ตอนที่234
ตนที่234
สภาพปาณีตอนนี้คือดื่มเหล้าเยอะเกินไปดูเหมือนโง่และไม่ขี้ระแวงแล้ว
ธามนิธินอนลงไปมองเธอและสบตากันสองวิ “ยังไม่นอนอีก?”
“……” เธอไม่ได้พูดอะไรแต่กลับคลานไปเงียบๆแล้วเอาหัววางลงบนหน้าอกเขาหลับตาเตรียมตัวนอน
ถึงจะเมาแล้วก็ตามแต่เธอรู้เขาเป็นคนที่เธอเขื่อใจมากที่สุด
ธามนิธิไม่เคยคิดเลยว่าตอนปาณีเมาจะเชื่อฟังง่ายๆแบบนี้
และตอนนี้เธอคงเมาจนไม่รู้เรื่องเลยไม่รู้อะไรสักอย่าง?
เขาใช้มือลูบตบหลังเธออย่างอ่อนโยน “ปาณี”
“หืม” ปาณรที่ใกล้หลับพอได้ยินธามนิธิเรียกตัวเองก็ตอบ
ธามนิธิ “เธอชอบใครมากที่สุด?”
“ชอบเธอ” สภาพตอนนี้ของปาณีราวกับเด็กสามขวบถามอะไรเธอก็ตอบหมด
ธามนิธิยกยิ้ม “ฉันเป็นใคร”
“เธอเป็นคุณอา!” สรรพนามนี้ใช้เรียกบ่อยสุดและจำได้ดีที่สุด
แต่ธามนิธิยังไม่พอใจกับสิ่งนี้ “แล้วยังมีอะไรอีก?”
“เป็นธามนิธิ” นี่เป็นชื่อของเขา เธอตำได้อยู่แล้ว
ในห้องเงียบ ธามนิธิได้ยินเสียงหายใจของคนที่หลับอยู่บนหน้าอกเขาชัดเหมือนเล็บแมวที่มาขุดขยี้ใจเขา
ธามนิธิลูบหลังของปาณีเบาๆมองที่รักตัวเองแล้วรู้สึกรักเธอมากๆ
เลยไม่คิดอะไรแล้วหลอกให้เธอพูด “เรียกสามี”
เมื่อกี้ตอนอยู่ชั้นล่างก็อยากฟังเธอเรียกแต่โดนเธอแทรกเรื่องอื่นขึ้นมาเลยทำให้เขามัวแต่โกรธอย่างเดียว
ปาณีตอนนี้เขื่อฟังมาก ทั้งสมองอยู่ในช่วงนี้ขี้เกียจคิดเรื่อยเปื่อยพอธามนิธิให้เธอพูดอะไรเธอก็พูดอย่างนั้น
ตายังปิดอยู่แล้วอยู่ในอ้อมกอดเขา “สามี”
เป็นแค่สองพยางค์แต่กลับทำให้ใจของธามนิธิเต้นไม่เป็นจังหวะ
นี่เธอเรียกแบบนั้นจริงๆ!
มีความรู้สึกแปลกประหลาดขึ้นมาเต็มในใจ
ทำให้มุมปากเขายกยิ้มขึ้นมาช้าๆ
ขามองปาณี “เรียกอีกรอบสิ”
“สามี”
“ลองเรียกดูอีกรอบต่อสิ”
“สามี”
“มายกหัวขึ้นมาให้ฉันจุ๊บหนึ่งทีสิ”
ปาณียังหลับตาอยู่แต่ก็ยกหัวขึ้นช้าๆแล้วมาหยุดที่หน้าเขารอให้เขามาจุ๊บเธอ
ธามนิธิมองหน้าแดงๆของเธอแล้สสังเกตเห็นว่าสภาพเธออย่างนี้น่ารักมาก
เธอยื่นมองไปจับแก้มเธอแล้วจูบปากเธอ
ปกติธามนิธิเป็นคนที่ควบคตัวเองเก่ง บางครั้งที่ปาณีเป็นคนจูบเขาก่อนเขาก็จะคุมตัวเองไว้แล้วจูบกลับง่ายๆก็จะจบ
แต่ว่าวันนี้เป็นวันที่พวกเธอจดทะเบียนสมรสด้วย แล้วสภาพเธอแบบนี้เขาก็อดที่ปลดปล่อยหน่อยไม่ได้
เป็นครั้งแรกที่จูบเธอนานถึงหนึ่งนาทีแต่เขารู้สึกไม่พอเลยยกหัวให้เธอได้หายใจนิดหน่อยแล้วก้มลงไปจูบต่อ
เหมือนจูบเธอมีเสน่ห์อะไรสักอย่างทำให้เขาอยากเข้าไปใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ
อย่าคิดว่าปาณีมีความกล้ามากอยู่ต่อหน้าเขาหยอกเล่นเขาต่างๆแต่จริงๆแล้วเธอโคตรไม่กล้าเลย จอนจูบกับเขาทุกครั้งเธอมักจะกบั้นหายใจไว้ไม่ยอมหายใจ
แบบนี้จะทำให้เธอเหนื่อยง่าย แค่ไม่กี่ทีก็ทำให้เธอหายใจเหนื่อย
ธามนิธิก้มหัวลงอยากจูบปาณีอีกรู้สึกจูบเธอแบบนี้จนเช้าก็ไม่เหนื่อยแต่ปาณีกลับห้ามเธอไว้ “สามีคะ”