ตอนที่ 215

ต๭นที่ 215 “แน่นอนสิคะ” กระเป๋าของปาณีวางอยู่ข้างๆ เธอหยิบกระเป๋ามา และหยิบเงินรางวัลออกมาให้เขาดู “คุณดูสิ หนูไม่ได้โกหกคุณจริงๆนะ!” มีความรู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก ก่อนหน้านี้คุณอามัวแต่พูดว่าเธอร้องเพลงไม่เพราะ เธอยังสงสัยตัวเองอยู่เลย ดีที่ครั้งนี้ได้รางวัล แม้จะไม่มีประโยชน์อะไร แต่ก็รู้สึกมีความสุขนิดหน่อย แม้จะเป็นกิจกรรมเล็กๆ แต่พอได้ยินส่าปาณีได้ที่ 1 ธามนิธิก็เกิดความภาคภูมิใจอย่างบอกไม่ถูก ภรรยาของผมเก่งจริงๆ! เขามองไปยังใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ยิ้มพูดว่า “ทำได้ดีมาก” ไม่คิดว่าปาณีจะแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน ถามว่า “คุณอา เมื่อกี้คุณพูดอะไรนะคะ หนูฟังไม่ค่อยชัด คุณพูดอีกรอบได้ไหมคะ” ว่าเธอมาสองครั้งติด ให้เขาชมตัวเองครั้งหนึ่งนี่ไม่ง่ายจริงๆ เธอจะปล่อยโอกาสนี้หลุดมือไปง่ายๆได้ยังไง “......” ธามนิธิมองไปยังท่าทางของเธอ ดึงเธอเข้ามากอดอย่างง่ายดาย เขาหอมแก้มลงบนหน้าผากของเธออย่างกับประทับตรา “ปาณีร้องเพลงเพราะที่สุดเลย แบบนี้ได้ยัง?” ปาณีพิงอยู่บนตัวเขา จงใจถามว่า “ถ้าอย่างนั้นก่อนหน้านี้ใครว่าหนูร้องเพลงไม่เพราะล่ะคะ?” เธอจดจำทุกคำพูดของเขาอย่างละเอียดถี่ถ้วน ธามนิธิขมวดคิ้ว “ฉันเคยพูดหรอ?” เขาพูดคำพูดแบบนี้ออกมาได้ยังไง! ไม่มีทาง! ปาณี “คุณเคยบอกเองแท้ๆ!” ก็ครั้งก่อนที่กลับมาเขาเป็นคนพูดเอง นี่เพิ่งกลับมาไม่กี่วัน เขาก็ลืมไปแล้ว หรือว่า เขากำลังแกล้งโง่! ธามนิธิยื่นแขนออกไป กอดเธอไว้ในอ้อมแขน “ฉันจะพูดคำพูดแบบนั้นได้ยังไง? ปาณีของเราร้องเพลงเพราะขนาดนี้ คนที่พูดแบบนี้ หูของเขาต้องมีปัญหาแน่ๆ” “......” ปาณีหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ มีคนที่ว่าตัวเองอย่างนี้หรอเนี่ย? ช่างเถอะ! เห็นคุณอาพูดอย่างนี้แล้ว ปาณีก็ไม่ถือสาอะไรเขาอีก ...... “สวัสดีครับคุณอาธามนิธิ” ตอนบ่าย ปาณีเดินตามหลังธามนิธิ เพิ่งก้าวเข้าไปในห้องรับแขกของบ้านวิสิทธิ์เวช ก็ได้ยินเสียงทักทายของชยรพ” ตอนนี้ชยรพกับเวทัสเป็นทีมเดียวกัน ตัวติดกันตลอดเวลา ดังนั้น การปรากฏตัวในบ้านวิสิทธิ์เวชบ่อยๆก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ธามนิธิมองเขาแวบหนึ่ง สีหน้าซับซ้อนมาก เขายังจำเรื่องที่ชยรพช่วยเหลือปาณีตอนอยู่มหาลัยได้ แม้จะรู้สึกขอบคุณชยรพเล็กน้อย แต่ว่า ก่อนหน้านี้ตัวเองก็เคยเตือนเขาแล้วว่าให้อยู่ห่างจากปาณีหน่อย แต่เขากลับวนเวียนอยู่รอบตัวปาณี เด็กคนนี้ ใจกล้าจริงๆ! ชยรพที่ยืนอยู่ข้างๆ รู้สึกกระวนกระวายใจเล็กน้อยเมื่อถูกธามนิธิจ้องหน้า สายตาของธามนิธิน่ากลัวมากจริงๆ เพียงแค่มองไปก็ทำให้ขนหัวลุกได้ ชยรพหัวเราะ พูดอย่างประจบสอพลอว่า “คุณอาธามนิธิวางใจได้ครับ สำหรับผมในตอนนี้ ผมไม่มีความคิดใดๆที่จะล่วงเกินปาณีเลยครับ เธอเป็นถึงภรรยาของคุณเลยนะครับ ถึงผมจะไม่รู้เรื่องอีกแค่ไหน ก็คงไม่กล้าคิดไม่ซื่อกับเธออีกแล้วครับ” “......” รู้ก็ดี เห็นเขายังรู้กาลเทศะ สายตาของธามนิธิจึงดูไม่เย็นชามากขนาดนั้น ปาณีมองไปยังท่าทางของชยรพ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ไม่น่าล่ะช่วงนี้ชยรพถึงดูแปลกๆ ที่แท้ก็เคยถูกคุณอาสั่งสอนนั่นเอง! ไวยาตย์เข็นธามนิธิเข้าไปในห้องรับแขก ฐิติพรกับจันวิภาก็อยู่ด้วย “ปาณี มานั่งนี่สิ” ฐิติพรกวักมือเรียกปาณี ท่าทางเอ็นดูเธอเป็นอย่างมาก ปาณีเดินเข้าไปอย่างมีมารยาท “แม่คะ พี่คะ” ฐิติพรจับมือของเธอไว้ เหมือนแม่แท้ๆของเธอ “ได้ข้าวว่าประกวดร้องเพลงในมหาลัยได้ที่ 1 หรอลูก?”