ตอนที่226

ต๭นที่226 เพราะว่าถึงเดือนสอบแล้ว อากาศก็ไม่ได้ร้อนอีกแล้วข้างนอกก็มีลมเย็นๆพัดมาบ้าง…… ธามนิธินั่งอยู่บนเก้าอี้เข็นมองปาณีที่จัดเสื้อจัดทรงผมตัวเองแล้วหัวเราะ ทุกการกระทำของเธอก็แสดงออกมาว่าเธอกำลังตื่นเต้นอยู่แล้วดีใจด้วย แต่งงานกับเขาทำให้เธอดีใจขนาดนั้นเลย? ทั้งๆที่เขาเป็นคนที่คนอื่นอยากหลบก็หลบไม่ทันกลัวโดนลากให้เหนื่อย “เสร็จหรือยัง?” ทนรอมานานมากแล้วถึงถามคำนี้ออกไป เพราะตอนจดทะเบียนสมรสต้องถ่ายรูปก็เลยค้องใส่เสื้อเชิ้ต ปาณีมองตัวเองในกระจก “เสร็จแล้วค่ะ” รู้ว่าทำให้คุณอารอนาน เธอเดินไปเข็นเก้าอี้แล้วออกไป ไวยาตย์จัดการเรื่องรถให้เรียบร้อย ระหว่างทาง ปาณีมองนอกหน้าต่างไม่พูดอะสักคำ ธามนิธิมองเธอ “ทำไม ไม่อยากแต่งกับฉันหรือไง?” ประโยคนี้ของเขามำให้ไวยาตย์ที่กำลังขับรถอยู่ถึงกับชะงักและเสียวสันหลังขึ้นมา คุณธามนิธิทำไมอยู่ๆมาถามแบบนี้? ถึงแม้ปกติปาณีจะเชื่อฟังแต่ถ้าเกิดอยู่ๆมาบอกว่าไม่แต่ง! งั้นเรื่องราวทั้งหมดจะเป็นยังไงต่อ? แต่ว่าธามนิธิก็ถามออกมาแล้วไวยาตย์ก็ห้ามไม่ได้ ลองคิดดูวันนี้ปาณีก็ดูแปลกๆ นี่ผู้หญิงคนนี้คิดจะกลับคำตอนนี้หรือไง! ถ้าเป็นอย่างนี้……เขาจะไม่ยอมให้อภัยเธอแน่ๆ! ปาณีมองวิวนอกหน้าต่างแล้วปรับความรู้สึกตื่นเต้นของตัวเอง ได้ยินที่ธามนิธิพูดเธอเลยหันไปบอกเหตุผล “เปล่า นี่เป็นครั้งแรกที่จดทะเบียนสมรสเลยตื่นเต้น” ไม่ใช่แค่ตื่นเต้นนิดหน่อยแต่คือตื่นเต้นมากๆ นี่ยังไม่ถึงสำนักงานอำเภอใจเธอก็เหมือนจะเต้นออกมาแล้ว ธามนิธิฟังเหตุผลแบบเด็กๆของเธอก็หัวเราะ “ฉันก็จดทะเบียนสมรสครั้งแรก” มันก็จริง! ปาณีค่อยมารู้สึกตัวแล้วมองธามนิธิ “งั้นคุณตื่นเต้นไหม?” เธอมองธามนิธิอย่างคาดหวัง ธามนิธิก็มองเธอแต่กลับไม่ได้ตอบคำถามของเธอ ตลกหรือไง ถึงแม้เขาจะตื่นเต้นจริงๆเขาเนี่ยนะจะพูดออกมา? ปาณีเห็นเขาไม่ตอบกลับเลยมองนอกหน้าต่างต่อ “ก็ใช่สิ คุณอาเคยเจอมาทุกสถานการณ์แล้วจะตื่นเต้นได้ไง” ก็แค่จดทะเบียนสมรสเขาก็คงไม่ตื่นเต้นหรอก! แต่พอธามนิธิฟังที่ปาณีพูดเสร็จก็รู้สึกหัวใจตัวเองเต้นเร็วกว่าปกติ ตอนจดทะเบียนสมรสมีพิธีที่สำคัญที่สุดนั่นก็คือให้คำสัญญา ปาณีอุตส่าห์ใช้เวลากรอกเอกสารมาทำให้ตัวเองไม่ตื่นเต้น แต่พอเข้าไปข้างในพนักถามรอบที่สามแล้ว “คุณยินยอมที่จะใช้ชีวิตคู่ร่วมกันหรือเปล่าครับ?” ถามจนปาณีรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาอีกครั้ง จนทำให้ตื่นเต้นจนเหงื่ออกเต็มมือตอนอ่านคำสัญญาที่ทางอำเภอแนะนำให้อ่าน “พวกเราทั้งสองคนยินยอมที่จะเป็นสามีภรรยา ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปพวกเราจะร่วมกันรับผิดชอบและทำตามหน้าที่ให้ดีที่สุด : ดูแลพ่อแม่ สอนลูกหลาน ช่วยเหลือกันและรักกันตลอดไป! จากนี้ไม่ว่าจะราบรื่นหรือลำบาก ไม่ว่าจะร่ำรวยหรือยากจน ไม่ว่าจะแข็งแรงหรือมีโรคภัย ไม่ว่าจะวัยรุ่นหรือจะแก่ พวกเราจะอยู่ด้วย ผ่านความยากลำบากไปด้วยกัน ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันและจะเป็นคู่กันตลอกไป! พวกเราจะทำตามและรักษาคำสัญญาที่อ่านในวันนี้!” เพราะว่าคนนอกเข้ามาไม่ได้ ไวยาตย์ที่ยืนอยู่ข้างนอกก็ตื่นเต้นเพราะกลัวเกิดอุบัติเหตุ