已经是第一章了
ตอนที่ 33 ฝันไปเถอะ
ตอนที่ 33 ฝันไปเถอะ
หลักจากที่ฐานิสาได้รับประกาศแจ้งมา มีความยินดีชื่นชมเป็นอย่างมาก มากกว่าจิดาภาเองเสียอีก ผีมือกระจอกๆอย่างชนิศาจะมาดังได้อย่างไร ต่อไปก็คอยดูละกันว่า คุณชเยศจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงง
พอชนิศได้ยินข่าวนี้ รีบกลับเข้าบริษัท มองเห็นฐานิสายืนอยู่ในสำนักงาน มองเห็นจดหมายเชิญวางอยู่บนโต๊ะของชเยศ โกรธจัดเป็นอย่างมาก “ชเยศ คุณคงไม่รับงานให้จิดาภาจริงๆหรอกนะ?”
เมื่อมาถึงตอนนี้ ใครก็ไม่สามารถหยุดการกลับมาดังในวงการของจิดาภาได้อีก
ฐานิสาอยู่เงียบๆข้างๆไม่ได้เอ่ยอะไร ชนิศารับรู้ถึงภัยที่กำลังใกล้เข้ามาสู่ตน แต่อำนาจการตัดสินใจกลับไม่ได้อยู่ในมือของเธอ ต่อให้ชนิศากับชเยศจะมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันเป็นพื้นฐาน แต่ผลประโยชน์อันมากมายกองอยู่ตรงหน้า ชเยศจะไม่ใจอ่อนได้อย่างไร
“คุณนั่งลงก่อน ผมจะค่อยๆอธิบายให้คุณฟัง ตอนนี้กระแสข้างนอกเป็นเช่นนี้ ถ้าเกิดบริษัทยังกีดกันจิดาภาอยู่แบบนี้ มันจะส่งผลไม่ดีต่อภาพลักษณ์บริษัท รวมถึงเรื่องคลิปนั้นก็ยังไม่ได้จัดการ ถ้าเกิดเวลานี้ คุณสามารถปรองดองกันกับจิดาภาได้ ถ่ายละครด้วยกัน มันก็จะทำลายข่าวเสียๆหายๆนั้นไปเอง จนถึงตอนนั้น ผมจะค่อยๆปล่อยข่าวการเลิกกันของผมและจิดาภาเอง ข้อกล่าวหาว่าเป็นมือที่สามของคุณก็จะค่อยๆหายไปเอง เมื่อถึงเวลานั้นรางวัลนักแสดงหญิงยอดเยี่ยมก็จะเป็นของคุณ!”
ชเยศพูดแบบนี้ สายตาของชนิศาจึงเริ่มเป็นประกายขึ้น
“จริงหรอ?”
“แน่นอนสิ ผมจะหลอกคุณได้อย่างไร! จิดาภาจะเป็นเพียงแค่ทางผ่านให้เธอเท่านั้น”
ฐานิสาค่อยๆถ่อยออกมาจากห้องอย่างเงียบๆ บอกเล่าเรื่องราวทั้งหมดนี้ให้จิดาภาฟัง แม้ว่าเธอตัดสินใจที่จะติดตามจิดาภา แน่นอนว่าการรายงานเหตุการณ์ทุกอย่างต้องเป็นหน้าที่ของเธอ
เมื่อจิดาภาได้ยินเรื่องราวทั้งหมดแล้ว กลับไม่มีท่าทีใดๆ
“เธอไม่กังวลอะไรใดๆเลยหรอ?” ยิ่งอยู่ใกล้จิดาภา ยิ่งไม่รู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรกันอยู่กันแน่
“ฉันมีเรื่องหนึ่งให้เธอช่วย” จิดาภายิ้ม ไม่ได้ตอบคำถามก่อนหน้านี้ของฐานิสา กลับพูดต่อ “ช่วยยกเลิกคำเชิญพวกนั้นทั้งหมด ให้บอกไปว่า ฉันจะออกต่างประเทศไปฝึกซ้อมฝีมือการแสดง”
ชเยศต้องการจะใช้จิดาภาเป็นบันไดให้ชณิศาไต่ขึ้น พวกซื้อหนึ่งแถมหนึ่งวิธีเอาเปรียบแบบนี้เธอเห็นมาเยอะแล้ว จะให้เขาสมใจไม่ได้
ฐานิสาคิดว่าจิดาภาฉลาดจริงๆ ใช้วิธีง่ายขนาดนี้ก็สามารถคลี่คลายสถานการณ์นี้ได้แล้ว
ตอนที่เธอเอาคำตอบนี้ไปบอกชเยศที่สำนักงาน ชนิศาก็อยู่ด้วย
“เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร! อยากจะไปฝึกฝนการแสดงที่ต่างประเทศหรอ? เป็นไปไม่ได้!” ชเยศยังไม่ได้เอ่ยใดๆ แต่ชนิศากลับเป็นเดือดเป็นร้อนขึ้นแล้ว
“อันนี้น่าจะให้คุณชเยศเป็นคนตัดสินใจเองไหม?” ฐานิสาถามขึ้น
ชญานีสบถเบาๆ กระชากข้อมือของชเยศ “ชเยศขา คุณพูดอะไรหน่อยสิ!”
“จิดาภาอยู่ที่ไหน? เรียกเธอให้มาพบฉัน”
ฐานิสาชะงักไปครู่ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นไปตามที่จิดาภาคาดการณ์ไว้ จึงได้บอกตารางงานวันนี้กับตนไว้ หยิบบัตรเชิญงานดนตรีออกมา เป็นบัตรเชิญที่เชิญเฉพาะนักแสดงชื่อดังระดับสากลสายดนตรีโดยเฉพาะ ทั้งเมืองนี้ก็มีเพียงยี่สิบกว่าคนที่ได้รับการ์ดเชิญนี้ อย่างคุณชเยศ และคุณชญานี ไม่มีแม้คุณสมบัติที่จะเข้างานนี้ได้อยู่แล้ว
“จิดาภาบอกเธอช่วงนี้ไม่สะดวกเข้ามาที่บริษัท ถ้าคุณอยากพบเขา เชิญที่งานดนตรีนี้ได้เลย”
“เธอมีบัตรเชิญงานดนตรีนี้ได้อย่างไร ยังใจดีชวนชเยศไปด้วยขนาดนี้!” ชญานีอิจฉาจนตาลุกเป็นไฟแล้ว
“จิดาภาเป็นถึงคุณหนูของตระกูลวีรภัทรเมธี ต้องมีคุณสมบัติที่จะได้รับบัตรเชิญนี้อย่างแน่นอน แค่เมื่อก่อนใช้ชีวิตแบบสามัญชนคนธรรมดา ไม่ได้เปิดเผยตัวเท่านั้นเอง รวมถึงตอนนี้กำลังจะถูกปิดกั้นจากทางบริษัท จะมีงานเป็นส่วนตัวบ้างไม่ได้เลยเชียวหรือ?”
“แต่ว่า..”
ชญานีกัดฟันแน่น ในใจรู้สึกโกรธจัด รู้สึกไปไม่เป็นเพราะคำพูดแบบนี้อีกแล้ว
เมื่อก่อนจิดาภายอมทิ้งยศคุณหนูอันเลอค่าเพื่อจะมาอยู่กับชเยศ ยอมที่จะถอยออกจากวงการไป ยอมสละตำแหน่งเพื่อให้บริษัทของชเยศมั่นคงขึ้น ตอนนี้ชเยศเสนอจะขอเลิกรา ตัวเธอเองก็เพื่อรักษาเกียรติของฝ่ายชาย ทนยอมให้ตัวเองเจ็บปวดอยู่ฝ่ายเดียว
ชญานีมองชเยศที่ถือบัตรเชิญอยู่ในมือ สิ่งที่จิดาภาให้มาสามารถยืนยันสถานะภาพของเธอได้
ชเยศขมวดคิ้วยุ่งเหยิง รอยยิ้มเย็นชาเอ่ยออกมา “ตอนอยู่กับฉัน ไม่เคยเอ่ยอ้างอะไรออกมาเลย พอตอนนี้เกิดเรื่อง กลับนึกถึงชีวิตคุณหนูหรูหรานั่นแล้วรึ? คิดว่าเมื่อก่อนฉันไม่ให้ความยุติธรรมกับเธอใช่ไหม?”
ฐานิสาได้แต่สายหัว สองคนสองมุมมอง จิดาภาคิดถูกแล้วที่ออกไปจากชีวิตเขา ไม่เช่นนั้นไม่รู้ว่าเธอจะต้องเจ็บปวดอะไรอีกบ้าง
“ถ้าเกิดว่าคุณชเยศจะไป ก็เชิญไปที่งานได้เลยนะคะ ฉันขอตัว” ฐานิสาทนดูพฤติกรรมของชายหญิงคู่นี้ต่อไปไม่ไหว สู้ช่วยจิดาภาคิดหาวิธีจัดการต่อไปดีกว่า
จิดาภามีวิธีการที่เหนือความคาดหมายที่ทำให้ชเยศได้รู้รสชาติที่แท้จริงของชีวิต ตอนที่เธออยู่กับเขา เหมือนเธอตัดสัมพันธ์กับบ้านวีรภัทรเมธีแล้วชัดเจน แต่ตอนนี้เธอกลับเปลี่ยนไปมาก ไกลจนเอื้อมไม่ถึง ในใจของชเยศนั้นเต็มไปด้วยความเสียใจภายหลัง ที่ไม่สามารถรักษาจิดาภาไว้ได้
ถ้าเกิดตนอดทนมั่นคงอีกสักหน่อย อาจจะสามารถเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างเธอกับตระกูลวีรภัทรเมธีได้ และกลายเป็นเครือข่ายการค้าที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปแล้ว
จิรภาสเป็นคนให้บัตรเชิญงานดนตรีกับเธอ ทีแรกจิดาภาก็ไม่อยากทำแบบนี้เช่นกัน แต่เป็นเพราะคำเกลี้ยกล่อมคำนี้ของจิรภาส
“คนข้างนอกจะไม่มีวันเห็นตัวตนที่แท้จริง จริงๆของเธอเลย แต่วิธีการนี้จะบอกกับเขาเอง ว่าคุณมีชีวิตอยู่ที่ดีมากขนาดไหน”
ไม่ว่าเธอจะไปที่แห่งหนใด เธอจะต้องมีชีวิตเช่นดังเจ้าหญิง
นั่งอยู่บนรถคันหรูของจิรภาส รอยยิ้มของจิดาภาสดใสงดงาม “รบกวนท่านประทานจิรภาสส่งฉันตรงนี้”
“ไม่มีรางวัลให้แทนคำขอบคุณหน่อยหรอ?” จิรภาสตั้งใจยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆ
จิดาภายิ้มเขิน เตรียมจะหอมแก้มชายหนุ่มเบาๆ คิดไม่ถึงว่าจิรภาสจะหันหน้ามา ทำให้ริมฝีปากของคนสองคนสัมผัสกันแนบแน่นพอดี
ฝ่ายชายยื่นมือซุกซนโอบกอดที่ต้นคอของเธออย่างนุ่มนวล รอยจูบที่ลึกซึ้งนุ่มนวลดาษดื่นจนทำให้หญิงสาวแทบหายใจไม่ออก
เสียงหายใจในรถของทั้งคู่พัวพันถี่ขึ้นเรื่อยๆ
“ถ้าเกิดว่าตอนนี้เราอยู่ที่บ้าน ผมจะทำลายมนต์เสน่ห์อันยั่วยวนนี้ของคุณ”
สายตาอันหนาวเหน็บของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนาแรงกล้าที่ยากขาดเดา เห็นได้ชัดว่ากำลังสะกดอารมณ์ความต้องการไว้อย่างสุดซึ้ง
จิดาภาโอบรอบที่ลำคอพร้อมกับพูดยั่วขึ้น “จริงหรอ? งั้นตอนนี้เรากลับบ้านกันดีไหม?”
คำพูดของเขาอบอุ่นนุ่มนวลราวดังขนนก เป็นเสน่ห์ที่เย้ายวนชวนอารมณ์ให้ใจชายนั้นสั่นไหว เขาเกือบจะข่มอารมณ์ไม่ได้อยู่แล้ว อยากจะครอบครองเธอมันซ่ะที่นี่เลย
“คุณพูดแบบนี้ คุณกลัวว่าผมจะไม่กล้าหรอ?” เขารีบเอียงตัวเข้าใกล้ ทันใดนั้นกายสูงล้ำของเขาก็กั้นขวางกายจิดาภาไว้ชั่วพริบตา ริมฝีปากหนาประกบเข้ามาอีกครั้ง ทำเอาดวงตากลมมลของเธอสั่นตระหนกเล็กน้อย
เขาก้มลงมอบจูบอันเย้ายวนซาบซึ้งเสริฟให้อีกครั้ง
“งานดนตรีจะเริ่มแล้ว” น้ำเสียงแหบแห้งมีเสน่ห์ของจิรภาสเอ่ยขึ้น ค่อยปล่อยหญิงสาวอย่างรู้สึกเสียดาย บนริมฝีปากยังมีรสหอมหวนของหญิงสาว ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่ทำให้เขารู้สึกไม่อย่างละห่างมากขนาดนี้
“ค่ะ กลับบ้านแล้วเจอกันค่ะ”
เธอจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย เปิดประตูลงจากรถ เดินเข้าไปในโรงแรมห้าดาวที่ดีที่สุดในเมืองนี้ ค่อยๆหยิบบัตรเชิญร่วมงานออกมาจากกระเป๋าถือ วันนี้เธอใส่ชุดราตรีสีขาวยาวกระโปรงหางปลา ข้อมือและลำคอ ประดับเครื่องประดับเพชร เดินยิ้มเข้าสู่ห้องโถงงาน เป็นจุดสนใจต่อสายตาผู้คนเป็นอย่างมาก
“คนนั้นคือ จิดาภาหรอ?”
“ดูสง่างดงามจริงๆ ..ฉันนึกออกแล้ว เธอก็คือลูกสาวแก้วตาดวงใจของบ้านตระกูลวีรภัทรเมธี
已经是最新一章了
加载中
