ตอนที่231
ตนที่231
ปาณรออกมาจากห้องเปียโนก็เดินไปดูห้องนอนของเธอกับธามนิธิ คุณอาไม่ได้เตรียมห้องส่วนตัวให้เธอเหมือนบ้านหลังเก่าแต่กลับเอาของเธอและของเขาไว้ในห้องเดียวกัน
เธอเปิดดูตู้เสื้อผ้า ดูเสื้อผ้าที่ย้ายมาจากบ้านเก่ามีทั้งเสื้อเก่าและเสื้อใหม่รวมกัน
นี่ซื้อเสื้อให้เธออีกแล้วงั้นหรอ
ทันใดนั้นเสียงธามนิธิก็ดังออกมาจากข้างหลัง “ชอบไหม?”
ปาณีหันกลับมามองธามนิธิที่นั่งบนเก้าอี้เข็น “ซื้อเสื้อใหม่ให้ฉันอีกทำไม”
“ตามประเพณีของงานแต่งงานซื้อเสื้อให้เจ้าสาวมันเป็นเรื่องที่ควรทำอยู่แล้ว ถ้าเธอรู้สึกไม่สวยก็วางไว้แบบนั้นแหละ”
“แต่นี่พิธีงานแต่งงานยังไม่ถึงเลย?”
วันที่แค่พึ่งถึงวันที่แปดยังเหลืออีกตั้งครึ่งเดือน!
ธามนิธิมองเธอแล้วยกคิ้ว “จดทะเบียนสมรสแล้วยังไม่ใช่เจ้าสาวอีกหรอ?”
“……” ประโยคคำนี้ทำให้ปาณีหน้าแดงขึ้นมา
ใช่สิ!
วันนี้เธอกับคุณอาจดทะเบียนสมรสแล้ว!
ปาณีปิดตู้เสื้อลงแล้วเดินไปเข็นเก้าอี้ให้อยู่ข้างโต๊ะจากนั้นก็ไปรินขาให้เขา
ปาณีฝึกรินชาตามธามนิธิที่เคยทำ แล้วเอาชาให้เขาดื่ม
ธามนิธิยกแก้วขึ้นดมกลิ่นชาทั้งที่ใบชาก็เหมือนกันแต่พอที่รักเป็นทำมันถึงหอมขนาดนี้?
ธามนิธิดื่มชา ปาณีนั่งอยู่ข้างๆมองเธอ “พวกเราจดทะเบียนสมรสกันแล้วงั้นคราวหลังเรื่องที่ต้องดูแลเธอไม่ต้องรบกวนให้ไวยาตย์ทำแล้วเดียวฉันทำเอง!”
“……” พอธามนิธิได้ยินเรื่องนี้เกือบสำลักน้ำชาออกมา เขาไม่ได้ลืมครั้งที่แล้วที่เธอจะถอดกางเกงเพื่ออาบน้ำให้เขา
แค่คิดภาพนั้นออกมาก็ทำให้คนทนไม่ไหว
ปาณีเห็นธามนิธิไม่ตอบอดที่จะไม่อธิบายไม่ได้ “เธอลองคิดดูเธอกับไวยาตย์ก็เป็นผู้ชาย เธอก็ไม่ได้ชอบผู้ชายแต่กลับให้เขาดูแลเธอบ่อยๆมันก็ไม่ค่อยสะดวกใช่ไหมล่ะ?”
ธามนิธิฟังเธออธิบายมาที่ละอย่างก็เปิดปากตอบไป “ใครบอกว่าฉันไม่ชอบผู้ชาย?”
เออ……
ทั้งที่จริงแล้วเขาแค่อยากให้เธอหยุดพูดเรื่องไร้สาระ แค่รู้สึกว่าพอเธอพูดแบบนี่ออกมาเรื่องปกติที่ไวยาตย์ดูแลเขามันก็ดูเหมือนเปลี่ยนรสชาติไปเลย
แต่ผลคือพอเขาเปิดปากเขาก็พูดอะไรก็ไม่รู้?
เพราะคำพูดนี้ของเขาทำให้บรรยากาศเงียบไปหลายวิ ปาณีมองธามนิธิอย่างไม่อยากจะเชื่อ “ที่แท้แล้วคุณอาก็ชอบผู้ชายนี่เอง!”
ก็จริงผู้ชายที่หน้าตาดีความชอบทางเพศจะไม่ปกติ
เธอคิดว่าคนอย่างคุณอาก็ต้องเป็นลูกผู้ชายแท้ๆแต่ไม่คิดว่าเขาเป็นสายเหลือ?
ธามนิธิ “……”
เขามองนัยน์ตาสีดำของปาณีก็รู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรมั่วซั่ว
เขายื่นมือออกมาดึงแก้มเธอ “นี่เธอคิดเรื่องไร้สาระอะไรอีกแล้ว?”
ปาณี “คุณอาไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะไม่ดูเหยียดคุณอาเลย มีคำหนึ่งพูดได้ดีมากเลยค่ะรักแท้คือเพศเดียวกัน……”
ธามนิธิรู้สึกมองตัวเองกระตุกแรงมาก
ทันใดนั้นไวยาตย์ก็เดินเข้ามา “คุณธามนิธิคุณปาณีครับไปทานข้าวได้แล้วครับ”
แม่บ้านที่ดูแลเรื่องอาหารทำกับข้าวแล้ว