ตอนที่269   1/    
已经是第一章了
ตอนที่269
ต๭นที่269 ปาณีตื่นตัวไวมากและลองดึงแขนของธามนิธิออกเตรียมไปเข้าห้องน้ำว่าจะตรวจไปด้วย แต่ยังไม่ดึงแขนออกก็ช่างเถอะแถมทำเขาตื่นอีก ธามนิธิเปิดตาขึ้นแล้วมองปาณี “ตื่นแล้ว?” “……อือ” ปาณีตอบไปแต่หน้าแดงจนจะตายและไม่กล้ามองเขา ธามนิธิมองผู้หญิงที่ขยับไปมาในอ้อมกอดตัวเองก็นึกถึงตอนที่เธอนอนอยู่ทั้งร้องออกมาว่าไม่เอาแถมยังถีบเขาอีก ยุ่งจนทำให้เขาไม่ได้นอนดีๆ! ปาณีอยากถามธามนิธิว่าได้เกิดเรื่องนั้นขึ้นหรือเปล่าแต่สุดท้ายก็ไม่กล้าเปิดปากถามและยังพูดอย่างติดๆขาดๆ “คุณอา……ปล่อยหนูก่อน หนูจะไปเข้าห้องน้ำ” “ไปสิ” ธามนิธิเอามือออกแล้วมองเธอที่รีบหนีออกมาจากอ้อมกอดเขาแล้วไปเข้าห้องน้ำ เขาอิงอยู่ที่หมอนแล้วพบว่าความรู้สึกที่ตื่นมาแล้วได้เจอเธอมันมีความสุขมากและทำให้เติมเต็มกับชีวิตเขา ปาณีนั่งอยู่บนชักโครกเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเสิร์จหาข้อมูลที่เกี่ยวกับคืนวันแต่งงาน ครั้งแรกของคนอื่นเขาเจ็บกันหมดมีแต่เธอที่ไม่เจ็บและยังไม่รู้สึกอะไรอีก หรือว่าเธออาจจะเป็นหนึ่งในหมื่นคนที่แปลกประหลาด? ธามนิธินอนอยู่บนเตียงรอจนจะหนึ่งชั่วโมงแล้วแต่ยังไม่เห็นเธอออกมา เข้าห้องน้ำต้องเข้านานขนาดนี้? “ปาณี?” ธามนิธิเปิดปากถาม ปาณีได้ยินที่เขาเรียกเธอก็ตอบกลับไปแค่แป๊บเดียวก็ได้ยินเสียงเปิดน้ำที่อ่างล้างหน้าผ่านไปอีกห้านาทีค่อยออกมาจากข้างใน ธามนิธิ “ร่างกายไม่สบาย? จะให้หมอมาดูหน่อยไหม?” ถ้าเป็นปกติทำไมเข้าแค่ห้องน้ำยังเข้านานขนาดนี้?” ปาณี “ไม่ใช่……ฉันไม่เป็นอะไร” ธามนิธิขมวดคิ้วแล้วเห็นเธอจับโทรศัพท์ไว้ค่อยมารู้ว่าเธอเข้าไปเล่นโทรศัพท์ข้างใน “คราวหลังเข้าห้องน้ำห้ามเอาโทรศัพท์เข้าไป” “……” คุณอาเข้าสู่หมวดผู้ปกครองอีกแล้ว ปาณีก็เชื่อฟังโดยง่าย “อือ” แสงอาทิตย์ตอนเช้าส่องเข้ามาทางหน้าต่าง ธามนิธิยกแก้วขึ้นดื่มน้ำมองปาณีที่ทำบิดตัวไปมาอย่างอึดอัดตั้งแต่ตอนตื่น “เดียวจะไปเรียน?” ปาณีกำลังคิดเรื่องอื่นได้ยินที่ธามนิธิถามก็ตอบไปอย่างชักช้า “อือ วันนี้วันจันทร์มีคาบเรียน” ธามนิธิ “ฉันเห็นเธอเหมือนไม่สบายไม่งั้นก็ไม่ต้องไปแล้วเดียวให้ชลิตมาดูหน่อย” ปกติปาณีเป็นคนที่แทบจะไม่เคยหนีเรียน คาบที่ไปเรียนได้ก็จะต้องเรียนให้ครบ จะห้ามเธอไปเรียนยากกว่าห้ามเธอกินข้าวอีก เธอไสหัว “ไม่ต้อง ฉันสบายดี” “งั้นหน้าฉันมีอะไร?” ธามนิธิยกคิ้ว ตั้งแต่ตอนเช้าจนถึงตอนนี้เธอไม่กล้ามองเขาเลย นี่เขาน่ากลัวขนาดนั้น? “……” ปาณีได้ยินที่ธามนิธิพูดก็ยกหัวขึ้นมามอง หน้าเขาไม่มีอะไรหรอก มีแต่ในใจเธอที่มีผี ก็ไม่รู้ว่าเมื่อคืนตัวเองได้เกิดเพศสัมพันธ์กับเขาหรือเปล่าหรือว่าเป็นแค่ฝัน ถึงจะเป็นแค่ฝันแต่มันคือฝันเปียก เธอกลัวเขาดูอะไรออกเลยไม่กล้าสบตาเขา มองเขาแค่แวบเดียวสายตาเธอก็มองไปทางอื่นต่อ เห็นเธอเป็นแบบนี้ก็ทำให้ธามนิธิเข้าใจอะไรสักอย่าง ธามนิธิยกแก้วขึ้นปิดมัมปากที่นกยิ้มขึ้นมา “นี่เธอคิดว่าเมื่อคืนเธอกับฉันเกิดอะไรขึ้นหรือไง?” คำพูดของธามนิธิทำให้ปาณีมองเขา “หรือว่าไม่ได้เกิด?” 
已经是最新一章了
加载中