ตอนที่276

ต๭นที่276 ธามนิธิมองปาณี “แล้วตีกันเพราะอะไร?” “ไม่มีอะไรก็แค่พวกเขาพูดอะไรไม่น่าฟังไปหน่อย อารมณ์ชั่ววูบเลยทนไม่ไหว” ปาณีไม่กล้าบอกเหตุผลจริงๆให้ธามนิธิฟัง คุณอาเพราะเกิดอุบัติเหตุเลยกลายเป็นแบบนี้ ในใจคงเสียใจมากกว่าคนอื่น แล้วเธอจะกล้าไปพูดเรื่องพวกนั้นให้เขาฟังได้ไง? ธามนิธิมองปาณีสีหน้าดูขรึมมากและก็ไม่พูดอะไรทำให้คนเดาไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ปาณีกลัวเพราะเรื่องนี้แล้วทำให้เขาเข้าใจผิดว่าเธอเป็นเด็กไม่ดี ไม่ตั้งใจเรียนแถมยังมีเรื่องอีก เลยยิ้มอ้อนๆให้เขา “ฉันรู้ว่าตัวเองทำผิดไปแล้ว ครั้งนี้คุณอาให้อภัยสักครั้งนะ? ครั้งหน้าไม่กล้าทำอีกแล้ว” ธามนิธิจ้องเธอ “ยังอยากมีครั้งหน้าอีก?” “ไม่มี สัญญาว่าจะไม่มีเรื่องตบตีกันอีก หายโกรธเถอะนะ? สามี?” เธอพูดไม่พอแถมยังยื่นมือมาเขย่าแขนของธามนิธิอีก “……” ธามนิธิกว่าจะดูออกทุกครั้งที่เธอทำผิดถึงจะมาเรียกตัวเองแบบนี้ นี่เธอเป็นคนว่าง่ายขนาดนั้น? แต่ใบหน้าของเขาก็อ่อนโยนลงมา “ครั้งนี้ปล่อยไปก่อนนะ ครั้งหน้าจะไม่ปล่อยง่ายๆแบบนี้” ปาณีเห็นเขาตอบแบบนี้ค่อยถอดหายใจ “ใช่แล้วคุณอาไปรู้เรื่องนี้มาจากไหน? ชยรพเป็นคนบอกใช่ไหม?” “ก่อนฉันจะกลับมาเขาโทรมาบอกให้ฉัน” ตั้งแต่ที่บอกว่าจะเป็นลูกน้องของธามนิธิ ชยรพก็ทำตามหน้าที่ดีถ้าปาณีมีปัญหาอะไรในโรงเรียนเรื่องแรกก็จะโทรมาบอกธามนิธิก่อนตลอด แน่นอนว่าเขาแค่เป็นห่วง ส่วนมากก็จะเล่าว่าปาณีเกิดปัญหาอะไรบ้างในโรงเรียน แต่ว่าชยรพก็ฉลาดดี รู้ว่าธามนิธิหวงปาณีเลยรู้ว่าธามนิธิเป็นห่วงปาณีเรื่องอะไรมากที่สุด ปาณีขมวดคิ้ว “เป็นเขาจริงด้วยยุ่งเรื่องคนอื่นจริงๆ ไว้ครั้งหน้าต้องไปว่าเขาสักหน่อย” ธามนิธิมองเธอที่แค้นจนอยากไปหาชยรพเอาเรื่องให้สุด “คนของฉันเธอกล้ายุ่ง?” ชยรพเป็นสายสืบให้เขา ดูแลปาณีตอนอยู่โรงเรียนแทนเขา ปกติธามนิธิก็อยู่แต่ข้างนอกเรื่องในโรงเรียนก็ไม่สะดวกที่จะเข้าไปยุ่ง เวลาปาณีมีปัญหาอะไรเขาไปสามารถไปเป็นเวลาแรกได้ แต่ถ้ามีชยรพ เขาก็ค่อยไว้ใจหน่อย ปาณีมองธามนิธิได้ยินที่เขาพูดเด็ดขาดแบบนี้ในสมองก็……คิดเรื่องแบบนั้นอีกแล้ว! เธอมองธามนิธิ “ชยรพเป็นคนของคุณอา? พวกคุณไปอยู่ด้วยกันตอนไหน? ทำไมฉันไม่รู้?” “……” ธามนิธิจ้องเธอสังเกตเห็นว่าเธอชอบจับคู่ให้เขากับผู้ชายคนอื่นบ่อยๆ ใช้คำหนึ่งสามารถอธิบายการกระทำเธอได้นั่นก็คือต้องโดนสั่งสอนหน่อย “อาบน้ำหรือยัง?” “ยังเลย……” “ยังไม่รีบไปอีก?” ธามนิธิทำหน้าเย็นชา ปาณีลุกขึ้นยืน “กำลังไปแล้ว” ปาณีไปเอาเสื้อผ้า ธามนิธิมองแผ่นหลังเธอในตอนนี้เธอมองไม่เห็น สายตาของธามนิธิก็อ่อนโยนลง เหตุผลที่เธอไปมีเรื่องกับเขา ชยรพก็เล่าให้ฟังหมดแล้ว ธามนิธิก็รู้ว่าเธอคงลำบาก ปาณีพึ่งเข้าไปในห้องน้ำ ไวยาตย์ก็เข้ามายืนอยู่หน้าธามนิธิพอดี “คุณธามนิธิหาผมหรอครับ?” “ทางโรงเรียนไปจัดการหน่อยสิ” เรื่องแบบนี้จะทำเป็นเรื่องใหญ่หรือเรื่องเล็กก็ได้ ปกติผลการเรียนของปาณีดี ทุกด้านเธอก็พยายามทำให้ถึงที่สุด เขาไม่อยากให้เธอโดนทำโทษเพราะเรื่องแบบนี้