ตอนที่241

ต๭นที่241 ปาณีมองโมรี “เธอเชื่อไหม?” โมรียิ้มแล้วยิ้มอีก “คนก็เป็นแบบนี้แหละ ถ้าเธอทำได้ดีก็จะมีแต่คนอิจฉาเยอะแยะ ครั้งก่อนก็มีคนเอารูปฉันไปลงในโซเชี่ยลแล้วเขียนแต่เรื่องเสียหายก็เลยเรื่องที่ลือกันในโซเชี่ยลฉันเลยไม่เชื่อเลย” คำพูดของโมรีทำใจปาณีรู้สึกอุ่นใจ “ฉันก็รู้ว่าเธอไม่เขื่อแน่นอน” เป็นเพราะแบบนี้ไงเลยทำให้เธอกับโมรีสนิทกันเร็วขึ้น ที่จริงแล้วปาณีก็รู้เรื่องกระทู้พวกนั้นอยู่แต่เธอก็ไม่ได้สนใจ ตอนนี้ที่ติรยาเป็นอยู่ก็เพราะการกระทำตัวเองทั้งนั้นเขาก็ทำได้แค่แอบมาปล่อยข่าวเสียหายของเธอลับหลัง! การกระทำไร้สาระแบบนี้ปาณีไม่สนใจหรอก ติรยายิ่งอยากให้เธอมีปัญหา เธอก็ยิ่งอยากมีชีวิตที่ดีกว่าติรยา ระหว่างทางเดินที่รอบด้านเต็มไปด้วยต้นไม้ เงาของใบไม้ก็บางทั้งสองไว้ ปาณีก็นึกถึงเรื่องเมื่อก่อนแล้วพูดกับโมรี “เมื่อก่อนตอนอยู่มัธยมศึกษาตอนปลายฉันกับติรยาเป็นเพื่อนกันแล้วเป็นเพื่อนข้างโต๊ะเวทัสและเคยคบกัน” “เลิกเพราะติรยา?” ดูจากความสัมพันธ์ที่ไม่ถูกกันของปาณีและติรยา โมรีก็พอเดาออกบ้าง ปาณี “ใช่! ตอนปิดเทอมฉันทำงานพาร์ทไทม์ทุกวันเลยไม่มีเวลาออกไป ติรยาก็ใช้โอกาสนั้นมาบอกเวทัสว่าฉันไม่ชอบเขา แล้วบอกว่าฉันตั้งใจหลบเขาทุกวัน เวทัสเลยขอเลิกกับฉัน ตอนนั้นเขาเชื่อคำพูดติรยามากๆและคิดว่าฉันหักหลังเขาต่อให้ฉันอธิบายแค่ไหนเขาก็ไม่เชื่อ” ตอนนั้นเป็นช่วงที่ปาณีหมดหวังและผิดหวังมากที่สุด เมื่อก่อนเธอเคยรู้สึกว่าเวทัสเป็นดั่งแสงสว่างพระจันทร์ในใจเธอไม่ว่าชีวิตเธอจะลำบากขนาดไหนเป็นเพราะเขาเลยทำให้เธอมีความสุข แต่ตอนที่เธอเชื่อเขามากที่สุดเขากลับไปเชื่อติรยาแทน โมรีก็เคยคุยกับติรยาบ้างก็พอรู้ว่าติรยาเป็นคนยังไง คนอย่างติรยาจะทำเรื่องแบบนี้มันก็ไม่ผิดคาดจริงๆ “แต่……” เธอมองปาณี “เลิกกันเพราะความเข้าใจผิดแต่ตอนนี้เวทัสก็เลือกที่จะเชื่อเธอ เธอไม่ให้โอกาสกับเวทัสสักครั้งเลยหรอ?” เธอดูออกว่าเวทัสอยากมาคืนดีกับปาณี ปาณีมองโมรีแล้วยิ้ม “ฉันจดทะเบียนสมรสแล้ว” “……” โมรีมองหน้าปาณีอย่างไม่อยากจะเชื่อ ปาณี “แล้วคนนั้นเวทัสก็รู้จักด้วยแล้วฉันกับเวทัสไม่มีทางเป็นไปได้อีก เพราะงั้นการที่ฉันทำตัวเย็นชาต่อเขามันก็ดีต่อเขาเหมือนกัน ถ้าฉันให้ความหวังเขาอีกเดียวเขาก็ถือความหวังนี้ไว้ไม่ยอมเดินออกมาสักที” “แต่ฉันรู้สึกได้จริงๆว่าเขาเศร้ามากๆ” เมื่อวานที่พวกเขาอยู่คาราโอเกะ โมรีก็ไปด้วย เวทัสดื่มเหล้าตลอดจนทำให้โมรีไม่กล้าเข้าไปคุย ปาณีพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ฉันเป็นเพื่อนข้างโต๊ะเขามานาน ฉันก็พอรู้จักเขาอยู่ เชื่อฉันสิเขาไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก ระหว่างรักคนอื่นคนอย่างเขารักศักดิ์ศรีตัวเองมากกว่า” ก็เลยคำพูดลอยๆสองสามประโยคของปาณีก็ทำให้เขาโกรธได้ พูดถึงตรงนี้ปาณีก็มองโมรี “ถ้าเธอชอบเขาก็ไปจีบสิ อย่าให้ติรยาได้มีโอกาสอีก” ดูจากนิสัยของเวทัสไม่แน่ถ้าติรยาพยายามอีกหน่อย เวทัสก็อาจจะยอมคืนดีด้วย ระหว่างติรยา ปาณียังยินยอมโมรีมากกว่าอีก โมรีฟังที่ปาณีพูดก็ปฏิเสธอย่างอัตโนมัติ “ใคร……ใครบอกว่าฉันชอบเขา?” “อ่อถ้าเธอไม่ชอบเขา แล้วยังมากังวลเรื่องเขาที่นี่อีก?” ปาณียกยิ้ม “เขาเป็นคนห่วงขี้หน้าตัวเองหาแฟนก็ต้องหาคนที่เก่งๆแล้วสมควรกับเขา ถ้าเธอพยายามอีกหน่อยก็มีโอกาสนะ”