ตอนที่ 210
ตนที่ 210
เครียดจะตายแล้ว
ทีนาร์ใจร้อนจะเป็นจะตายแล้ว ปาณีกลับเดินขึ้นไปบนเวที
เธอสวมใส่ชุดเดรสยาวที่ยืมมาเพื่อใช้ในการแสดงโดยเฉพาะ บวกกับการแต่งหน้าของเธอในวันนี้ ทำให้ปาณีที่ยืนอยู่บนเวทีดูลึกลับน่าค้นหา
ดนตรีบรรเลงของเพลง เริ่มขึ้น ปาณีไม่ตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย ยืนอยู่ตรงนั้น เต็มไปด้วยอินเนอร์ ดื่มด่ำอยู่กับเสียงดนตรี
ตัดเส้นประสาทที่ละเอียดอ่อนออกไป จะทำให้นอนหลับรึเปล่า/
หัวใจของฉันมีคุกสีเทากักขังความคิดสีดำที่กำลังโห่ร้อง......
เกือบจะช่วงเวลาที่เธอเริ่มร้อง น้ำเสียงของเธอก็ดึงดูดคนทั้งงาน ทีนาร์ที่ร้อนรนในตอนแรกก็เริ่มสงบนิ่งลง แต่เดิมเธอคิดว่ามีการผิดพลาดตรงไหนรึเปล่า แต่ผลปรากฏว่าเพลงนี้เหมาะกับปาณีมากกว่าเพลงที่เธอร้องตอนซ้อมซะอีก
เพลงนี้เป็นเพลงที่ปาณีไปขอเปลี่ยนเอง อารมณ์ของเพลงนี้มีพลังมากกว่า และทำให้เธอถ่ายทอดออกมาได้ดีกว่า และไม่ได้มีคนรู้จักทั่วกันเหมือนเพลงที่เธอร้องก่อนหน้านี้อีกด้วย
เมื่อคุณเป็นในสิ่งที่คนอื่นไม่เป็น คนอื่นถึงจะเห็นว่าคุณเก่งกว่า!
ดังนั้น หลังจากที่เธอคิดไตร่ตรองดีแล้ว จึงรีบไปขอเปลี่ยนเพลงก่อนเริ่มการแสดง
เวทัสกับชยรพนั่งอยู่ด้วยกัน ชยรพถือมือถือไว้ตลอดเวลา เพื่ออัดคลิปวีดีโอการแสดงของปาณีไว้
เธอคือนางฟ้าท่ามกลางปีศาจ ดังนั้นจึงมอบหัวใจที่แตกสลายให้ฉัน/
ให้ฉันหัวเราะจนวินาทีสุดท้าย ถึงได้พบว่ามีมีดปักอยู่ที่หน้าอกของฉัน......
เวทัสที่กำลังฟังเพลงนี้อยู่ เปรียบเสมือนตัวเองสัมผัสได้ถึงอารมณ์สิ้นหวังและเสียใจอย่างรุนแรง
เขาถึงขั้นรู้สึกว่า เพลงนี้ของปาณี กำลังกล่าวโทษเขาเรื่องที่เขาบอกเลิกเธอก่อนหน้านี้
ในใจของเธอ จริงๆแล้วก็ยังคงชอบเขาเหมือนกันใช่ไหม?
แน่นอนว่าเวทัสคิดมากไปเอง
ที่ปาณีเลือกเพลงนี้ ก็แค่เพราะว่าปกติเธอชอบเพลงนี้มาก
แม้จะไม่ดังมาก แต่เธอกลับชอบมันมาก ปกติก็ร้องอยู่บ่อยๆและยังร้องได้ดีอีกด้วย
หลังร้องเพลงจนจบ ทุกคนยังคนตกอยู่ในเสียงเพลงของเธอ ผ่านไปหลายวินาที ถึงจะดึงสติกลับมาได้ และเสียงปรบมือก็ดังสนั่นลั่นห้อง
ติรยาที่ยืนอยู่ข้างๆกำหมัดไว้แน่นอย่างบังคับตัวเองไม่ได้ ตอนซ้อมใหญ่เธอเห็นการแสดงของปาณีแล้ว ไม่คิดเลยว่าปาณีจะเปลี่ยนเพลงกะทันหันแบบนี้
ยิ่งไปกว่านั้น ร้องได้ดีกว่าเดิมเยอะมากด้วย
พอเห็นทุกคนตกอยู่ในห้วงแห่งเสียง ติรยาก็ยิ้มมุมปากอย่างไม่ยอมแพ้ ยังดีที่เธอเตรียมการไว้หมดแล้ว เพราะว่าเมื่อคืนเธอฝันร้าย ไม่วางใจเท่าไหร่ ดังนั้น เธอจึงไปคุยกับคณะกรรมการไว้แล้ว
ติรยาเข้ามาเรียนในมหาลัยนี้ก็เข้ามาโดยใช้เส้นสาย
ในเมื่อมีเส้นสายนี้อยู่แล้ว ทำไมเธอจะไม่ใช้เส้นทางนี้ล่ะ?
เธอจะไม่ยอมดูปาณีมาอวดเก่งต่อหน้าเธอเด็ดขาด
หลังจากจบการแสดง ปาณีก็ลงจากเวที ได้ยินคะแนนที่คณะกรรมการให้ เป็นคะแนนที่มากที่สุดในบรรดาน้องใหม่ ณ ตอนนี้เลยทีเดียวเชียว
เธออมยิ้ม ดีนะที่ตัวเองเปลี่ยนเพลงทัน
ติรยาที่ยืนฟังอยู่ข้างๆ อดไม่ได้ที่จะกำหมัดไว้แน่น ล้อเล่นน่ะ ปาณีจะได้คะแนนเยอะสุดได้ยังไง?
ทั้งๆที่เธอคุยกับคณะกรรมการอย่างดิบดีว่าจะไม่มีทางให้ปาณีเข้าไปในท็อป 5 แน่นอน
แม้จะไม่ยินยอม แต่เธอก็ทำได้เพียงขึ้นไปบนเวที ทำการแสดงของตัวเองต่อ
เธอจะแพ้ไม่ได้เด็ดขาด!
ติรยาทำการแสดงของตัวเองด้วยความคิดนี้ ตอนประกาศผลคะแนน คะแนนของเธอสูงกว่าปาณี 0.5 คะแนน ตอนนี้ขึ้นเป็นที่ 1 ในบรรดานักศึกษาใหม่แล้ว
ติรยาเดินลงมาจากเวทีอย่างเย้ยหยิ่งด้วยท่าทางเหมือนพญาหงส์ขาว เชิดหน้าชูตา เปรียบเสมือนตัวเองชนะคนทั้งโลกได้
เธอเดินผ่านมา มองไปยังปาณี “ปาณี ฉันเคยพูดแล้ว อยากแข่งกับฉัน เธอยังอีกไกล”