคือเป็นห่วง อีกหนึ่งส่วน คือตำหนิ “เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นทำไมไม่บอกฉันคนแรก?”
เขาสังเกตเวลาปาณีมีเรื่องที่ดีๆก็จะมาเล่าให้เธอก่อนคนแรก
แต่พอเจอเรื่องร้ายๆเธอก็จะปิดบังมันไว้ไม่อยากให้เขารู้
นิสัยที่ชอบเล่าเรื่องดีไม่เล่าเรื่องร้ายแบบนี้ ทำให้เขาก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงเหมือนกัน
ปาณีมองธามนิธิ “เรื่องนี้จัดการเสร็จแล้วค่ะ”
ชยรพช่วยเธอไว้หนึ่งครั้งก็ทำให้เธอมีหนี้บุญคุณต่อชยรพเช่นกัน
ธามนิธิ “ฉันรู้ว่าชยรพเป็นคนช่วยเธอ”
ปาณีตกใจอีกครั้ง “เรื่องนี้คุณก็รู้ด้วยหรอ?”
ยังมีเรื่องที่ธามนิธิไม่รู้อีกไหม?
ทั้งที่จริงเรื่องพวกนี้ก็เกิดขึ้นวันนี้
ธามนิธิมองเธอ “ทำไมถ้าฉันไม่พูดเรื่องนี้ก่อนเธอก็จะไม่บอกให้ฉันรู้เลยใช่ไหม?”
ปาณีอธิบาย “เออ……หนูก็กลัวคุณเข้าใจผิดไง”
“แต่ฉันไม่ชอบให้คนอื่นมาหลอกฉันมากกว่า” เขามองปาณี “ปาณีฉันว่าเธอเริ่มทำตัวไม่ดีแล้วนะ”
“หนูทำดีตลอดนะ!” ปาณีรู้สึกคุณอากำลังใช้วิธีอ้อนเด็กมาใช้กับเธอ เธอเลยพูดอย่างอ้อนว่า “ครั้งหน้าถ้าเกิดอะไรขึ้นก็มาบอกให้หมดเลย ได้ไหมคะ?”
“นี่จะมาหลอกล่อให้ผ่านไปง่ายๆ?” ธามนิธิเกิดความสงสัยต่อคำพูดของเธอ
ปาณีก็ไม่รู้จะพูดยังไงต่อคุณอา คุณอานี่แกล้งกันชัดๆไม่เชื่อเธองั้นหรอ
“หนูพูดจริงๆ ดีไหมคะ?”
ทั้งสองคนพูดคุยกันอีกสักพัก ไวยาตย์ก็เคาะประตู “คุณธามนิธิครับว่าสายโทรเข้ามาครับ”
“เอาเข้ามา!” ธามนิธิก็ลุกขึ้นนั่ง ไวยาตย์ก็รีบผลักประตูเข้ามา
ทั้งสองคนอยู่บนเตียงก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย
已经是最新一章了
加载中
