ตอนที่ 205

ต๭นที่ 205 ปาณีมองไปยังเวทัส สีหน้าซับซ้อนเล็กน้อย “กาแฟได้แล้วค่ะ” ปาณีชงลาเต้จนเสร็จ วางอยู่บนเคาน์เตอร์ คนที่มารับคือเวทัส เขายืนอยู่ตรงหน้าเธอ จ้องมองเธอ ปาณีอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว แม้จะบอกว่าทำงาน แต่ให้เขาดื่มกาแฟที่ตัวเองชง ทำไมเธอถึงรู้สึกแปลกเล็กน้อย เธอมองไปยังเวทัส อดไม่ที่จะพูดว่า “คิดไม่ถึงเลยว่านายกับน้องฉันเป็นเพื่อนร่วมทีม บังเอิญจริงๆ” ท่าทางของเวทัสนั้นไม่รู้สึกประหลาดใจอะไรเลย เขามองไปยังเธอ “เธอคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญหรอ?” ปาณีมองไปยังเขาอย่างระแวง “นายคิดจะทำอะไร?” เวทัสยิ้มมุมปาก เป็นรอบยิ้มที่แฝงไปด้วยความเยาะเย้ย ถือกาแฟแล้วเดินจากไป ชยรพนั่งอยู่ข้างๆเวทัส พูดว่า “คิดไม่ถึงเลยว่าน้าสะใภ้ของนายจะทำงานอยู่ที่นี่” “หุบปากแล้วนายจะตายไหม?” เวทัสขมวดคิ้ว คำพูดที่ออกจากปากชยรพนี้ ทำไมฟังแล้วแสลงหูชอบกล? ชยรพพูดว่า “ฉันก็แค่รู้สึกประหลาดใจเท่านั้นเอง บ้านนายก็ไม่ได้ขาดแคลนเงินสักหน่อย” “......” “ชยรพ” ปาณีเดินเข้ามา “ฉันมีเรื่องจะคุยกับนายนิดหน่อย” “ฉันหรอ?” ชยรพมองปาณีอย่างไม่อยากเชื่อ ปกติปาณีแทบจะหลบไม่ทัน ตอนนี้กลับเดินมาหาเขา...... เขายืนขึ้นอย่างหวาดระแวง เดินออกไปพร้อมกับปาณี เขามองไปยังปาณีอย่างหวาดระแวง “มีธุระอะไร?” เห็นเพียงปาณีประเมินมองดูเขาขึ้นลง ทำให้เขาระแวงมากยิ่งขึ้น เขามองไปยังรอบๆ พูดเตือนว่า “ฉันบอกเธอก่อนนะ เธออย่างคิดทำร้ายฉันล่ะ อย่างหลงรักฉันเพียงเพราะฉันหล่อนะ ฉันไม่ได้คิดอะไรกับเธอทั้งนั้น” ถ้าหากเรื่องนี้ถึงหูธามนิธิ เขาต้องตายอย่างอนาถแน่ๆ หลังจากครั้งก่อนที่ถูกธามนิธิตักเตือนไป ชยรพก็ไม่กล้าที่จะคิดอะไรกับปาณีอีก แม้กระทั่งวันนี้ที่สั่งกาแฟ เขาก็สั่งให้ส้มโอเป็นคนชงให้เขาโดยเฉพาะ ปาณีมองไปยังเขาที่กลับจากหน้ามือเป็นหลังมือ ท่าทางที่กลัวเธอขนาดนั้น “นายเป็นบ้าหรอ? ฉันจะกินนายรึไง?” “คนในบ้านคนนั้นของเธอกินคน” สายตาของชยรพเต็มไปด้วยความระแวง ปาณี “......” เธอมองไปยังชยรพอย่างไม่เข้าใจ “ครั้งก่อนคุณอาทำให้นายลำบากใจหรอ? ไม่ใช่มั้ง?” แม้เธอจะรู้ว่าแม้ธามนิธิขี้หึง แต่ก็คงไม่ถือสาอะไรรุ่นหลานหรอก แม้ตอนอยู่ในบ้าน ของเพียงแค่เวทัสไม่หาเรื่องเธอ เขาก็จะไม่หาเรื่องเวทัสก่อนเป็นอันขาด ชยรพพูดอย่างจริงจังว่า “มีอะไรก็รีบว่ามา” มักรู้สึกว่ายิ่งคุยกับปาณีมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งอันตรายมากขึ้น เขาหล่อขนาดนี้ ถ้าหากในช่วงเวลาใดเวลาหนึ่ง ปาณีตกหลงรักเขาขึ้นมา เขามีปากก็แก้ตัวไม่ทันแล้ว ปาณีถามว่า “ทีมของพวกนายมันยังไงกันแน่?” “เธออยากเข้าร่วมหรอ?” ชยรพพูดว่า “เวทัสเป็นคนสร้างทีมขึ้นมา เป็นทีมใหม่ ทีมของพวกเราไม่รับผู้หญิงหรอก!” “ใครอยากเข้าทีมนาย?” ปาณียอมเขาจริงๆ ไม่คิดเลยว่าเขาจะเป็นคนตลกขนาดนี้ เธอถามว่า “เวทัสเป็นเจ้านายของพวกนายหรอ?” “อื้ม” “นภันต์เซ็นสัญญาแล้วหรอ?” “ใช่แล้ว! หลายคนที่มาวันนี้ก็เซ็นสัญญากันหมดแล้ว” ชยรพเห็นปาณีที่เงียบไปหลังจากที่ได้ยินคำตอบของตัวเอง ก็พูดว่า “ถ้าไม่มีอะไรฉันไปก่อนนะ” ถ้าหากถูกใครเห็นเข้า คุณอาธามนิธิมาหาเรื่องที่บ้านขึ้นมา เขาต้องตายแน่ๆ! ปาณีเห็นเขาที่มองตัวเองเป็นปีศาจดุร้าย “รีบไปเลย” ทำอย่างกับตัวเองจะกินเขาอย่างนั้นแหละ! จนถึงปาณีกลับไปถึงบ้านแล้ว ในขณะที่กำลังรับประทานอาหารอยู่ ก็ยังคงคิดเรื่องนี้อยู่ ฟังจากน้ำเสียงของเวทัสแล้ว เขาตั้งใจ? ตั้งใจให้นภันต์เข้ามาในทีม และยังเซ็นสัญญากันอีก ปาณีรู้ว่า นภันต์จริงจังกับเรื่องนี้มาก เวทัสจะไม่รังแกเขาใช่ไหม?