ตอนที่195

ต๭นที่195 แต่ไวยาตย์ก็ยื่นโทรศัพท์ให้ ธามนิธิมีโทรศัพท์สองเครื่อง อีกเครื่องไว้ติดต่อกับคนในครอบครัว อีกเครื่องไว้ติดต่อเรื่องงาน เครื่องที่ติดต่อเรื่องงานปกติไวยาตย์จะเป็นคนรับผิดชอบ ปาณีรั่งอยู่ข้างๆ ฟังธามนิธิคุยเรื่องในโทรศัพท์ เธอลงจากเตียงแล้วใส่รองเท้าแตะ “หนูกลับไปเปลี่ยนเสื้อก่อนนะ” ตอนอยู่บ้านเธอติดนิสัยใส่เสื้อหลวมๆ วันนี้เป็นวันทำงาน ธามนิธิกับไวยาตย์ยังมีงานต้องคุยต่อเลยปล่อยเธอไป พอธามนิธิและไวยาตย์คุยเริ่งงานเสร็จแล้วไปห้องนอนก็ไม่เจอปาณี ธามนิธิถาม “ปาณีล่ะ?” ไวยาตย์ทำหน้างง “เดียวผมลองไปหาดูครับ” เขาก็อยู่กับธามนิธิตลอดไม่รู้เหมือนกันว่าปาณีไปไหน ตอนนี้ปาณีอยู่ชั้นสาม บ้านหลังนี้ของธามนิธิเป็นบ้านสามชั้น ชั้นสองเป็นห้องนอนกับห้องสมุด ชั้นสามจะเป็นห้องออกกำลังกายและห้องที่ว่างไว้ ปาณีอยู่ในห้องว่าง เธอใส่หูฟังกำลังใช้โทรศัพท์ซ้อมร้องเพลง วันพุธนี้โรงเรียนมีงานเฉลิมฉลองวันชาติจีน เธอสมัครไว้หนึ่งรายการเลยหาเวลาว่างซ้อมร้องเพลง คนคนหนึ่งฉันต้องการความฝันต้องการทิศทางต้องการน้ำตาและยิ่งต้องการแสงสว่างในฟ้ามืด…… ปาณีร้องอย่างตั้งใจเลยไม่รู้ตอนนี้มีคนเข้ามาในห้อง ธามนิธิและไวยาตย์มองเธออยู่ที่ข้างประตู นี่เป็นครั้งแรกที่ไวยาตย์ได้ฟังปาณีร้องเพลง ร้องได้เพราะมากทำให้มองเธออย่างผิดคาด ไวยาตย์ฟังไปสักพัก อดที่จะพูดกับธามนิธิไม่ได้ “คุณปาณีนี่ร้องเพลงเพราะนะครับ” พอเธอพูดจบก็โดนธามนิธิจ้อง—ภรรยาฉันร้องเพลงเพราะยังต้องให้เธอมาพูดอีกหรือไง? สาระแน! ปาณีร้องไปสักพักแล้วเอาหูฟังออกหมุดตัวแล้วค่อยพบว่าในห้องอยู่ๆก็มีคนเพิ่มมาสองคน นี่……มันก็อึดอัดนะ เธอถามด้วยหมดความมั่นใจ “พวกคุณมาตอนไหน?” ไวยาตย์มองธามนิธิแล้วตอบแทน “เมื่อกี้ครับ” “หนูร้องเพลงเพราะมั้ย?” ครั้งก่อนร้องให้คุณอาฟังหนึ่งเพลงแต่โดนด่าว่าร้องไม่เพราะเลยทำให้ปาณีกังวล ถึงแม้คนอื่นบอกว่าเธอร้องเพราะแต่คุณอาไม่ชอบ อาจจะเป็นเพราะเพลงที่เธอร้องไม่ใช่สไตล์ของเขา! ไวยาตย์กำลังเตรียมจะชมปาณี ปาณีร้องเพลงเพราะจริงๆอย่างน้อยพอเทียบกับผู้หญิงคนอื่นเธอก็ถือว่าดีแล้ว เธอพึ่งพูดไปคำเดียว “น่า……” คำว่าฟังยังไม่ทันออกจากปากก็ได้ยินธามนิธิพูดว่า “ไม่น่าฟัง” “……” ใบหน้าของไวยาตย์เต็มไปด้วยความงง ปกติเวลาเธอพูดเรื่องไม่ดีของปาณี คุณธามนิธิเกลียดเธอจะตายอยู่แล้วแต่ทำไมตอนนี้กลับมาพูดเรื่องบ้าบอแบบนี้? ปาณีแค่พึ่งสิบแปดปีแล้วไม่ใช่นักร้องมืออาชีพร้องได้ขนาดนี้ก็ถือว่าเก่งมากแล้ว! คุณธามนิธิแน่ใจนะครับว่ารสนิยมของคุณยังปกติ? โดนธามนิธิทำร้ายสองครั้ง ปาณีก็เริ่มไม่แน่ใจการร้องของตัวเองเพราะจริงหรือเปล่า เธอมองธามนิธิคงจะไม่เพราะจริงแหละ! “งั้นคราวหลังหนูจะไม่ร้องต่อหน้าคุณอาแล้วกัน” “……” ธามนิธิ ไวยาตย์ “ถึงเวลาทานข้าวแล้วครับ! ลงไปทานข้าวกัน” “ค่ะ” พอพูดถึงเรื่องกิน ปาณรก็ดีใจสุดๆรีบเก็บโทรศัพท์และหูฟัง คืนนี้จันวิภาเป็นคนเลี้ยงและพ่อของเวทัสก็กลับจากปักกิ่งพอดี ปาณีและธามนิธิรถติด พอไปถึงครอบครัวของบ้านวิสิทธิ์เวชก็มาครบหมดแล้ว