ตอนที่246
ตนที่246
“ที่พูดอะไร?”
“ก็ที่เธอบอกว่าจะมาดูแลฉันแทนไวยาตย์ไง” วันที่ย้ายบ้านวันนั้นปาณีเคยบอกแต่ตอนนั้นธามนิธิปฏิเสธไปแล้ว
เรื่องแบบนี้ไม่อยากรบกวนเธอเพราะเธอเป็นภรรยาเขาไม่ใช่คนรับใช้ไม่อยากสร้างปัญหาให้เธอ
ปาณี “ใช้ได้สิ”
“งั้นเธอช่วยฉันอาบน้ำหน่อยสิ” ธามนิธิพูดด้วยหน้านิ่ง “วันนี้ไม่อยากรบกวนไวยาตย์”
ช่วยเขาอาบน้ำ?
ปาณีเกือบจะคิดว่าตัวเองฟังผิด
“……ได้ค่ะ”
ถึงแม้ไม่รู้ว่ามำไมอยู่ๆธามนิธิก็มีความคิดนี้แต่เพราะเคยมีครั้งก่อนเป็นประสบการณ์ปาณีเลยไม่ได้ลังเลอะไรแล้วตอบตกลงไปเลย
เธอเข็นธามนิธิเข้าไปในห้องน้ำแล้วปล่อยน้ำลงอ่างอาบน้ำ “คุณอาคะเดียวฉันช่วยถอดเสื้อให้”
เธอพูดคำนี้ออกมาอย่างง่ายดายราวกับว่าพูด : “คุณอาคะเดียวฉันช่วยตักข้าวให้”
ธามนิธิรู้ว่าตอนนี้ปาณรไม่กลัวเขาสักนิดเลยจริงๆ
เธอแค่คิดว่าไม่เป็นคนที่ใช้ไม่ได้ ไม่ได้เขาในฐานะผู้ชายด้วยซ้ำ
ปาณีเดินเข้าไปเอาเนคไทออกมาแล้วปลดกระดุมเสื้อเชิ้ต
ปาณีไม่เคยอาบน้ำให้ธามนิธินึกถึงครั้งที่แล้วที่ตัวเองเตรียมถอดกางเกงให้เขาก็โดนเขาไล่ออกมาเธอเลยอดที่จะถามไม่ได้ “ต้องให้ฉันช่วยถอดกางเกงไหม?”
ธามนิธิมองเธอ “ช่วยเอาฉันลุกขึ้นก่อน”
ปาณีรีบยื่นมือเข้าไปช่วยธามนิธิให้ยืนขึ้น
ถึงแม้ตอนนี้ธามนิธิจะเดินตามปกติไม่ได้แต่ก็ยืนขึ้นได้แล้ว
ปกติที่ไวยาตย์พาเขาขึ้นรถปาณีเคยเห็นมาก่อน
ธามนิธิยืนนิ่งเสร็จก็มองปาณี “ได้แล้ว ตอนนี้ถอดได้แล้ว”
“……” ปาณีไม่อยากจะเชื่อ ครั้งที่แล้วเพราะว่าอายคุณอาเลยไล่เธอออกไปแต่ครั้งนี้เขากลับให้เธอเป็นคนถอดให้
เธอรู้สึกตื่นเต้นนี่เป็นการแสดงออกมาว่าคุณอาเริ่มเชื่อใจเธอแล้ว!
ปาณีเอามือวางลงบนเข็มขัดแล้วพบว่ามันถอดไม่ออกมา “อันนี้……ฉันแกะไม่ออก”
ธามนิธิมองเธอแล้วยื่นมือไปแกะเข็มขัดอย่างว่าง่าย “ได้แล้ว”
ปาณีเอาสายตามองไปทางอื่นแล้วยื่นมือไปถอดกางเกง
ทั้งที่จริงเธอก็เป็นผู้หญิงที่อายุก็ไม่ได้มากถึงจะมีความอยากเห็นแต่ก็ไม่กล้าพอที่จะมองข้างล่างของเขากลัวเจออะไรที่ไม่ควรเจอ
ธามนิธิมองปาณีตลอดไม่ได้พลาดสายตาทุกท่าทีแสดงของปาณี แค่ช่วยเขาถอดกางเกงหน้าเธอก็แดงแล้ว!
เขายกยิ้มมุมปากขึ้นมา
พอช่วยถอดกางเกงขายาวให้ธามนิธิเสร็จปาณีก็ชะงักไปสักแป๊บ มาช่วยดูแลธามนิธิครั้งแรกเธอไม่รู้ว่าต้องทำอะไรต่ออีก?
ธามนิธิช่วยเตือน “พาฉันไปที่อ่างอาบน้ำ”
“อ่อ”
ธามนิธิตัวสูงตอนใส่เสื้อผ้าดูเหมือนเขาผอมแต่จริงๆร่างกายเขาแข็งแกร่งมาก ปาณีช่วยเขาไม่ไหว
ปาณีอุตส่าห์พาธามนิธิเข้าไปในอ่างอาบน้ำสักทีแต่เพราะทั้งสองคนเสียหลักเลยล้มลงไป
ทั้งสองคนตกลงไปในอ่างอาบน้ำ ปาณีไม่ได้ถอดเสื้อ เสื้อที่ใส่เลยเปียกหมด
ปาณีตกใจอุตส่าห์ตั้งหลักได้แล้วก็พบว่าตัวเองทับอยู่บนตัวธามนิธิ เธอมองธามนิธิอย่างเกรงกลัว “คุณอาเป็นอะไรมากไหมคะ? ไปโดนอะไรหรือเปล่า?”
เธอพึ่งรู้ว่าทำไมปกติต้องให้ไวยาตย์มาดูแลเขา
เธอเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง แรงก็ไม่ได้เยอะไม่ค่อยสะดวกที่จะดูแลเขา