ตอนที่224

ต๭นที่224 ช่วงนี้ทุกคนออกไปข้างนอกกันหมดเลยคิดว่าเวทัสก็ไม่อยู่ ในมือเวทัสถือกล่องของขวัญไว้หนึ่งกล่อง พอยกหัวขึ้นก็เห็นปาณีเข็นเก้าอี้ให้ธามนิธิอยู่ ภาพของทั้งสองคนดูหวานแหวว เวทัสจึงซ่อนกล่องไว้ด้านหลัง “ไม่ ไม่มีอะไรครับ” แล้วกลับหลังหันเดินไปต่อ เธอเดินเร็วเหมือนวิ่งหนีแล้วก็เข้าห้องตัวเองไป เธิปิดประตูแต่กำของขวัญที่อยู่ในมือแน่นขึ้นมานึกถึงภาพที่ตัวเองเห็นเมื่อกี้ทั้งๆที่ปาณีและธามนิธิก็ไมได้ทำอะไรแต่ทำไมเธอกลับรู้สึกภาพนั้นมันทั้งเสียวทั้งหวาน หลังเวทัสไป ไวยาตย์ก็มองแต่แผ่นหลังเธอสงสัยท่าจะอยากเอาของขวัญให้ปาณี? เธอหันกลับมาพอว่ารอยยิ้มบนหน้าปาณรยังไม่เปลี่ยน ตั้งแต่ต้นจนจบเหมือนไม่เห็นเวทัสมาก่อนเข็นเก้าอี้ธามนิธิเดินเข้าห้องนอนไป ปกติเวลาคือนอนแล้วแต่วันนี้นอนดึกไปหน่อย อาจจะเพราะว่าดีใจมากๆ พออาบน้ำเสร็จปาณีนอนลงบนเตียงทำยังไงก็นอนไม่หลับ เธอไปธามนิธิที่อยู่ข้างๆ ห้องนี้ใหญ่มาก ต่างคนต่างนอนคนละฝั่งตรงกลางยังมีช่องเหลือไว้อยู่ ธามนิธิก็ไม่ง่วงเลยเอาไอแพดเลื่อนดูรูปที่ไวยาตย์ส่งมาคืนนี้มีรูปปาณีไม่น้อย ทุกรูปเป็นใบหน้าที่เธอยิ้มอย่างมีความสุข ปาณีอดที่จะล้อเล่นไม่ได้เลยรวมความกล้าทั้งหมด “คุณอาคะ เวทัสรู้สึกว่าคุณไม่ชอบหนูเลยสักนิด” “……” ธามนิธิอดหันไปมองเธอไม่ได้ นี่เขายังไม่เรียกว่าชอบหรองั้นต้องทำขนาดไหนถึงเรียกว่าชอบได้? เขารู้สึกตัวเองทุ่มเททั้งหมดกับปาณีแล้ว โตขนาดนี้เขายังไม่เคยไปง้อผู้หญิงแบบนี้มาก่อน “ฉันทำไม?” ธามนิธิก็อยากลองดูว่าปากของเธอยังจะออกความเห็นอะไรบ้าง “คุณไม่เคยเป็นคนเริ่มกอดหนูก่อน” “ใช่หรอ?” ธามนิธิรู้สึกตัวเองก็เริ่มก่อนตลอดนะ “ใช่สิ” ปาณีพูดต่อ “คุณก็คิดดูสิมีครั้งไหนที่คุณจะอยู่ไม่ไกลจากหนู? นี่หนูทุเรศจนคุณไม่ยอมมองสักหน่อยเลยหรือไง?” “ไม่สักหน่อย” ปาณีอาจจะไม่ได้ดูดีมากๆแต่กลับถูกชะตาเขาสุด ใครจะไปกล้าว่าภรรยาตัวเองทุเรศล่ะ เดียวก็โดนขุดลูกกะตาออกมาหรอก “งั้นคุณก็เริ่มกอดหนูก่อนสิ” ปาณีอดใจไม่ได้เลยเปิดเผยจุดประสงค์ตัวเองเลย “……” ธามนิธิดูเธอแบบนี้ก็รู้เลยว่าเธอต้องการสั่งสอนบ้างล่ะ เขาเอาไอแพดไปว่างไว้ข้างๆ ท่าทีเย็นชาเหมือนแบบไม่รู้จักห้ามเข้าใกล้ เห็นท่าทีเขาแบบนี้ปาณีไม่รู้สึกตกใจเลยสักนิด ปกติก็ต้องหยอกเล่นนานกว่าเขาจะแสดงท่าทีกลับ ช่วยไม่ได้ที่ธามนิธิเป็นคนจริงจัง ปาณีทายหลายปีที่ผ่านมาเขาก็คงไม่เคยหยอกเล่นกับผู้หญิงแน่นอน! ยิ่งเขาเป็นแบบนี้เธอก็ยิ่งอยากเล่นเข้าไปใหญ่! เธอโผล่เข้าไปกอดคอเขา “คุณอาคะนอนไม่หลับ ต้องให้คุณอาจุ๊บก่อนถึงจะหลับ” “……” ธามนิธิมองปาณีที่อยู่ใกล้ๆตัวเอง วันเกิดเธอก็ผ่านแล้วในบัตรประจำตัวประชาชนก็อายุสี่สิบพอดี รอวันทำงานก่อนเขาจะพาเธอไปจดทะเบียนสมรส แต่ไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนมาหาเรื่องก่อน ธามนิธิมองปาณียกมือขึ้นวางบนเอวเธอกอดเธอไว้ จูบที่นุ่มยาวแตะลงบนริมฝีปากเธอ ปาณีคิดว่าเขาจะจุ๊บหนึ่งทีแล้วปล่อยเธอเหมือนเมื่อกี้แต่ครั้งนี้ไม่เลย